…Εμείς οι Παναθηναϊκοί ανήκουμε σε μια ιδιαίτερη συνομοταξία ανθρώπων. Δεν ξέρω αν είμαστε καλοί ή κακοί άνθρωποι… Εκείνο που είναι σίγουρο είναι ότι… δεν είμαστε Ολυμπιακοί. Δεν έχουμε την απαίτηση να κερδίζουμε κάθε χρόνο σε όλα τα σπορ όλους τους εγχώριους τίτλους. Θέλουμε να κερδίζουμε… ξέρουμε όμως και να χάνουμε.
Αντίθετα, οι Ολυμπιακοί με κυρίαρχο σύνθημα "Κράτος είναι ο Ολυμπιακός" θέλουν μόνο να κερδίζουν… Με οποιονδήποτε τρόπο… Αυτό σημαίνει ότι δεν ξέρουν να χάνουν... Δεν συγχαίρουν ποτέ αντίπαλο, που θα τολμήσει έστω και να αμφισβητήσει την κυριαρχία τους. Και όταν λίγο κάπου στριμώχνονται, κινητοποιούν δημάρχους, μητροπολίτες, βουλευτές, υπουργούς, πρωθυπουργούς και ένα ολόκληρο σύστημα με στοιχεία συμμορίας. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο πετυχαίνουν τους στόχους τους. Τα παιδιά τους πηγαίνουν χαρούμενα και υπερήφανα στα σχολεία τους. Και δεν τους καίγεται καρφί, όταν κλαίνε τα παιδιά των άλλων ομάδων…
Ιστορικά ζήσαμε μεγάλες στιγμές στο ποδόσφαιρο και ακόμη μεγαλύτερες στο μπάσκετ…
Ο Παναθηναϊκός χάνει από τον Ολυμπιακό δύο διαδοχικά πρωταθλήματα Ελλάδος το 2022 και το 2023, ενώ το 2023 τερματίζει μόλις στην προτελευταία 17η θέση της Ευρώπης. Η ομάδα έτρεχε με χίλια προς την κόλαση…
Οι Πρόεδροι του Ολυμπιακού, Αφοί Αγγελόπουλοι, γνώριζαν ότι απέναντί τους δεν είχαν τον Πρόεδρο του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού, τον μειλίχιο Γιάννη Αλαφούζο. Απέναντί τους είχαν τον Πρόεδρο του μπασκετικού Παναθηναϊκού, τον εκρηκτικό Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Ο Πρόεδρος δεν θα άφηνε ποτέ απροστάτευτη την ομάδα του. Ανεξάρτητα με όσους διαφωνούν με τις πρακτικές και τη φρασεολογία του η αλήθεια είναι ότι σε ιδιαίτερα ανταγωνιστικούς αθλητικούς χώρους αν δεν έχεις αλήτικο νεύρο απέναντι στην κόλαση, τότε θα σε αφανίσουν οι φλόγες της…
Για όσο διάστημα, λοιπόν, οι Αφοί Αγγελόπουλοι εξύφαιναν το σχέδιό τους για την επιβολή του Ολυμπιακού και στον χώρο του μπάσκετ, όπως και στο ποδόσφαιρο στα πρότυπα του Κόκκαλη και του Μαρινάκη, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος σχεδίαζε υπομονετικά και μεθοδικά την επόμενη μέρα…
Οι κινήσεις του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Το γήπεδο
Ο Προπονητής
Οι δηλώσεις τού, από χρόνια αγαπητού στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού, Τούρκου προπονητή στην αρχή της χρονιάς θεωρήθηκαν τουλάχιστον… ιντριγκαδόρικες. Μερικές από αυτές:
- Σίγουρα θα φτιάξουμε μια ομάδα με στόχο το Final-4 και τον τίτλο της Ευρωλίγκας. Θα έχουμε μια πολύ δυνατή ομάδα.
- Οι οπαδοί του Ολυμπιακού ανησυχούν που ήλθα στον Παναθηναϊκό, αλλά έχουν τον απόλυτο σεβασμό μου. Πρέπει να ανησυχεί και ο προπονητής του Ολυμπιακού Γιώργος Μπαρτζώκας...
- Ο πρώτος στόχος για τον Παναθηναϊκό και για μένα είναι το Final-4. Να φτάσουμε στο Final-4 της Ευρωλίγκας και έπειτα όλα είναι ανοιχτά. Σίγουρα υπάρχουν πολλές ομάδες με τον ίδιο στόχο. Υπάρχουν 10 με 11 ομάδες με τρομερά σύνολα όμως φτιάξαμε και εμείς το δικό μας, για να παλέψουμε κόντρα σε όλους. Δεν φοβόμαστε κανέναν στην Ευρωλίγκα.
- Να πάρουμε τον τίτλο από τον Ολυμπιακό στην Ελλάδα και να φτάσουμε στο Final-4 της Ευρωλίγκας.
Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, μετά από τα τελευταία δύσκολα χρόνια, θα ήταν ευχαριστημένοι αν η ομάδα πάλευε ως το τέλος για τη συμμετοχή της στα Πλέι Οφ της Ευρωλίγκας και για το πρωτάθλημα Ελλάδος. Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού μετά από τις επιτυχημένες τελευταίες χρονιές της ομάδας τους στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αντιμετώπισαν τον Εργκίν Αταμάν με περισσή αλαζονεία… Τον αποκάλεσαν… ταβερνιάρη και φαφλατά. Εκείνος, όμως, δεν έδινε σημασία. Πείσμωνε περισσότερο. Πείσμωνε και ο κόσμος του Παναθηναϊκού, όταν άρχισε να καταλαβαίνει ότι ο Τούρκος προπονητής σχεδίαζε μια ομάδα που θα στόχευε ευθεία… στα αστέρια!
Ο Αρχηγός
Ο Κέντρικ Ναν
Ο τελικός του Σούπερ Καπ Ελλάδος
Στις 30 Σεπτεμβρίου 2023 διεξάγεται ο τελικός του Σούπερ Καπ ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Ο Εργκίν Αταμάν θα δηλώσει για την αναμέτρηση:
- Προφανώς και θέλουμε να κατακτήσουμε το Σούπερ Καπ, αλλά κυρίως θέλουμε ο κόσμος μας να είναι χαρούμενος στο τέλος της σεζόν.
Ο Ολυμπιακός θα διαλύσει τον ανέτοιμο Παναθηναϊκό με σκορ 75-51. Οι Αφοί Αγγελόπουλοι φωτογράφιζαν το ταμπλό με το τελικό και τα επί μέρους σκορ της αναμέτρησης με περισσή αλαζονεία…
Ο τελικός του Κυπέλου Ελλάδος
Στις 18 Φεβρουαρίου 2024 διεξάγεται ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός θα κερδίσει εύκολα τον ακόμη ανέτοιμο και με απουσίες Παναθηναϊκό με σκορ 69-58. Ο Εργκίν Αταμάν θα δηλώσει για την αναμέτρηση:
- Ο Ολυμπιακός άξιζε να κερδίσει και κέρδισε. Είμαι εκνευρισμένος που χάσαμε τον τελικό, όμως έχω πει από την αρχή ότι αύριο δεν θα θυμάται κανείς ποιος έχασε και ποιος κέρδισε. Ο στόχος μας είναι η Ευρωλίγκα και το Πρωτάθλημα. Αν πας στο Final-4 της Ευρωλίγκας ή πάρεις το Πρωτάθλημα Ελλάδος, τότε θα γραφτείς στην ιστορία.
Οι Αφοί Αγγελόπουλοι αυτή τη φορά δείχνουν πιο συγκρατημένοι στις δηλώσεις τους, για έναν πολύ απλό λόγο. Είχαν αρχίσει να βλέπουν αυτό που… έρχεται.
Η πορεία στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας
Τα Πλέι Οφ της Ευρωλίγκας
Η σειρά των Πλέι Οφ ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τη Μακάμπι Τελ Αβίβ είναι συναρπαστική. Ο Παναθηναϊκός ξεκινάει… με το αριστερό. Χάνει τον 1ο αγώνα στο ΟΑΚΑ με σκορ 91-87, ενώ χάνει ταυτόχρονα και το πλεονέκτημα έδρας. Και ενώ υπάρχει διάχυτη ανησυχία μεταξύ των φιλάθλων για την εξέλιξη της σειράς ο Εργκίν Αταμάν θα δηλώσει, σοκάροντας τους πάντες, μετά από τον αγώνα:
- Αυτό που θέλω να πω είναι ότι υποσχέθηκα σε όλους τους ανθρώπους εδώ ότι θα πάμε στο Final-4 της Ευρωλίγκας. Αν δεν πάμε στο Final-4, εγώ δεν θα είμαι στον Παναθηναϊκό του χρόνου.
Η αντίδραση του Παναθηναϊκού έρχεται στον 2ο αγώνα του ΟΑΚΑ. Ο Κώστας Σλούκας κάνει ρεκόρ καριέρας με 29 πόντους και ο Παναθηναϊκός κερδίζει εμφατικά με σκορ 95-79 τη Μακάμπι. Ισοφαρίζει σε 1-1 τη σειρά και φεύγει για το Βελιγράδι, προκειμένου να κερδίσει έναν τουλάχιστον αγώνα εκεί και να ξαναποκτήσει προβάδισμα πρόκρισης.
Στον 3ο αγώνα, στο Βελιγράδι πλέον, ο Παναθηναϊκός φτάνει πολύ κοντά σε μια ανατροπή-έπος, όμως χάνει τελικά από τη Μακάμπι με σκορ 85-83. Η εμφάνιση της ομάδας προβληματίζει, καθώς φτάνει να χάνει ακόμη και με 18 πόντους διαφορά. Στο τελευταίο, όμως, δωδεκάλεπτο επιστρέφει με αντεπίθεση διαρκείας και χάνει στο τέλος μετά από ένα πολύ καλό αλλά άστοχο τρίποντο του Κέντρικ Ναν.
