Ταξίδι στα αστέρια

Είδος: Αθλητική Βιογραφική
Σκηνοθεσία: Χρήστος Δήμας
Σενάριο: Χρήστος Δήμας
Πρωταγωνιστούν οι: Δάνης Κατρανίδης, Θέμης Πάνου, Αργύρης Πανταζάρας, Γιώργος Γάλλος, Χρήστος Πλαΐνης, Δάφνη Λαμπρόγιαννη, Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, Κώστας Αποστολάκης 
Συμμετέχουν οι: Ιωάννα Πηλιχού, Μάρκος Λεζές, Βαγγέλης Αλεξανδρής, Gilles Touchais, Βαγγέλης Μουρίκης, Τάσος Ιορδανίδης, Νίκος Βαρδάκας, Νίκος Αρβανίτης, Αφροδίτη Γεωργούση, Ζέτα Μακρυπούλια, Λευτέρης Ζαμπετάκης, Τάσος Τζιβίσκος      
Διάρκεια: 110’

Περίληψη

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος (1929–2018), ιδιοκτήτης, μαζί με τα αδέλφια του Κώστα και Θανάση, της γνωστής ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας ΒΙΑΝΕΞ, ασχολήθηκε με τα διοικητικά του Παναθηναϊκού από το 1971, διεκδικώντας μαζί με άλλα στελέχη την ηγεσία της ομάδας. Το 1979 που η ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού έγινε επαγγελματική ο Παύλος Γιαννακόπουλος δεν κατάφερε να αναλάβει τη διοίκησή της, καθώς ο Γιώργος Βαρδινογιάννης απέκτησε το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών της. Ωστόσο, από το 1987 έως το 1997, ανέλαβε την Προεδρία όλων των ερασιτεχνικών τμημάτων του Παναθηναϊκού. Και όταν το 1992 η ανδρική ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού αυτονομήθηκε και έγινε επαγγελματική, ανέλαβε τη διοίκησή της σε συνεργασία με τον αδερφό του Θανάση Γιαννακόπουλο.

Η απόφαση της οικογένειας Γιαννακόπουλου ήταν κομβικής σημασίας γιατί έμελλε να καταστήσει πανίσχυρη την ανδρική ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού σε Ελλάδα και Ευρώπη. Με άλλα λόγια να την οδηγήσει εκ του ασφαλούς σε ένα ανεπανάληπτο… ταξίδι στα Αστέρια.

Το υπέροχο αυτό ταξίδι με μεγάλες οικονομικές υπερβάσεις, με πολλές όμορφες στιγμές γεμάτες νίκες αλλά και ήττες, χαρές αλλά και λύπες, αλλεπάλληλα τρόπαια στην Ελλάδα αλλά και έξι Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, αποτυπώνεται μέσα από την κινηματογραφική αυτή ταινία. Ξεκινά από την ίδρυση του ανδρικού τμήματος μπάσκετ το 1919, την πρώτη παρουσίαση της γυναικείας ομάδας μπάσκετ το 1937, την αντιστασιακή δράση των αθλητών του και το πώς φυλάχθηκαν τα τρόπαια της ομάδας στα χρόνια της Κατοχής. Συνεχίζεται με τη δημιουργία Κλειστού Γυμναστηρίου κάτω από τις εξέδρες του "Απόστολος Νικολαΐδης" και την ονοματοδοσία του ως "Τάφος του Ινδού", την πρόκριση στις 4 καλύτερες ομάδες του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης 1969, την ομάδα του σπουδαίου προπονητή Κώστα Μουρούζη, την ιστορική στιγμή με την ανάληψη της διοίκησής της από την οικογένεια Γιαννακόπουλου και την αγαστή συνεργασία της με τον τεράστιο προπονητή Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και φτάνει έως και τη μεταβίβαση των μετοχών της ομάδας το Καλοκαίρι του 2012 στον γιο του Παύλου και νυν ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού Δημήτρη Γιαννακόπουλο.

Ιστορικά στοιχεία

1919: Ιδρύεται η ανδρική ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Ο Γιώργος Καλαφάτης παρακολουθεί στο Παρίσι αγώνες καλαθοσφαίρισης κατά τη διάρκεια των Διασυμμαχικών Αθλητικών Αγώνων. Επιστρέφει στην Ελλάδα με τον απαιτούμενο εξοπλισμό και δημιουργεί την ομάδα με επικεφαλής τον πολυσύνθετο αθλητή Απόστολο Νικολαΐδη. 

1937: Δημιουργείται η γυναικεία ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Στο μεταξύ η ανδρική ομάδα, έχοντας μείνει πίσω από άλλες Ελληνικές ομάδες, προσπαθεί να καλύψει το χαμένο έδαφος. 

1946-1960: Ο Παναθηναϊκός αναδεικνύεται Πρωταθλητής στο πρώτο μεταπολεμικό Πρωτάθλημα, αυτό του 1946. Το 1947 επαναλαμβάνει την επιτυχία του. Το 1950 και το 1951, ενισχυμένος με τον μεγάλο αθλητή Φαίδωνα Ματθαίου, αναδεικνύεται Πρωταθλητής, αήττητος και τις δύο χρονιές. Το 1954 αναδεικνύεται και πάλι αήττητος Πρωταθλητής. Ωστόσο, κατά την επόμενη πενταετία προχωράει σε ολική ανανέωση. Το 1959 κατασκευάζεται στο γήπεδο "Απόστολος Νικολαΐδης", το Κλειστό Γυμναστήριο μπάσκετ, γνωστό ως "Τάφος του Ινδού", το οποίο υπήρξε η έδρα της ομάδας μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '90 και συνδέθηκε με σημαντικές επιτυχίες.

