Blonde

Είδος ταινίας: Βιογραφική, Δραματική
Σκηνοθεσία: Andrew Dominik
Σενάριο: Andrew Dominik, Joyce Carol Oates
Πρωταγωνιστούν οι: Ana de Armas, Lily Fisher, Julianne Nicholson, Xavier Samuel, Bobby Cannavale, Adrien Brody
Διάρκεια: 166’

Περίληψη 

Η ταινία Blonde βασίζεται στο ομώνυμο μπεστ σέλερ μυθιστόρημα του 2000 της Joyce Carol Oates. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να θεωρηθεί βιογραφική με την κλασική έννοια του όρου, καθώς επαναπροσδιορίζει με τόλμη την προσωπική ζωή της διάσημης χολιγουντιανής πρωταγωνίστριας Marilyn Monroe.
Ξεκινάει από την ασταθή της παιδική ηλικία ως Norma Jeane και τη σχέση της με την καταθλιπτική και βίαιη μητέρα της Gladys Pearl Baker, παρακολουθεί τη –μετά την ενηλικίωση– ραγδαία εξέλιξή της στον κινηματογράφο ως Marilyn Monroe, τους γάμους της με τον πρωταθλητή του μπέιζμπολ Joe DiMaggio και με τον πολυβραβευμένο θεατρικό συγγραφέα Arthur Miller, τη γνωριμία της με τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής John F. Kennedy, τις προσπάθειές της να αποκτήσει δικό της παιδί και τις πολυάριθμες αμβλώσεις της, για να φτάσει μέχρι τον εθισμό της στα ψυχοφάρμακα, την παρακμή και τον θάνατό της στο Λος Άντζελες το 1962, σε ηλικία μόλις 36 χρόνων.
Τα γεγονότα και η μυθοπλασία διαπλέκονται συνεχώς με προφανή στόχο να ερευνηθεί τόσο η ιδιωτική όσο και η δημόσια εικόνα της ηρωίδας. Και κυρίως για να γίνει κατανοητό το πώς νιώθει η Norma Jeane απέναντι στα αδηφάγα βλέμματα των αμέτρητων θαυμαστών της, το πώς εκμεταλλεύονται οι δικοί της –και όχι μόνο– άντρες την ψυχή και το σώμα της, το πώς εντέλει το καλλιτεχνικό της όνομα Marilyn Monroe καταβροχθίζει σταδιακά τον αυθεντικό της εαυτό.

Προσωπικές σκέψεις

Ο σκηνοθέτης Andrew Dominik (The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford): 

- Αφιερώνει μόλις 16 από τα 166 συνολικά λεπτά της ταινίας, προκειμένου να αναδείξει με τα πιο μαύρα χρώματα τη σχέση της επτάχρονης Norma Jeane με την ψυχικά διαταραγμένη μητέρα της Gladys. Ξεκινάει, λοιπόν, με τη σκηνή των γενεθλίων της μικρής και τη διαδρομή με το αυτοκίνητο μητέρας και κόρης προς τους φλεγόμενους λόφους του Χόλιγουντ. Οι λόφοι καίνε όπως ο θυμός της μητέρας, που θεωρεί ως αποκλειστικά υπεύθυνη την κόρη της για όλες τις αποτυχίες της ζωής της, με κορυφαία, βέβαια, την εξαφάνιση του άντρα της μετά από την ανεπιθύμητη και από τους δύο εγκυμοσύνη της και τη γέννηση της κόρης τους. Στο τέλος αυτής της διαδρομής η μητέρα καταλήγει σε Ψυχιατρικό ίδρυμα και η κόρη σε Ορφανοτροφείο.  

- Παραλείπει τα εξαιρετικά δύσκολα χρόνια της Norma Jeane μέχρι την ενηλικίωσή της και με ένα μεγάλο χρονικό άλμα φτάνει απότομα στην αρχή της λαμπερής καριέρας της ως Marilyn Monroe στο Χόλιγουντ. Και ενώ ο θεατής περιμένει να πάρει ανάσα από την πολύ στενάχωρη ζωή της μικρής Norma Jeane, σύντομα αντιλαμβάνεται ότι η συνέχεια με τη Marilyn Monroe θα είναι ακόμη πιο ζοφερή. 

- Τονίζει πειστικά ότι η καθιέρωση της Marilyn Monroe στο Χόλιγουντ δεν ήλθε τυχαία. Ο I.E. Shinn, ένας χαρακτήρας που παραπέμπει στον κυνηγό ταλέντων Johnny Hyde, τη συστήνει στον Mr. Z., έναν χαρακτήρα που παραπέμπει στον παραγωγό Darryl F. Zanuck της 20th Century Fox με κακοποιητικές πρακτικές προς τις γυναίκες ηθοποιούς ανάλογες με αυτές που αποκαλύφθηκαν αργότερα για τον γνωστό και βραβευμένο με Όσκαρ παραγωγό Harvey Weinstein (Shakespeare in Love). Οι ίδιες αυτές κακοποιητικές πρακτικές, καθώς παρέμειναν και πολλαπλασιάστηκαν στη βιομηχανία του θεάματος, οδήγησαν με αδήριτο τρόπο τις γυναίκες ηθοποιούς να καταγγέλλουν τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις μέσα από το κίνημα MeToo

- Επιτρέπει στη Marilyn Monroe μόνο ένα ευεργετικό διάλειμμα στη σεξουαλική της ζωή, σε μια περίοδο στην αρχή της καριέρας της, όταν βγαίνει ταυτόχρονα με τους γιους δύο διάσημων ηθοποιών, τον Charlie Chaplin Jr. και τον Eddy G. Robinson Jr. Ωστόσο, ακόμη και αυτό το παιχνιδιάρικο ερωτικό τρίγωνο, που βασίζεται σε φήμες και όχι σε γεγονότα, θα οδηγήσει τελικά σε δυστυχία.