Η αγωνία χτυπάει… κόκκινο. Ο Παναθηναϊκός είναι… στα σχοινιά. Άλλη μία ήττα στο Βελιγράδι από τη Μακάμπι και τέλος… Ποιο τέλος; Δεν υπάρχει τέλος για την αρμάδα του Εργκίν Αταμάν. Ο Παναθηναϊκός στον 4ο αγώνα κερδίζει τη Μακάμπι με σκορ 95-88 σε ένα ματς θρίλερ, ισοφαρίζει σε 2-2 τη σειρά και τη στέλνει σε πέμπτο ματς στο ΟΑΚΑ για την πρόκριση στο Final-4 του Βερολίνου.
Ο Παναθηναϊκός στον 5ο αγώνα, στο φλεγόμενο ΟΑΚΑ, λυγίζει τη Μακάμπι με σκορ 81-72 και επιστρέφει δώδεκα χρόνια αργότερα, μετά τη σεζόν 2011 - 2012, στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ και στο Final-4 της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, της Ευρωλίγκας.
Τέλος καλό, λοιπόν, για τον Παναθηναϊκό. Μπορεί να βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο, αλλά προκρίθηκε, όπως και στη μακρινή σεζόν 2011 – 2012, όταν και τότε είχε αποκλείσει τη Μακάμπι από το Final-4 σε πέμπτο ματς στο ΟΑΚΑ. Ο Εργκίν Αταμάν κράτησε την υπόσχεσή του για την πρόκριση της ομάδας. Ταυτόχρονα, έβγαλε και ένα βάρος από πάνω του και από πάνω μας. Δεν πρόκειται να φύγει από το ΟΑΚΑ. Θα είναι ο προπονητής του Παναθηναϊκού τουλάχιστον και στην επόμενη σεζόν…
Είπα προηγουμένως… τέλος καλό… όλα καλά. Το τέλος… το καλό τέλος δεν είχε φτάσει ακόμη. Ο δρόμος ήταν ανοιχτός για το έβδομο ευρωπαϊκό αστέρι και ο Κώστας Σλούκας δεν είχε ακόμη ολοκληρώσει το ευφάνταστο σενάριό του…
Το Final-4 του Βερολίνου
Οι Ημιτελικοί
Ο Παναθηναϊκός Aktor μετατρέπει σε θρίαμβο τον 1ο Ημιτελικό κόντρα στη Φενέρμπαχτσε. Τη διαλύει με σκορ 73-57 και προκρίνεται στον τελικό του Final-4 της Ευρωλίγκας. Οι πράσινοι μπαίνουν στο παρκέ με το "μαχαίρι στα δόντια", δεν χάνουν ούτε μια φορά σε όλη την αναμέτρηση το προβάδισμα, κρατούν την ασταμάτητη επίθεση της Φενέρμπαχτσε στους 57 πόντους και φτάνουν στην τελική νίκη χωρίς άγχος.
Στον 2ο Ημιτελικό η ασταμάτητη επιθετικά Ρεάλ… περνάει κυριολεκτικά πάνω από τον Ολυμπιακό. Αφού του κάνει ατελείωτο μπούλινγκ στο α’ ημίχρονο, τρομάζοντας με την εμφάνισή της όλη την Ευρώπη, επικρατεί τελικά με σκορ 87-76. Ένα σκορ ιδιαίτερα κολακευτικό για τον Ολυμπιακό, που απειλήθηκε με έναν ανεπανάληπτο διασυρμό.
Ο Τελικός
Οι αρχικοί οιωνοί είναι άσχημοι. Η Ρεάλ ξεκινάει τον αγώνα με… διαστημικά ποσοστά ευστοχίας, φτάνει σε διψήφια διαφορά πριν συμπληρωθεί το δεκάλεπτο και με τον Κέντρικ Ναν να έχει ήδη 3 προσωπικά φάουλ. Παγωμάρα; Ναι, αλλά κάπου εκεί αποφασίζει ο Κώστας Σλούκας να ολοκληρώσει το δικό του σενάριο. Αντεπιτίθεται και με μυθική εμφάνιση οδηγεί σε άτακτη υποχώρηση τους αρχικά απορημένους και μετά τρομαγμένους Ισπανούς. Ο Παναθηναϊκός γράφει ένα ανεπανάληπτο έπος στο Βερολίνο, ταπεινώνει τη Ρεάλ Μαδρίτης με σκορ 95-80 και στέφεται πρωταθλητής Ευρώπης για 7η φορά, ολοκληρώνοντας με τον καλύτερο τρόπο μια από τις πιο ονειρεμένες σεζόν στην ιστορία του! Ο Κώστας Σλούκας είναι δικαιωματικά ο MVP του τελικού. Από κοντά είναι οι Κέντρικ Ναν και Τζέριαν Γκραντ. Ο Ματίας Λεσόρ δεν κέρδισε απλώς τους σπουδαίους ψηλούς της Ρεάλ, Ταβάρες και Πουαριέ, τους πήρε την ψυχή.