1961-1970: Ο Παναθηναϊκός επιστρέφει στους τίτλους τόσο το 1961 όσο και το 1962. Το 1962 αγωνίζεται για πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση, αντιμετωπίζοντας τη Χάποελ Τελ Αβίβ για το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Το 1967 κατακτά το Πρωτάθλημα Ελλάδας, έχοντας στην ομάδα του τον Γιώργο Κολοκυθά, έναν από τους μεγαλύτερους καλαθοσφαιριστές της εποχής του. Το 1969 η κατάκτηση του Πρωταθλήματος Ελλάδας συνοδεύεται από την πρώτη Ευρωπαϊκή επιτυχία της ομάδας, την είσοδό της στην τετράδα του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Αποκλείεται στα ημιτελικά από τη Ντιναμό Τιφλίδας. 

1970-1985: Στα επόμενα 15 χρόνια ο Παναθηναϊκός κατακτά 10 Πρωταθλήματα Ελλάδας με ηγέτη τον ικανότατο σκόρερ Απόστολο Κόντο, ενώ έχει συμμετοχή το 1972 στην τετράδα και το 1982 στην εξάδα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης. Ο Κώστας Μουρούζης, γνωστός και ως "αλεπού των πάγκων", διαχειρίζεται την "ομάδα των τεσσάρων Κ". Οι νέοι παίκτες, Κόντος, Κορωναίος, Κοκολάκης, Κέφαλος μαζί με τον Ιορδανίδη, που λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος με τους παλιούς, κατακτούν 5 συνεχόμενα Πρωταθλήματα Ελλάδας, αυτά του 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, ενώ το 1972 κάνουν τη σημαντική για την εποχή επιτυχία της συμμετοχής της ομάδας στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης. Εκεί, η Ίνις Βαρέζε, μια από τις ισχυρότερες ομάδες της Ευρώπης, στέκεται ανυπέρβλητο εμπόδιο για τον Παναθηναϊκό. Τις επόμενες τέσσερις περιόδους ο Παναθηναϊκός κατακτά το Πρωτάθλημα Ελλάδας το 1977 και το πρώτο του Κύπελλο Ελλάδας το 1979, έχοντας στη σύνθεσή του τον Ελληνοαμερικανό Ντέιβιντ Στεργάκος, παίκτη με σημαντική προσφορά στα επόμενα χρόνια. Την πενταετία που ακολουθεί ο Παναθηναϊκός κατακτά 4 Πρωταθλήματα Ελλάδας, αυτά του 1980, 1981, 1982, 1984 και δύο Κύπελλα Ελλάδας, αυτά του 1982 και 1983. Με προπονητή τον Κώστα Πολίτη το 1982 κατακτά το πρώτο του νταμπλ και την 6η θέση στην Ευρώπη, έχοντας προηγουμένως αποκλείσει την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Μετά, όμως, από το Πρωτάθλημα Ελλάδας του 1984 δοκιμάζεται και πάλι από μια παρατεταμένη αγωνιστική κρίση.  

1985-1992: Το 1985 ο Παναθηναϊκός κατατάσσεται 3ος στο Πρωτάθλημα Ελλάδας. Οι ισορροπίες αλλάζουν και η ομάδα δεν αποτελεί πλέον φόβητρο για τις άλλες μεγάλες ομάδες. Ωστόσο, το 1986 κάνει την έκπληξη και αποκλείει τον ισχυρό Άρη από το Κύπελλο Ελλάδας και στον τελικό κερδίζει τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ με 88-78. Αυτός είναι και ο τελευταίος τίτλος του έως το 1993. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος, από το 1987 έως το 1997, αναλαμβάνει την Προεδρία όλων των ερασιτεχνικών τμημάτων του Παναθηναϊκού. Και όταν το 1992 η ανδρική ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού αυτονομείται και γίνεται επαγγελματική, αναλαμβάνει τη διοίκησή της σε συνεργασία με τον αδερφό του Θανάση Γιαννακόπουλο. Και βέβαια όσα ακολουθούν στη συνέχεια έχουν τα ονοματεπώνυμά τους.

