2ο Λύκειο Κομοτηνής… λίγα λόγια

Θυμίζω στοιχεία από την ιστορία του 2ου Λυκείου Κομοτηνής, του Σχολείου στο οποίο υπηρέτησα τα 15 από τα 21 χρόνια της θητείας μου ως Φιλολόγου.
Η ανέγερση του 2ου Λυκείου Κομοτηνής ήταν ένα από τα πολλά έργα που είχαν ενταχθεί τη δεκαετία του ΄80 στο τότε 5ετές πρόγραμμα σχολικής στέγης. Συγκεκριμένα, ήταν το πρόγραμμα που βοήθησε να αναβαθμιστούν όλες οι σχολικές υποδομές. Οι μεγαλύτεροι θα θυμούνται τα ελάχιστα σχολεία που υπήρχαν έως τότε στον Νομό μας, με αποτέλεσμα να δουλεύουν σε διπλή βάρδια πρωί - απόγευμα και στις μικρής χωρητικότητας αίθουσές τους να συνωστίζονται από 35 έως και 45 μαθητές… 
Την επίβλεψη του έργου τότε είχε η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της Νομαρχίας Ροδόπης και συγκεκριμένα : 
- Η Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π. και τώρα Προϊσταμένη στη Διεύθυνση Τεχνικών Έργων Π.Ε. Ξάνθης Χρυσάνα Λάμπρου, 
- Ο Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος Μηχανικός Α.Π.Θ. και τώρα συνταξιούχος του 1ου ΕΠΑΛ Κομοτηνής Γιώργος Λυρατζόπουλος,
- Ο Προϊστάμενος στο Τμήμα Εκτελέσεως Έργων (και σύζυγός μου) Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π. και τώρα συνταξιούχος Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, και 
- Ο Προϊστάμενος στη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π. και τώρα συνταξιούχος Γιώργος Χριστοφορίδης.

Το έργο ολοκληρώθηκε το 1987 και ήταν κατασκευαστικά άρτιο. Ωστόσο, οι 4 Μηχανικοί θέλησαν και κάτι παραπάνω. Αυτό ήταν μια εικαστική παρέμβαση στην εξωτερική μεγάλη μπλε επιφάνεια της αριστερής εισόδου. Απευθύνθηκαν στον πλέον κατάλληλο άνθρωπο. Ήταν ο Αρχιτέκτονας Μάνος Αναγνωστίδης, για τον οποίον –παρόλο που δεν είναι πια μαζί μας– νιώθουμε πάντα αγάπη και σεβασμό για τη μεγαλοσύνη του έργου του και της ψυχής του.   
Ο Αρχιτέκτονας Μάνος Αναγνωστίδης ήταν πάντα παρών και χωρίς αμοιβή σε πολλές δημιουργικές προσπάθειες της Νομαρχιακής και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πίστευε ότι ο κάθε επιστήμονας αλλά και ο κάθε άνθρωπος είχε την ευθύνη της προσφοράς προς τον γενέθλιο τόπο, όπως θεωρούσε την Κομοτηνή, παρόλο που δεν ήταν Κομοτηναίος. 

Στη συγκεκριμένη περίπτωση είχε και πολλούς άλλους λόγους για να αποδεχτεί την πρόταση:
– Η αγαπημένη του σύζυγος Κική Αναγνωστίδου ήταν Φιλόλογος στο 2ο Λύκειο. Η Κική δεν ζει πια. Συνάδελφοι και φίλοι τής απευθύναμε στερνό χαιρετισμό στις 16.12.2019 ώρα 3.00 μ.μ. στο Εκκλησάκι του Κοιμητηρίου της πόλης μας. 
– Το 1985 ο ίδιος ο Μάνος είχε επιμεληθεί το πρωτοποριακό σκηνικό της Θεατρικής παράστασης του 2ου Λυκείου "Κάνουμε Τέχνη, Όχι Μάθημα", που είχαμε σκηνοθετήσει μαζί με την Κική και που ανέδειξε το ταλέντο του Σίλα Σεραφείμ Χαραλαμπίδη.
– Με τον σύζυγό μου συνεργάστηκε και σε πολλά άλλα έργα σε κάθε χρονική περίοδο της επαγγελματικής του πορείας. 

Ο Μάνος, λοιπόν, όχι μόνο δέχτηκε την πρόταση, όχι μόνο εμπνεύστηκε το σχέδιο –το βιβλίο που ξεφεύγει από τη στοίβα του και πετά και γίνεται πουλί, σύμβολο της ελευθερίας του πνεύματος– αλλά ανέλαβε και να το υλοποιήσει ως τοιχογραφία, ισορροπώντας επικίνδυνα πάνω σε ένα όχι και τόσο σταθερό αναβατόριο με την Κική να αγωνιά από κάτω. Έτσι, θα θυμόμαστε για πάντα τον Μάνο και την Κική, δεμένους, αγαπημένους, θερμούς θιασώτες της Τέχνης.
Το τελικό αποτέλεσμα δικαίωσε τόσο τον ίδιο όσο και αυτούς που το σκέφτηκαν. Έτσι, το νέο κτίριο του 2ου Λυκείου Κομοτηνής μόνο απαρατήρητο δεν πέρασε. Πολύ σύντομα έγινε σημείο αναφοράς (viral όπως θα λέγατε και εσείς) σε διαφημιστικά έντυπα και τηλεοπτικά σποτ προβολής… του τότε κυβερνητικού έργου. Τέλος, είναι ασφαλώς άξιοι επαίνου όλοι οι μέχρι και σήμερα Διευθυντές, Σύλλογοι Διδασκόντων, μαθητές και βοηθητικό προσωπικό του 2ου Λυκείου Κομοτηνής, γιατί διατήρησαν το κτίριο σε εξαιρετική κατάσταση.

Δώρα Κάσσα Παπαδοπούλου
Φιλόλογος


Φωτογραφίες