Οι παίκτες του Παναθηναϊκού αποθεώνονται από 6.000 οπαδούς. Ανάμεσα στους θεατές είναι οι επί σειρά ετών αρχηγοί της ομάδας Δημήτρης Διαμαντίδης και Φραγκίσκος Αλβέρτης, ενώ παρών είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, όπως και στον Ημιτελικό με τη Φενέρμπαχτσε, για να συμπαρασταθεί στον αδελφό του Κώστα. Ο Παναθηναϊκός μετράει πλέον 7 νίκες σε 8 τελικούς και ισάριθμα τρόπαια (1996, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011, 2024). Η πρωταθλήτρια πέρυσι στο Κάουνας Ρεάλ Μαδρίτης μένει στους 11 τίτλους.
Ο Εργκίν Αταμάν και οι παίκτες του
Ο Εργκίν Αταμάν δημιούργησε μια ομάδα ικανή να κερδίζει τους μεγάλους αγώνες, αποφεύγοντας να παίξει το λεγόμενο… σκεπτόμενο μπάσκετ. Έπαιξε με τη Ρεάλ και την κέρδισε, παίζοντας το δικό της μπάσκετ. Δημιούργησε μια ομάδα με χαμαιλεόντια συμπεριφορά, ικανή να κερδίσει κάθε αντίπαλο, απλώς παίζοντας καλύτερα από αυτόν. Όλα τα υπόλοιπα, που στην Ελλάδα έχουμε θεοποιήσει, στο πλαίσιο ενός δήθεν μυαλωμένου μπάσκετ που στην πραγματικότητα αποτελεί προσπάθεια να κερδίζεις μόνο μέσα από την άμυνα, δεν ενδιέφεραν τον Τούρκο προπονητή. Ο τελικός της Ευρωλίγκας είναι η επιτομή της προσέγγισής του στο μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός θέλει να είναι αποτελεσματικότερος από τη Ρεάλ Μαδρίτης, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Και την κερδίζει βάζοντάς της 95 πόντους. Ούτε γιατί… την έδειρε, ούτε γιατί… της χάλασε το μυαλό. Αλλά γιατί οι παίκτες του, ειδικά οι περιφερειακοί, έπαιξαν καλύτερα από τη Ρεάλ στο δικό της τέμπο. Όπως ακριβώς είχαν κάνει και στη Μαδρίτη στην κανονική περίοδο. Και κάπως έτσι κέρδισε την εμπιστοσύνη και του τελευταίου οπαδού και πλέον απολαμβάνει δίκαια την καθολική αποδοχή.
Ο Τούρκος προπονητής αποδείχθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος για να αφυπνίσει έναν ιστορικό σύλλογο σε παρακμή, που τα δέκα τελευταία χρόνια έβρισκε παρηγοριά στο χθες, αντιμετωπίζοντας το σήμερα σαν μια βαριεστημένη υποχρέωση. Και τον ξύπνησε, πετώντας στα σκουπίδια τη μιζέρια και τις φτηνές δικαιολογίες για τις αποτυχίες. Δεν είπε ότι θα φτιάξουμε πρώτα ομάδα, ούτε ότι θα πάμε μέρα με τη μέρα, ούτε ότι θα πάμε και όπου μας βγάλει. Ο Αταμάν είπε ότι βλέπουμε συνέχεια μπροστά, βλέπουμε μόνο το τέλος και ότι στο τέλος θα τα πάρουμε όλα… Και η πλάκα είναι ότι το έκανε.
Ο Κώστας Σλούκας και οι συμπαίκτες του
Ο Κώστας Σλούκας διέλυσε την Ρεάλ χορεύοντας με την μπάλα. Δικό του το τελευταίο καλάθι του πρώτου ημιχρόνου ακριβώς στη λήξη. Δικά του δύο τρίποντα που εξέθεσαν την σκέψη του προπονητή της Ρεάλ να παίξει ζώνη. Δική του η μυαλωμένη καθοδήγηση στο προσπέρασμα και στο τέλος. Δική του μια προσωπική στατιστική αληθινό παράσημο καριέρας… 24 πόντοι (2/2 δίποντα, 4/4 τρίποντα, 8/9 βολές), 3 ασίστ, 2 ριμπάουντ, 7 κερδισμένα φάουλ και 31 στο σύστημα αξιολόγησης σε 25 λεπτά συμμετοχής. Ο Σλούκας μετέτρεψε τον τελικό σε προσωπικό έπος και ας είχε είκοσι μέρες να προπονηθεί κανονικά και ας ταλαιπωρήθηκε στον ημιτελικό. Ο πόνος στον αληθινό ηγέτη δίνει δύναμη.