- Εναλλάσσει το κινηματογραφικό κάδρο από το σχεδόν τετράγωνο 4:3 στο πανοραμικό και την εικόνα από το ασπρόμαυρο στο έγχρωμο, όπως εναλλάσσονται οι χαρακτήρες της Norma Jeane και της Marilyn Monroe μέσα στις διάφορες χρονικές περιόδους της ζωής της.  

Η ταινία αναμένεται να προκαλέσει συζητήσεις και να διχάσει, καθώς έχει άναρχη σκηνοθεσία και είναι εξαιρετικά σκληρή. Η Norma Jeane γνωρίζει τον πατέρα της μόνο μέσα από μια φωτογραφία και χάνει από πολύ μικρή τη μητρική φιγούρα. Έτσι, θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής της στην αναζήτηση της αγάπης και της ασφάλειας σε μια πατρική φιγούρα, σε μια διαδικασία που ναι μεν θα την οδηγήσει στη λάμψη της Marilyn Monroe, όμως δεν θα της αφαιρέσει το σκοτάδι από μέσα της. Βρισκόμαστε, λοιπόν, στη δυσάρεστη θέση να μπαίνουμε διαρκώς στο ταραγμένο μυαλό τόσο της Marilyn Monroe όσο και της Norma Jeane, καθώς το δίπολο αυτό αντιπροσωπεύει αντίστοιχα τη λαμπερή εικόνα και το πρόσωπο, την ντίβα και την εύθραυστη γυναίκα, τη μοιραία γυναίκα και το θύμα, την εξιδανικευμένη εικόνα και… το κρέας για σφαγή.  

Ο διαχωρισμός μεταξύ των δύο ταυτοτήτων, της Norma Jeane και της Marilyn, γίνεται ακόμη πιο εμφανής, τόσο σε εμάς τους θεατές όσο και στην ίδια την ηρωίδα, στις σχέσεις που δημιουργεί με τους δύο από τους τρεις συζύγους της, τον Joe DiMaggio και τον Arthur Miller. Ο πρώτος τη ζηλεύει παθολογικά και της συμπεριφέρεται κακοποιητικά, ενώ και ο δεύτερος, που είναι πιο συγκαταβατικός, εκμεταλλεύεται τη φήμη της.  

– Σε μια από τις πιο αμφιλεγόμενες στιγμές της ταινίας, σίγουρα από αυτές που θα επικριθούν περισσότερο, είναι η τολμηρή σκηνή μεταξύ της Marilyn Monroe και του John F. Kennedy, μέσω της οποίας η ηρωίδα υποβαθμίζεται ολοκληρωτικά ψυχή τε και σώματι. Ταυτόχρονα η όλη σχέση δείχνει να αποτελεί το τελειωτικό χτύπημα για τη Marilyn, λίγο πριν υποστεί μία ακόμη έκτρωση και λίγο πριν πεθάνει αργότερα κάτω από αδιευκρίνιστες ακόμη αιτίες.  






















Η Lily Fisher, ως η επτάχρονη Norma Jeane, αποτυπώνεται πολύ βαθιά μέσα στην ψυχή μας με τα εκφραστικά και απορημένα αθώα μάτια της. Η Κουβανή ηθοποιός Ana de Armas (Knives Out, No Time to Die, Blade Runner 2049) προσφέρει το σώμα, την ψυχή, τη φωνή και την εκφραστικότητα του προσώπου της, για να υποδυθεί τη Marilyn Monroe, χωρίς να επιδιώκει την υπερβολική ομοιότητα μαζί της. Η ηθοποιός λάμπει τόσο στον δύσκολο ρόλο της όσο και στο στενάχωρο περιβάλλον της ταινίας, εξυψώνει τη Marilyn Monroe, ενώ ταυτόχρονα δίνει ανθρωπιά και βάθος στη Norma Jeane. 

Αντίθετα, ο σκηνοθέτης Andrew Dominik βλάπτει τη μνήμη της Marilyn Monroe, καθώς δείχνει να δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα σε ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες και όχι στα πραγματικά γεγονότα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε τη γενναία του πρόθεση να προσεγγίσει κριτικά το ακραία αποκρουστικό πρόσωπο της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας του Χόλιγουντ, που ενδεχομένως να είναι στην πραγματικότητα και ακόμη χειρότερο.  

Οι γνωστοί ηθοποιοί Bobby Cannavale, ως Joe DiMaggio, Adrien Brody, ως Arthur Miller, και Julianne Nicholson, ως η μητέρα Gladys, με καλές γενικά ερμηνείες δείχνουν να υπολείπονται ερμηνευτικά από την πρωταγωνίστρια.  

Αξιόλογο είναι το σάουντρακ της ταινίας από τους Warren Ellis και Nick Cave.


Αλέξανδρος Παπαδόπουλος


Βαθμολογία : 7/10


………………………………………………………………………………………


Το τρέιλερ της ταινίας