1992-1995: Το Καλοκαίρι του 1992 επιχειρείται πλήρης ανασυγκρότηση στην επαγγελματική πλέον ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Έρχεται με μεταγραφή (ένα δις δραχμές) από τον Άρη ο Νίκος Γκάλης. Το 1993, με επικεφαλής τον δύο φορές Πρωταθλητή Ευρώπης Κροάτη προπονητή Ζέλικο Παβλίσεβιτς και σπουδαίους καλαθοσφαιριστές όπως οι Νίκος Γκάλης, Φραγκίσκος Αλβέρτης, Στόγιαν Βράνκοβιτς, Τιτ Σοκ, Άριαν Κόμαζετς κατακτά το Κύπελλο Ελλάδας, κερδίζοντας τον Άρη στο ΣΕΦ με 96-89. Στους τελικούς του Πρωταθλήματος Ελλάδας, αν και με πλεονέκτημα έδρας, χάνει το Πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό. Η επόμενη χρονιά 1993-1994 με προπονητή τον Κώστα Πολίτη, βρίσκει τον Παναθηναϊκό στην τρίτη θέση της Ευρώπης για πρώτη φορά στην ιστορία του, ενώ στην Ελλάδα τερματίζει επίσης τρίτος. Η σεζόν 1994-1995 ξεκινάει με τις καλύτερες προϋποθέσεις με την απόκτηση των Παναγιώτη Γιαννάκη, Ζάρκο Πάσπαλι, Μίροσλαβ Πετσάρσκι. Αποκλείει τον Ολυμπιακό από το Κύπελλο Ελλάδας πριν αρχίσει το Πρωτάθλημα, αλλά ο Νίκος Γκάλης αποχωρεί από την ομάδα μετά τις πρώτες αγωνιστικές του Πρωταθλήματος Ελλάδας. Παρά τις σπουδαίες εμφανίσεις της η ομάδα καταφέρνει να διατηρήσει την τρίτη θέση στην Ευρώπη και να αγωνιστεί απλώς στους τελικούς του Πρωταθλήματος Ελλάδας.

1995-1996: Το Καλοκαίρι του 1995 ο Παναθηναϊκός αποκτά τον Ντομινίκ Γουίλκινς, έναν από τους κορυφαίους καλαθοσφαιριστές που αγωνίστηκαν ποτέ στην Ευρώπη. Στις 11 Απριλίου του 1996 ο Παναθηναϊκός, με προπονητή τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, φτάνει στην ιστορική κατάκτηση του πρώτου Ευρωπαϊκού του πρωταθλήματος. Η νίκη επί της Μπαρτσελόνα με 67-66 στο Παλέ ντε Μπερσί στο Παρίσι μετά από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι που κρίθηκε στα τελευταία δευτερόλεπτα έβαλε τα θεμέλια για την μετέπειτα λαμπρή πορεία του σε Ελλάδα και Ευρώπη. Πέντε μήνες μετά από τον θρίαμβο στο Παρίσι ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει την πρωταθλήτρια Νοτίου Αμερικής Ολίμπια Βενάδο Τουέρτο από την Αργεντινή. Στον πρώτο αγώνα χάνει με 89-83, αλλά στους δύο επόμενους στην Αθήνα πετυχαίνει δύο νίκες με 83-78 και 101-76 και κατακτά το Διηπειρωτικό Κύπελλο.

1997-1998: Μετά από μία μακρά περίοδο ανομβρίας όσον αφορά στο Ελληνικό πρωτάθλημα, η οποία κρατούσε από τη σεζόν 1983-1984, ο Παναθηναϊκός κερδίζει στη σειρά των τελικών το Πρωτάθλημα απέναντι στον ΠΑΟΚ με 3-2 νίκες. 

1998-1999: Ενσωματώνεται στην ομάδα ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα. Ο Παναθηναϊκός παραμένει στην κορυφή της Ελλάδας, κατακτώντας έναν από τους πλέον… αγαπημένους τίτλους, καθώς κερδίζει με μειονέκτημα έδρας στους τελικούς τον Ολυμπιακό με 3-2 νίκες. Η σειρά των τελικών φθάνει στο 2-2, το πλεονέκτημα θεωρητικά το έχει ο Ολυμπιακός, αλλά στο τέλος της πέμπτης αναμέτρησης αυτοί που πανηγυρίζουν στο Φάληρο είναι οι πράσινοι με τους φίλους και των δύο ομάδων να δίνουν το παρών σε εκείνον τον αξέχαστο πέμπτο τελικό.

1999-2000: Αναλαμβάνει την ομάδα ο κορυφαίος προπονητής της Ευρώπης Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. Ένας προπονητής με νοοτροπία νικητή και το όραμα να κάνει τον Παναθηναϊκό κυρίαρχο της Ευρώπης στα επόμενα χρόνια. Με το όραμά του ταυτίζονται αμέσως οι διοικητικοί ηγέτες της ομάδας Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος. Ο Παναθηναϊκός επιβεβαιώνει ότι η κατάκτηση του πρώτου Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 1996 ήταν μόνο η αρχή. Τέσσερα χρόνια μετά από τον θρίαμβο στο Παρίσι, στις 20 Απριλίου 2000, ο Παναθηναϊκός στέφεται για δεύτερη φορά πρωταθλητής Ευρώπης, επικρατώντας στον μεγάλο τελικό με 73-67 της Μακάμπι Τελ Αβίβ στο κλειστό γυμναστήριο του ΠΑΟΚ στην Πυλαία. Την ίδια χρονιά κατακτά το τρίτο του σερί πρωτάθλημα Ελλάδος, κερδίζοντας άνετα στην τελική φάση με 3-0 νίκες τον ΠΑΟΚ.