Ο Κώστας Σλούκας είναι ο πρώτος που κερδίζει την Ευρωλίγκα με τρεις διαφορετικές ομάδες και το προσωπικό του αυτό ρεκόρ δύσκολα θα σπάσει. Όποιος έχει έναν τόσο μεγάλο παίκτη στην ομάδα του, δεν τον αφήνει να φύγει ποτέ. Κυρίως γιατί ξέρει ότι όπου και να πάει μπορεί να ξανακερδίσει την Ευρωλίγκα. Και όμως ο Ολυμπιακός το διέπραξε. Απομάκρυνε τον Κώστα Σλούκα ως… τελειωμένο. Μέγα λάθος! Αγνόησε επιδεικτικά τον αθλητικό εγωισμό ενός μεγάλου παίκτη και του έδωσε τεράστιο κίνητρο να αποδείξει το ακριβώς αντίθετο. Και ο Κώστας Σλούκας τιμώρησε σκληρά τόσο τον προπονητή του Γιώργο Μπαρτζώκα όσο και τους Προέδρους Αφούς Αγγελόπουλους!
Βέβαια, δεν τα έκανε και όλα μόνος του… Ο Κέντρικ Ναν εξελίχθηκε σε σημείο αναφοράς για τον Παναθηναϊκό, κάνοντας τρομακτικές εμφανίσεις ως Αμερικανός που ήλθε στη διάρκεια της σεζόν χωρίς να έχει ξαναπαίξει στην Ευρώπη. Ο Μάριους Γκριγκόνις, που πέρυσι πέρασε σχεδόν όλη τη χρονιά πάνω σε στατικό ποδήλατο με απόφαση του τότε προπονητή του Ντέγιαν Ράντονιτς, εφέτος μας χάρισε μια χρονιά στην κανονική περίοδο που θα θυμόμαστε για πολλά χρόνια. Ο Ντίνος Μήτογλου με το απρόσμενα εντυπωσιακό ξεκίνημα στη σεζόν έβαλε για πρώτη φορά μέσα μας την ιδέα ότι μπορεί τελικά να τα καταφέρουμε, να πάμε στο Βερολίνο και να το πάρουμε. Ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ έφερε από το ΝΒΑ όλη τη λάμψη που είχε λείψει από τον σύλλογο και κάπου στο τέλος κουβάλησε και όλη την ομάδα στην άμυνα. Ο Ματίας Λεσόρ, το θηρίο από τη Μαρτινίκα της Γαλλίας, κάποια βράδια θύμιζε τον τελευταίο μαύρο πολεμιστή που δίνει τη μάχη απέναντι στους αποικιοκράτες που καταδυναστεύουν τη χώρα του. Συμπαραστάτης του στα δύσκολα ο εξίσου σκληρός, ο δικός μας Κώστας Αντετοκούμπο. Μεγάλη ήταν η συνεισφορά του Ιωάννη Παπαπέτρου και του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη σε κρίσιμα παιχνίδια. Τέλος, θα μου επιτρέψετε, πάνω από όλους, να βάλω τον σταθερό σε όλη τη σεζόν Αμερικανό Τζέριαν Γκραντ. Ήλθε αθόρυβα με αρκετή μουρμούρα για την αξία του και μας αποστόμωσε όλους. Έβγαλε ένα μεγαλείο ψυχής που μόνο άνθρωποι που μάχονται για την υπέρβαση μπορούν να μας χαρίσουν. Ως επακόλουθο έγινε πλήρως αποδεκτός και αγαπήθηκε από όλους…
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος
Δημιούργησε μία από τις καλύτερες ομάδες στην ιστορία του Παναθηναϊκού και άφησε οριστικά πίσω όσα έγιναν την προηγούμενη τριετία και οδήγησαν το τμήμα σε ντροπιαστικές καταστάσεις. Επένδυσε πολλά εκατομμύρια για την ενίσχυση της ομάδας. Και πάνω από όλα δημιούργησε ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ, που δεν αφορά μόνο το αγωνιστικό κομμάτι αλλά και γενικότερα όλο το πλαίσιο γύρω από αυτό. Η αξιοποίηση του ΟΑΚΑ με τις εργασίες που θα γίνουν και η αύξηση της δημοτικότητας της ομάδας, που αποτυπώνεται από τη μαζική παράνοια του κόσμου και την αύξηση των χορηγιών απογειώνουν τον οργανισμό σε όλους τους τομείς.
Οι τελικοί του Πρωταθλήματος Ελλάδος
Ο αρχηγός έδωσε το σύνθημα. Ίσως ήταν ο μόνος που το πίστευε και το ήθελε τόσο πολύ. Άλλωστε, ως καλός σεναριογράφος, ήθελε να δώσει ένα ακόμη καλύτερο τέλος στο πιο όμορφο αθλητικό παραμύθι της φετινής σεζόν.
