Αιολική γη

Το Εθνικό Θέατρο ανοίγει αυλαία στο Θέατρο REX (Σκηνή "Μαρίκα Κοτοπούλη") με το έργο του Ηλία Βενέζη, "Αιολική γη", ένα μωσαϊκό από μνήμες, συναρπαστικές ιστορίες και παραμύθια από την Ανατολή. Μια παράσταση - αναπόληση της παιδικής αθωότητας αλλά και μνήμης του αποχωρισμού από τη γενέθλια γη της Μικρασίας λίγα χρόνια πριν από τη Μεγάλη Καταστροφή, από την οποία συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια. Το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο σε διασκευή Σάββα Κυριακίδη, με συνεργάτη στη διασκευή τον Δημήτρη Χαλιώτη, και σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά.

Κάποτε στο 2ο Λύκειο Κομοτηνής…

Το μακρινό 1996, στο 2ο Λύκειο Κομοτηνής, μετά από το αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο κανείς δεν έφυγε από το αίθριο. Ακολούθησε αυτοσχέδια συναυλία με τραγούδια που επέλεξαν τα παιδιά. Ούτε και εμείς, οι δάσκαλοί τους, φύγαμε. Μείναμε και κλέψαμε λίγη από τη φλόγα της νιότης τους. Την κρατάμε, μάλιστα, έως τώρα, που κοντεύουμε τα εβδομήντα, για τις κρύες μέρες που ολοένα και συχνότερα έρχονται…

Νέα χρήση… pilotis*

Η αλήθεια είναι ότι είχα ξεχάσει πώς είναι η γειτονιά μου 8 και 10’ το πρωί. Εκείνη την ώρα ως οικόσιτη - εσώκλειστη συνήθως… ενημερώνομαι. Έπρεπε να πάω τον εγγονό μου στο Νηπιαγωγείο, για να αλλάξω οπτική. Χάρηκα για το πλήθος των μαθητών και των γονιών -όχι για το πλήθος των Ι.Χ.- που κατευθύνονταν στα τρία σχολεία της γειτονιάς, 10ο Δημοτικό, 3ο Γυμνάσιο, 3ο Λύκειο.

Γωνία Λυσίου και Πολυζοπούλου… Κομοτηνή

Γωνία Λυσίου και Πολυζοπούλου, ανάμεσα σε σχετικά νεόκτιστες οικοδομές, υπάρχει ένα ερειπωμένο σπίτι. Στις αρχές του 2000 φάνηκε ότι το είχε σώσει η ιδιοκτήτριά του από τις διανοίξεις των δρόμων - δούλευε παλαιότερα στην Πολεοδομία - με την προσμονή να καρπωθεί την αξία του. Ανθρώπινο. Συνέβαιναν τότε, όπως συμβαίνουν και σήμερα, τέτοια περιστατικά. Συνηθίσαμε, βλέπετε, στα παράταιρα, στα παρατράγουδα, στα αθέμιτα ακόμη και στα φασιστικά φρικώδη… Σπίτι μου σπιτάκι μου, ησυχία και τάξη. Είναι προφανές πλέον ότι ως κοινωνία αυτά θέλουμε…