2000-2001:
Η κανονική περίοδος στην Ελλάδα βρίσκει τον Παναθηναϊκό στην κορυφή. Διατηρεί το πλεονέκτημα έδρας ως το τέλος και στην τελική φάση κατακτά το Πρωτάθλημα Ελλάδας, κερδίζοντας τον Ολυμπιακό με 3-2 νίκες.

2001-2002: Ο Παναθηναϊκός κατακτά το τρίτο και ίσως το πιο δύσκολο Ευρωπαϊκό του πρωτάθλημα, κερδίζοντας στην Μπολόνια στις 5 Μαΐου του 2002 στον μεγάλο τελικό με 89-83 την γηπεδούχο ομάδα Κίντερ Μπολόνια του Έτορε Μεσίνα και των Τζινόμπιλι, Μπετσίροβιτς, Ριγκοντό, Σμόντις και Γιάριτς. 




2002-2003: Ο Παναθηναϊκός αναδεικνύεται Κυπελλούχος Ελλάδας, κερδίζοντας στον τελικό της Λάρισας τον Άρη με 81-76 και Πρωταθλητής Ελλάδας, κερδίζοντας με 3-1 νίκες την ΑΕΚ στην τελική φάση.

2003-2004: Ο Παναθηναϊκός κάνει επίδειξη δύναμης κυρίως στην φάση των πλέι οφ, κερδίζοντας στον τελικό του πρωταθλήματος το Μαρούσι με 3-0, ενώ νωρίτερα στον α΄ γύρο είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό με 2-0 νίκες. 

2004-2005: Ενσωματώνεται στην ομάδα ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Άλλο ένα νταμπλ… Ο Παναθηναϊκός αναδεικνύεται Κυπελλούχος Ελλάδας, κερδίζοντας στον τελικό του Λίντο τον Άρη με 72-68 και Πρωταθλητής Ελλάδας, κερδίζοντας με 3-1 νίκες την ΑΕΚ στην τελική φάση.   

2005-2006: Ένα ακόμη νταμπλ… Στο Κύπελλο Ελλάδας αποκλείει εκτός έδρας τον Ολυμπιακό με το εμφατικό 81-51 και στον τελικό στο Γαλάτσι κερδίζει το Μαρούσι με 68-57. Ακολουθεί η κατάκτηση ενός ακόμη Πρωταθλήματος Ελλάδας και μάλιστα χωρίς ήττα στα πλέι οφ. Στην πρώτη φάση αποκλείει εύκολα τον Πανιώνιο με 2-0 νίκες, στα ημιτελικά τον Άρη με 3-0 νίκες και στην τελική φάση τον Ολυμπιακό επίσης με 3-0 νίκες.

2006-2007: Έρχεται το πρώτο τρεμπλ… Κατακτά το τέταρτο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 2007 στο κλειστό του ΟΑΚΑ, κερδίζοντας με 93-91 την ΤΣΣΚΑ Μόσχας αλλά και τον Θοδωρή Παπαλουκά, ο οποίος έκανε ό,τι περνούσε… από τα χέρια του για να δώσει τη νίκη στη δική του ομάδα, χωρίς τελικά να τα καταφέρει. Στο Κύπελλο Ελλάδας αποκλείει τον Ολυμπιακό και την Ολύμπια Λάρισας, ενώ στον τελικό κερδίζει εύκολα με 87-48 του ΑΓΟ Ρεθύμνου στο ΟΑΚΑ. Στο Πρωτάθλημα Ελλάδας αναδεικνύεται Πρωταθλητής, κερδίζοντας με 3-2 νίκες στους τελικούς τον Ολυμπιακό.



2007-2008: Ένα ακόμη νταμπλ… Στο Κύπελλο Ελλάδας ο Παναθηναϊκός κερδίζει στο κλειστό του Ελληνικού με 81-79 τον Ολυμπιακό με MVP του τελικού για τρίτη συνεχόμενη χρονιά τον Κώστα Τσαρτσαρή. Στο Πρωτάθλημα Ελλάδας αναδεικνύεται Πρωταθλητής, κερδίζοντας με 3-2 νίκες στους τελικούς τον Ολυμπιακό.

2008-2009: Έρχεται και το δεύτερο τρεμπλ. Η αρχή γίνεται με το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Βερολίνο. Η νίκη επί του Ολυμπιακού στον ημιτελικό με 84-82 και στον τελικό επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Έτορε Μεσίνα με 73-71 φέρνουν τον Παναθηναϊκό για πέμπτη φορά στην κορυφή της Ευρώπης. Η χρονιά ολοκληρώνεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και στην Ελλάδα. Μετά από την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας στον τελικό του Ελληνικού απέναντι στον Ολυμπιακό με 80-70, κατακτά και το 7ο σερί Πρωτάθλημα, κερδίζοντας με 3-1 νίκες στην τελική φάση τον Ολυμπιακό. 




2009-2010: Ο Παναθηναϊκός αποδεικνύει στην πράξη ότι δεν αγχώνεται από έδρες και πλεονεκτήματα και κατακτά για δεύτερη φορά στην ιστορία του το Πρωτάθλημα Ελλάδας στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με 3-1 νίκες στην τελική φάση των πλέι οφ απέναντι στον Ολυμπιακό. Αυτό είναι το 8ο σερί Πρωτάθλημα των πράσινων. Ο τέταρτος τελικός, που έκρινε και τον τίτλο, διαρκεί τέσσερις ώρες. Στο φύλλο αγώνα καταγράφεται διακοπή εις βάρος των γηπεδούχων στο 38’ 57’’ και κατακύρωση του αγώνα στους Πρωταθλητές Ελλάδας με τελικό σκορ 0-20.