Ο Παναθηναϊκός στη σειρά των τελικών είχε το πλεονέκτημα έδρας απέναντι στον μεγάλο του αντίπαλο, τον Ολυμπιακό, εφόσον είχε τερματίσει 1ος στην κανονική περίοδο. Αυτό ήταν ένα πλεονέκτημα, αλλά όχι και τόσο μεγάλο. Ήταν σχετικά πρόσφατο το παράδειγμα από τη δύσκολη σειρά με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στα Πλέι Οφ της Ευρωλίγκας, όπου δυσκολεύτηκε πολύ, ενώ είχε το πλεονέκτημα έδρας. Η κατάσταση τώρα ήταν ακόμη πιο δύσκολη, γιατί πόσο εύκολο είναι να προσγειώσεις στην πραγματικότητα παίκτες και φιλάθλους μεθυσμένους από την κατάκτηση του τροπαίου της Ευρωλίγκας;
Η σειρά των τελικών ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό είναι συναρπαστική. Αναμενόμενα, ο Παναθηναϊκός ξεκινάει… με το αριστερό. Το μυαλό όλων, παικτών και φιλάθλων, έχει μείνει κάπου στο Βερολίνο… Χάνει με κάτω τα χέρια τον 1ο αγώνα στο ΟΑΚΑ με σκορ 89-84, ενώ χάνει ταυτόχρονα και το πλεονέκτημα έδρας.
Στον 2ο αγώνα στο ΣΕΦ βγάζει μια κάποια αντίδραση αλλά χάνει και πάλι με σκορ 92-86. Ο Ολυμπιακός προηγείται 2-0 στη σειρά και με μία ακόμη νίκη στέφεται πρωταθλητής Ελλάδος. Πόσο εύκολο είναι να επιστρέψει ο Παναθηναϊκός μετά από το εις βάρος του 2-0 και να κάνει τρεις συνεχόμενες νίκες; Στην ιστορία του Ελληνικού πρωταθλήματος μία φορά μόνο είχε ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο, το μακρινό 2002. Η ΑΕΚ βρέθηκε να χάνει με 2-0 από τον Ολυμπιακό και με τρεις συνεχόμενες νίκες εναντίον του κέρδισε με 3-2 τη σειρά και πήρε το πρωτάθλημα Ελλάδος. Δύσκολο πολύ, αλλά όχι ακατόρθωτο για τη φετινή πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Συσπείρωση, συγκέντρωση και κίνητρο ήταν τα συστατικά για την επιτυχία. Το κίνητρο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος Ελλάδος ενισχύθηκε απρόσμενα από τις περίεργες συνθήκες στους δύο πρώτους αγώνες ελέω της εχθρικής διαιτησίας και από τις αναίτια προκλητικές συμπεριφορές παικτών του Ολυμπιακού. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού αντιλήφθηκαν, έστω και καθυστερημένα, ότι στον δρόμο για το πρωτάθλημα είχαν να αντιμετωπίσουν ένα πολύ καλά δομημένο σύστημα, μια νέα τάξη πραγμάτων και μια διαιτησία που μέχρι και σε καταγγελίες έφτασε εις βάρος της ομάδας. Στον πρώτο αγώνα η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός μπήκε στο παρκέ από συνήθεια. Ήταν εμφανώς ανέτοιμος. Δίκαια έχασε, αν και η διαιτησία έβαλε το χεράκι της. Στον δεύτερο, όμως, αγώνα τα όσα συνέβησαν στο ΣΕΦ με την κάκιστη διαιτησία της Βάσως Τσαρούχα, γνωστής δηλωμένης οπαδού του Ολυμπιακού, ήταν το καμπανάκι. Ήταν η φλόγα που έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης. ΕΟΚ και ΚΕΔ είχαν καταφέρει να κάνουν το μάτι των παικτών του Παναθηναϊκού να γυαλίζει. Μέγα λάθος! Η αλαζονεία, η έλλειψη σεβασμού και οι ντροπιαστικές συμπεριφορές το μόνο που έκαναν ήταν να… ξυπνήσουν τον γίγαντα που… κοιμόταν. Και η αφύπνισή του ήταν εκκωφαντική.
Στον 3ο αγώνα στο ΟΑΚΑ κερδίζουν τον Ολυμπιακό με σκορ 83-76.
Στον 4ο αγώνα στο ΣΕΦ κερδίζουν με σκορ 88-85 όχι μόνο τον Ολυμπιακό, αλλά και την ΕΟΚ και τον Λιόλιο και τους διαιτητές. Θα μπορούσαν να κερδίσουν και πολλούς άλλους. Δεν θα είχαν πρόβλημα. Η διαιτησία ήταν εμετική, στημένη απροκάλυπτα, ώστε να νικήσει ο Ολυμπιακός και να πάρει το πρωτάθλημα Ελλάδος μέσα στο δικό του γήπεδο, που λειτουργούσε χωρίς κλιματισμό(!). Στο τέταρτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός ήταν άστοχος. Οι διαιτητές εφεύρισκαν φάουλ και έστελναν συνέχεια τους παίκτες του Ολυμπιακού στις βολές. Παρόλα τα απίστευτα ο Παναθηναϊκός ισοφαρίζει σε 2-2 τη σειρά και τη στέλνει σε πέμπτο ματς στο ΟΑΚΑ για τον 5ο και τελευταίο αγώνα.
Ο 5ος αγώνας είναι ένα θρίλερ από την αρχή μέχρι το τέλος. Και ήταν το παιχνίδι που περίμενε ο ηγέτης του. Ο Κώστας Σλούκας έκανε διαστημικά πράγματα στο παρκέ. Πέτυχε 29 πόντους (6/9 δίποντα, 4/5 τρίποντα, 5/6 βολές), 4 κερδισμένα φάουλ και 24 στο σύστημα αξιολόγησης. Άλλη μία εμφατική εμφάνιση MVP. Ο Τζέριαν Γκραντ με 15 πόντους ήταν και πάλι ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας.
Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε… Κατέκτησε το 41ο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Ο Ολυμπιακός έχει μόλις 14. Ταυτόχρονα, ταπείνωσε και ένα ολόκληρο σύστημα που είχε στηθεί απέναντί του και έκανε τα πάντα για να του στερήσει αυτό που άξιζε.
Επίλογος
Όταν υπέγραφε στον Παναθηναϊκό, είχε, άραγε, φανταστεί για το πώς θα εξελισσόταν, για τον ίδιο και τη νέα του ομάδα, η σεζόν; Θα μπορούσε, άραγε, να φανταστεί για το πώς αυτή θα τελείωνε; Τι ακριβώς να φανταστεί; Ότι αυτή η ομάδα που στο πρώτο ματς της σεζόν, σε εκείνο το... άχαρο Σούπερ Καπ, στο οποίο ο ένας δεν ήξερε καλά καλά το όνομα του άλλου και διαλύθηκε από τον αντίπαλο, θα έφτανε να πάρει την Ευρωλίγκα και το πρωτάθλημα Ελλάδος; Τι ακριβώς να φανταστεί; Ότι, ενώ στους τρεις τελευταίους μήνες του 2023 δεν έδειχνε ο Παναθηναϊκός ικανός να... προλάβει το τρένο της πρώτης δεκάδας της Ευρωλίγκας, τελικά θα έφτανε να είναι δεύτερος πίσω μόνο από την πυραυλοκίνητη –έως ότου συναντήσει τον Παναθηναϊκό– Ρεάλ Μαδρίτης; Τι ακριβώς να φανταστεί; Ότι ο Παναθηναϊκός θα έχανε με 2-0 από τον Ολυμπιακό στους τελικούς του Ελληνικού πρωταθλήματος και ότι θα έπαιρνε το πρωτάθλημα με 3-2, με εκείνον τον απόλυτο ηγέτη και MVP του πέμπτου τελικού; Πώς θα μπορούσε να φανταστεί ο Κώστας Σλούκας, ακόμη και αν είχε τη φαντασία ενός παιδιού λίγο πριν κοιμηθεί, ότι θα έφευγε από το Βερολίνο στα τέλη Μαΐου του 2024 αγκαλιά με το τρόπαιο της Ευρωλίγκας στο ένα χέρι και το τρόπαιο του MVP στο άλλο; Πώς θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα φόραγε το μπλουζάκι "The King is back" και ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι μέσα στο κατακαλόκαιρο θα πήγαιναν στο Ελευθέριος Βενιζέλος να φωνάζουν ρυθμικά το όνομά του; Είναι τόσα πολλά όσα συνέβησαν όχι μόνο στον Σλούκα, αλλά και σε ολόκληρο τον Παναθηναϊκό εφέτος. Είναι τόσα και τόσα που οι λέξεις, ακόμα και οι λέξεις ενός παραμυθιού, είναι λίγες για να το περιγράψουν.