2010-2011: Ο Παναθηναϊκός κατακτά το 6ο Ευρωπαϊκό του Πρωτάθλημα στη Βαρκελώνη και το 9ο σερί Πρωτάθλημά του στην Ελλάδα. Για την κατάκτηση της Ευρωλίγκα αποκλείει με μειονέκτημα έδρας στα πλέι οφ την οικοδέσποινα του φάιναλ φορ Μπαρτσελόνα με 3-1 νίκες. Στο φάιναλ φορ της Βαρκελώνης κερδίζει στον ημιτελικό με 77-69 τη Σιένα και στον τελικό με 78-70 τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Στο Πρωτάθλημα Ελλάδας επικρατεί στην τελική φάση με 3-1 νίκες επί του Ολυμπιακού. 




2011-2012: Στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας στο κλειστό γυμναστήριο του Ελληνικού κερδίζει τον Ολυμπιακό με 71-70. 

2012-2013: Τέλος εποχής για τον Παύλο και τον Θανάση Γιαννακόπουλο… τέλος εποχής και για τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβις. Ο Παύλος μεταβιβάζει τις μετοχές του στον γιο του Δημήτρη, ο οποίος αναλαμβάνει την Προεδρία της ομάδας. Η σχετική διαδικασία ολοκληρώνεται τυπικά στις 6 Ιουλίου 2012. Με νέο Πρόεδρο, με δύο μόνο ίδιους παίκτες από την προηγούμενη σεζόν, τον Δημήτρη Διαμαντίδη και τον Κώστα Τσαρτσαρή, και νέο προπονητή, τον Αργύρη Πεδουλάκη, ο Παναθηναϊκός διατηρείται στην κορυφή της Ελλάδας, κατακτώντας άλλο ένα νταμπλ και μάλιστα με εμφατικό τρόπο. Για το Κύπελλο Ελλάδας, κερδίζει στον τελικό στο Ελληνικό τον Ολυμπιακό με 81-78. Για το Πρωτάθλημα Ελλάδας κερδίζει και πάλι τον Ολυμπιακό στην τελική φάση με 3-0 νίκες και μάλιστα με μειονέκτημα έδρας. 

2013-2014: Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ελλάδας και πάλι για τον Παναθηναϊκό. Στο Κύπελλο Ελλάδας επικρατούν του Άρη στα "Δύο Αοράκια" του Ηρακλείου με 90-53. Στη συνέχεια επικρατούν με 3-2 νίκες επί του Ολυμπιακού στη σειρά των τελικών για το Πρωτάθλημα Ελλάδας με προπονητή τον Φραγκίσκο Αλβέρτη. Η σειρά είχε ξεχωριστό ενδιαφέρον, καθώς ο Παναθηναϊκός, ενώ έχανε με 2-1, κατάφερε να κερδίσει τον τέταρτο τελικό στο ΣΕΦ και να κατακτήσει τον τίτλο στο ΟΑΚΑ στον πέμπτο τελικό.

2014-2015: Το 16ο Κύπελλο Ελλάδος στην ιστορία του κατακτά ο Παναθηναϊκός, καθώς στον 40ο τελικό του θεσμού επικρατεί του Απόλλωνα Πάτρας στο ΟΑΚΑ με 68-53, αφού προηγουμένως είχε αποκλείσει στον προημιτελικό τον Ολυμπιακό στο άδειο από φιλάθλους Κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων με αρκετούς εφήβους στη σύνθεσή του.

2015-2016: Το 17ο Κύπελλο Ελλάδας στην ιστορία του κατακτά ο Παναθηναϊκός, κερδίζοντας άνετα τον Φάρο Κερατσινίου με 101-54 στο ΟΑΚΑ. Στα ημιτελικά, βέβαια, είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό, κερδίζοντάς τον με 70-64 στο ΣΕΦ.

2016-2017: Επιστροφή στα νταμπλ. Μετά από δύο χρόνια απουσίας από την κορυφή του Πρωταθλήματος Ελλάδας, οι πράσινοι επιστρέφουν και πάλι. Κατακτούν το Κύπελλο Ελλάδας, κερδίζοντας στον τελικό τον Άρη στο Αλεξάνδρειο με 68-59. Στη συνέχεια κατακτούν και το Πρωτάθλημα Ελλάδας, που έχει… άρωμα από το 1999, καθώς επικρατούν μέσα στην έδρα του Ολυμπιακού με 66-51 στον πέμπτο τελικό. 

2017-2018: Ο αντίπαλος στην τελική φάση των πλέι οφ του Πρωταθλήματος Ελλάδας είναι και πάλι ο Ολυμπιακός. Το τελικό σκορ της σειράς είναι και πάλι το ίδιο 3-2. Διαφέρει μόνο η έδρα του πέμπτου τελικού. Ο Παναθηναϊκός κατακτά το Πρωτάθλημα Ελλάδας στο ΟΑΚΑ, κερδίζοντας με 84-70 τον Ολυμπιακό στη σκιά του θανάτου (10 Ιουνίου 2018) του ιστορικού διοικητικού ηγέτη του Παναθηναϊκού, του Παύλου Γιαννακόπουλου.