Ο Κώστας Σλούκας αξίζει όλα όσα του συμβαίνουν. Οι δηλώσεις του μετά την κατάκτηση του Ελληνικού πρωταθλήματος ήταν κατάθεση ψυχής: "Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για την αλαζονεία, τον μη σεβασμό, την απαξίωση, που μου έδειξαν οι κύριοι Αγγελόπουλοι και ο κύριος Μπαρτζώκας. Μου άνοιξαν μία πόρτα, του Παναθηναϊκού. Είδα κόσμο διψασμένο, που πίστεψε σε εμένα από την πρώτη στιγμή. Τι μπορώ να κάνω, τι μπορώ να καταφέρω…"
Το πως θα εκφραστεί ο καθένας πάνω στη χαρά του ή στην πίκρα του είναι δικαίωμά του, αρκεί να μην ξεπερνάει τα όρια. Ο Κώστας Σλούκας δεν τα ξεπέρασε. Είπε όσα είπε γιατί μέσα του έκρυβε πίκρα. Ο Σλούκας δεν έχει να απολογηθεί σε κανέναν και για τίποτα. Ούτε και για τα λεφτά που παίρνει, γιατί δεν τα κλέβει. Ούτε για τους πανηγυρισμούς του, γιατί κανείς δεν ξέρει τι είχε συμβεί όλους αυτούς τους μήνες και τι ήταν αυτό που τον έδεσε τόσο γρήγορα με τον Παναθηναϊκό. Ούτε για τις δηλώσεις του… Συγγνώμη, αλλά κανένας Βαγγέλης Αλεξανδρής και κανένας Νίκος Μπουντούρης δεν βρέθηκαν στη θέση του Σλούκα και δεν ξέρουν τι ακριβώς έχει συμβεί για να βγαίνουν και να τον κρίνουν. Δεν τους πέφτει κανένας λόγος.
Ο Σλούκας είναι ένας αθλητής που έχει γράψει ιστορία σε κάθε ομάδα που αγωνίστηκε. Στον Ολυμπιακό, στη Φενέρμπαχτσε, στον Παναθηναϊκό. Ανάλογα με το χρώμα της φανέλας που φοράει θα είναι αρεστός σε ένα πολύ μεγάλο κοινό και μη αρεστός σε ένα άλλο εξίσου μεγάλο. Αυτή τη ζωή και την καριέρα αποφάσισε να κάνει. Αυτές τις αποφάσεις πήρε. Και στο τέλος αυτής της καριέρας θα γυρίσει πίσω και θα δει ένα σωρό διακρίσεις… Ευρωλίγκες, πρωταθλήματα, κύπελλα, τρόπαια MVP.
Μια καριέρα σαν παραμύθι. Όταν, μάλιστα, ξεκινούσε, πιθανόν να μπορούσε να τη φανταστεί και να την αποτυπώσει ως σενάριο σε ένα χαρτί. Αλλά τις επιτυχίες της σεζόν που μόλις τελείωσε δεν θα μπορούσε να τις φανταστεί ούτε ο ίδιος.
Η φετινή σεζόν του Παναθηναϊκού θα μπορούσε να γίνει ταινία. Πρόκειται για μια ιστορία που παρόμοιά της δεν υπάρχει στον παγκόσμιο αθλητισμό. Η ομάδα που στις 16 Ιουνίου του 2023 έβλεπε το ΟΑΚΑ να καταστρέφεται από τους φιλάθλους της, απόρροια των τραγικών και ντροπιαστικών εμφανίσεων της, ένα χρόνο μετά ζει στην απόλυτη δικαίωση/φαντασίωση.
Από τον Παναθηναϊκό δεν έλειπε ένα πρωτάθλημα Ελλάδος. Είχε πάρει 40. Δεν έλειπε καν μία Ευρωλίγκα. Είχε πάρει 6. Έλειπαν τα τελευταία χρόνια το όραμα, η ελπίδα, η προοπτική. Όταν τα ξαναβρήκε, όλα μπήκαν στη θέση τους.
Ο Παναθηναϊκός τελείωσε τον Τζόρντι Μπερτομέου και κατάφερε σταδιακά να γυρίσει την κατάσταση στην Ευρωλίγκα μετά από 12 χρόνια ακραίας αντιμετώπισής του από τη διαιτησία. Στην Ελλάδα, όμως, βρήκε απέναντί του ένα σύστημα… βαθιά ποδοσφαιρικό. Ίσως για τον λόγο αυτό, η τελική επικράτησή του στην Ελλάδα έχει βαρύτητα όσο καμία άλλη από τα προηγούμενα 40 πρωταθλήματα. Ο Παναθηναϊκός δεν έσκυψε το κεφάλι, όπως συμβαίνει χρόνια τώρα στο ποδόσφαιρο, συσπειρώθηκε κόντρα στην αλητεία και θριάμβευσε. Παρόλα αυτά οφείλει να βρει λύση, όπως με σοβαρότητα και σχέδιο το έπραξε στην Ευρωλίγκα, γιατί είναι αδύνατον κάθε χρόνο να έχει ομάδα που θα κερδίζει και τη διαιτησία.
Αλέξανδρος Παπαδόπουλος
υ.γ. Ευχαριστώ θερμά τους φίλους Παναθηναϊκούς από την εξαιρετική μπασκετική ιστοσελίδα Hoopfellas και τους δημοσιογράφους Παναθηναϊκούς από πολλές αθλητικές ιστοσελίδες. Οι αναρτήσεις όλων σας μού έδωσαν το κίνητρο και με βοήθησαν τα μέγιστα, ώστε να ολοκληρώσω και τη δική μου παρούσα ανάρτηση…
Φωτογραφίες