2018-2019: Ο Παναθηναϊκός αποκλείει κατά σειρά το Παγκράτι, τον Προμηθέα Πάτρας και τον Ολυμπιακό (αποχώρησε ο Ολυμπιακός στο ημίχρονο με το σκορ στο 40-25 υπέρ του Παναθηναϊκού) και κατακτά στο κλειστό "Δύο Αοράκια" του Ηρακλείου Κρήτης το Κύπελλο Ελλάδας απέναντι στον ΠΑΟΚ με 79-73. Ο Ολυμπιακός μετά την αποχώρησή του από τον αγώνα του Κυπέλλου οδηγήθηκε στην Α2 Κατηγορία μπάσκετ.

2019-2020: Εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού ο Παναθηναϊκός αναδεικνύεται Πρωταθλητής Ελλάδας, μετά από σχετική ψηφοφορία των ομάδων με ψήφους 13-1, έξι αγωνιστικές πριν από τη λήξη της κανονικής περιόδου, καθώς στο σημείο της διακοπής ήταν πρώτος στη βαθμολογία. 

2020-2021: Και ενώ η πανδημία του κορωνοϊού καλά κρατεί ο Παναθηναϊκός κατακτά το Κύπελλο Ελλάδας, κερδίζοντας στον τελικό του ΟΑΚΑ τον Προμηθέα Πατρών με 91-79, αλλά και το Πρωτάθλημα Ελλάδας, κερδίζοντας στην τελική φάση με 3-1 νίκες την εξαιρετικά αξιόμαχη ομάδα του Λαυρίου. Άλλος ένας τίτλος στην ιστορία της μεγαλύτερης ελληνικής ομάδας, η οποία κατέχει πλέον ένα απίστευτο Πανευρωπαϊκό ρεκόρ.    




Ο Παναθηναϊκός είναι η μοναδική Ευρωπαϊκή ομάδα που μετρά 26 σερί χρόνια έχοντας κατακτήσει τουλάχιστον έναν τίτλο έναντι 23 σερί τίτλων της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Συγκεκριμένα, από τη σεζόν 1995-1996 μέχρι και σήμερα, οι τίτλοι που μετράει ο Παναθηναϊκός είναι συνολικά 43 (6 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, 20 Πρωταθλήματα Ελλάδας, 15 Κύπελλα Ελλάδας, 1 Super Cup και 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο). Οι αντίστοιχοι τίτλοι από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα είναι 68 (6 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, 40 Πρωταθλήματα Ελλάδας, 20 Κύπελλα Ελλάδας, 1 Super Cup και 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο). 

Προσωπική προσέγγιση

Ο Σκηνοθέτης και Σεναριογράφος της ταινίας Ταξίδι στα αστέρια Χρήστος Δήμας προσεγγίζει με τον δέοντα σεβασμό την ιστορία της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού, δίνει έμφαση στην περίοδο Προεδρίας του Παύλου Γιαννακόπουλου και εστιάζει στα έξι Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα από τα οποία τα πέντε κατακτήθηκαν μετά από την πρόσληψη του κορυφαίου προπονητή της Ευρώπης Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.
Ο Παναθηναϊκός, βέβαια, δεν κυριάρχησε μόνο στην Ευρώπη. Μετά από αρκετά δύσκολα χρόνια στην αρχή της Προεδρίας του Παύλου Γιαννακόπουλου, όταν στην Ελλάδα τους τίτλους κατακτούσε ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός κατάφερε –με μεγάλες οικονομικές υπερβάσεις από την οικογένεια Γιαννακόπουλου– να κυριαρχήσει και στην Ελλάδα. Η ταινία, λοιπόν, παραλείπει να εστιάσει σε βάθος:
- στις ανεπανάληπτες και αλλεπάλληλες επιτυχίες του Παναθηναϊκού στην Ελλάδα,
- στις μορφές σπουδαίων καλαθοσφαιριστών-προσωπικοτήτων της ομάδας, και καθώς είναι ατελείωτη η λίστα αναφέρομαι ενδεικτικά στους Φραγκίσκο Αλβέρτη, Δημήτρη Διαμαντίδη - Η φανέλα με το 13, Αντώνη Φώτση, Κώστα Τσαρτσαρή, Ντέγιαν Μποντιρόγκα, Νίκο Γκάλη, Στόγιαν Βράνκοβιτς, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και Μάικ Μπατίστ. 

Η περιορισμένη διάρκεια της ταινίας (1 ώρα και 50 λεπτά) ασφαλώς και δεν θα ευνόησε ώστε να συμπεριληφθούν και όλα τα παραπάνω. Θα ήθελα, λοιπόν, να ενθαρρύνω τον Σκηνοθέτη Χρήστο Δήμα να δημιουργήσει με βάση την ταινία του μια εκτεταμένη σειρά 8-10 ωριαίων επεισοδίων για τον Παναθηναϊκό, στην οποία, παρεμπιπτόντως, θα συσχετίζονται τα αθλητικά δρώμενα και με τα ιστορικά, πολιτικά και χρηματοοικονομικά στοιχεία της κάθε εποχής.

Η εξαιρετικά προσεγμένη, πάντως, ταινία του Χρήστου Δήμα αποτυπώνει μικρές και μεγάλες στιγμές με ορατούς και αόρατους πρωταγωνιστές μιας διαδρομής εκατό χρόνων από την πλούσια ιστορία της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Στιγμές, που προκαλούν πρωτίστως συγκίνηση έως δέος και ανατριχίλα. Ο κόμπος στον λαιμό και τα δάκρια στα μάτια έρχονται αβίαστα σε ιδιαίτερα φορτισμένες συναισθηματικά στιγμές. Στοιχειοθετώ κάποιες από αυτές με την πεποίθηση ότι θα βρείτε και εσείς πολλές άλλες παρόμοιες στιγμές:
- Το 1969 ο Παναθηναϊκός, στην πρώτη Ευρωπαϊκή επιτυχία της ομάδας με την είσοδο στην τετράδα του Κυπέλλου Κυπελλούχων, αντιμετωπίζει τη Ντιναμό Τιφλίδας. Στα αποδυτήρια και λίγο πριν από την έναρξη του αγώνα, ο σπουδαίος Γιώργος Κολοκυθάς, επηρεασμένος και από το έπος της ΑΕΚ το 1968, ενθαρρύνει τους συμπαίκτες του με τον δυνατό του λόγο: "…Η καρδιά του Παναθηναϊκού είναι… η καρδιά θηρίου".
- Την Άνοιξη του 1993, ο Παύλος Γιαννακόπουλος, προβληματισμένος από την αδυναμία της ομάδας να κατακτήσει τίτλους κυκλώνει στην εφημερίδα της εποχής τη φωτογραφία του σπουδαίου καλαθοσφαιριστή Ντράζεν Πέτροβιτς, εκφράζοντας την επιθυμία του να τον φέρει στον Παναθηναϊκό. Και ενώ η μεταγραφή αυτή είναι προ των πυλών στις 7 Ιουνίου του 1993 παίζεται… η τελευταία συμφωνία του "Μότσαρτ" του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο Ντράζεν Πέτροβιτς αφήνει την τελευταία του πνοή σε αυτοκινητικό δυστύχημα σε ολισθηρό δρόμο έξω από το Μόναχο. Η θλιβερή είδηση συνταράσσει τον Παύλο Γιαννακόπουλο και του φέρνει δάκρια στα μάτια. 
- Το νεαρό αντρόγυνο που ζει απέναντι από τη βίλα του Παύλου Γιαννακόπουλου αρέσκεται να παρατηρεί τις κινήσεις της οικογένειας. Η γυναίκα, ως συνήθως, είναι πιο παρατηρητική από τον άντρα της και σχολιάζει από το παράθυρο του σπιτιού τους: "…Πάντως δεν ρεμβάζω… Κοιτάζω τους απέναντι… Κάθε φορά που χάνει ο Παναθηναϊκός οι Γιαννακόπουλοι σβήνουν όλα τα φώτα… Είναι μέσα όμως… αλλά μένουν στο σκοτάδι".
- Τα πρώτα χρόνια του Παύλου και του Θανάση Γιαννακόπουλου στην επαγγελματική ομάδα μπάσκετ δεν είναι ρόδινα. Ο Παύλος αντιμετωπίζει στωικά την όλη κατάσταση: "Κάποια στιγμή η πίκρα θα γίνει χαρά. Το όνειρο θα το κρατάμε εμείς ζωντανό. Χαλάλι για τον Παναθηναϊκό μας…"

Ωστόσο, το συναισθηματικά φορτισμένο κλίμα χαλαρώνει με τις σπουδαίες επιτυχίες της ομάδας στην Ευρώπη, αλλά και με το αβίαστο γέλιο που μας χαρίζει απλόχερα ένας απλός Φαρμακοποιός, με τον οποίο ταυτίζεται αμέσως κάθε φίλος του Παναθηναϊκού. Ο Φαρμακοποιός, ένθερμος φίλος της ομάδας, προσπαθεί ανάμεσα στις υποχρεώσεις του με τη δουλειά και την οικογένειά του να παρακολουθεί διαχρονικά από την τηλεόραση και τις μεγάλες Ευρωπαϊκές επιτυχίες του Παναθηναϊκού, έστω και αν χρειάζεται σε πιο προχωρημένη ηλικία να ενισχύει τον οργανισμό του με τις γνωστές πολυβιταμίνες… Tonotil Plus.  

Στην ταινία υπάρχει, βέβαια, και… η επόμενη μέρα του Παναθηναϊκού από τον Ιούλιο του 2012 και μετά με Πρόεδρο τον Δημήτρη, τον γιο του Παύλου Γιαννακόπουλου. Εστιάζει στον πρώτο χρόνο του ως Προέδρου και δίνει λίγα στοιχεία από τα επόμενα χρόνια της θητείας του. Στο πλαίσιο αυτό καταγράφει τις αντιρρήσεις του να αναλάβει μόνος του την ομάδα σε μια εποχή που η Ελλάδα αντιμετώπιζε μια βαθιά οικονομική κρίση αλλά και την απογοήτευσή του από την αποχώρηση του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς από τον Παναθηναϊκό. Τον δείχνει να επηρεάζεται ως ένα σημείο από την ορθολογική προσέγγιση της μητέρας του απέναντι στον Παναθηναϊκό, αλλά πείθεται τελικά να αναλάβει την ομάδα, εξασφαλίζοντας τη συμπαράσταση του πατέρα του. Η δική του υπόσχεση προς τον πατέρα του Παύλο είναι ότι θα κρατήσει δυνατή την ομάδα στην Ελλάδα και ανταγωνιστική στην Ευρώπη. Και η αλήθεια είναι ότι πέτυχε. Τήρησε την υπόσχεσή του όχι μόνο για την πρώτη εξαιρετικά δύσκολη χρονιά, αλλά και για όλες όσες ακολούθησαν μέχρι και σήμερα. Ο Σκηνοθέτης, πάντως, επιλέγει στην ταινία να προσεγγίσει επιφανειακά τον χαρακτήρα του νέου Προέδρου.
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος μεγάλωσε μέσα σε μια δεμένη οικογένεια και έζησε όλες τις αγωνίες του πατέρα του από το 1987 και μετά όταν ανέλαβε τον Παναθηναϊκό. Ήταν, λοιπόν, φυσιολογικό να γίνει φανατικός υποστηρικτής της ομάδας. Προσπάθησε να βελτιώσει τα σοβαρά ζητήματα που σχετίζονταν με την απροκάλυπτα κακή αντιμετώπιση της ομάδας από τη διαιτησία στην Ευρωλίγκα, με τη δημιουργία ιδιόκτητου γηπέδου μπάσκετ στον Βοτανικό ή την παραχώρηση και ανακατασκευή του Κλειστού του ΟΑΚΑ, με τους φανατικούς της Θύρας 13 και πολλά άλλα θέματα συνυφασμένα με την καθημερινότητα μιας μεγάλης ομάδας. Και ενώ ξεκίνησε με διπλωματικούς χειρισμούς, στην πορεία, για τους δικούς του προσωπικούς ή και επιχειρηματικούς λόγους επέλεξε τον δρόμο της σύγκρουσης, που παράγει οξύτητες και αντιπαλότητες, συνήθως ανώφελες. Όσοι τον κρίνουν για τον επιθετικό και παρορμητικό χαρακτήρα του, ιδιαίτερα μετά από τον θάνατο του πατέρα του Παύλου Γιαννακόπουλου στις 10 Ιουνίου 2018, ας αναλογιστούν τις ευθύνες που συνεπάγεται η διαχείριση ενός μεγάλου επιχειρηματικού ομίλου και μιας μεγάλης αθλητικής ομάδας με σύνθετα προβλήματα. 















Ο Χρήστος Δήμας επέλεξε ένα καστ γνωστών ηθοποιών και πήρε πολύ πειστικές ερμηνείες από ηθοποιούς όπως ο Αργύρης Πανταζάρας στον ρόλο του Δημήτρη Γιαννακόπουλου (χαρακτηριστικά προσώπων εκπληκτικά όμοιων), ο Δάνης Κατρανίδης και ο Θέμης Πάνου στους ρόλους αντίστοιχα του Παύλου και Θανάση Γιαννακόπουλου, ο Γιώργος Γάλλος (εξαιρετικά τα Αγγλικά του… με Σέρβικη προφορά) στον ρόλο του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, ο Χρήστος Πλαΐνης στον ρόλο του Γιώργου Κολοκυθά, η Δάφνη Λαμπρόγιαννη στον ρόλο της Δέσποινας Γιαννακοπούλου, η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους στον ρόλο της Γραμματέα του Παύλου στη ΒΙΑΝΕΞ και ο Κώστας Αποστολάκης ως Φαρμακοποιός αλλά και ως Αφηγητής.
Επίσης, εμπιστεύτηκε τη μουσική επένδυση της ταινίας στον Νίκο Κυπουργό. Η μουσική του είναι μαγική. Ταξιδεύει τον θεατή σε κάθε σκηνή της ταινίας. 
Το όνομα του Νίκου Κυπουργού με γύρισε 45 χρόνια πίσω. Το 1976 ο Μάνος Χατζιδάκις, έχοντας αναλάβει από το 1975 τη διεύθυνση του Τρίτου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας ενθάρρυνε τη δημιουργία της καθημερινής παιδικής εκπομπής "Εδώ Λιλιπούπολη". Τους ευρηματικούς στίχους των τραγουδιών της εκπομπής έγραψε η Μαριανίνα Κριεζή, ενώ τις πρωτοποριακές μουσικές συνέθεσαν ο Δημήτρης Μαραγκόπουλος, η Λένα Πλάτωνος, ο Νίκος Κυπουργός και ο Νίκος Χριστοδούλου.   


Σημείωση

Η ταινία πρόκειται να κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους τον Σεπτέμβριο του 2021. Προσωπικά, την παρακολούθησα στην διαδικτυακή της προβολή, μέσω της πλατφόρμας του viva.gr, τη Δευτέρα 28.06.2021.


Αλέξανδρος Παπαδόπουλος

Βαθμολογία: 9/10

…………………………………………………………………………………..

Το τρέιλερ της ταινίας