Wonder

Η ταινία Wonder (Θαύμα) βασίζεται στο ομότιτλο bestseller της New York Times, που υπογράφει με το όνομα R. J. Palacio η συγγραφέας και σχεδιάστρια γραφικών Raquel Jaramillo.  
Διηγείται τη συγκινητική ιστορία του δεκάχρονου August/Auggie Pullman, που εξαιτίας μιας σπάνιας γενετικής ασθένειας έχει πλέον, παρά τις αλλεπάλληλες πλαστικές εγχειρήσεις, σοβαρό πρόβλημα παραμόρφωσης στα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Και αυτό αναπόφευκτα τον κάνει  να νιώθει μοναδικός και διαφορετικός από τα άλλα παιδιά. Δεν έχει πάει ακόμη στο σχολείο, αλλά μελετάει στο σπίτι με τη βοήθεια της μητέρας του. Όταν φτάνει στην 5η τάξη του Δημοτικού Σχολείου, με την προτροπή της μητέρας του Isabel και του πατέρα του Nate, θα πεισθεί να εγγραφεί στο τοπικό σχολείο και να αντιμετωπίσει επιτέλους …την πραγματική ζωή. 

Η ταινία αρχίζει με τον Auggie να μας δίνει πολύ απλά και αρκούντως σκωπτικά το δικό του στίγμα :
"Ξέρω ότι δεν είμαι ένα συνηθισμένο δεκάχρονο παιδί. Δηλαδή,…κάνω συνηθισμένα πράγματα. Τρώω παγωτό. Κάνω ποδήλατο. Είμαι πολύ καλός στα αθλήματα. Δηλαδή... στο Xbox. Λατρεύω το Minecraft, τη Φυσική και να ντύνομαι με στολές τις Απόκριες. Μου αρέσει να παίζω με φωτόσπαθα με τον μπαμπά μου. Και να βλέπω τον Πόλεμο των Άστρων μαζί του. Και να τρελαίνω τη μεγάλη μου αδερφή. Και ονειρεύομαι να βγω στο διάστημα, όπως κάθε άλλο συνηθισμένο παιδί. Απλώς εγώ δε μοιάζω συνηθισμένος όταν τα κάνω αυτά τα πράγματα. Ούτε καν η γέννησή μου ήταν συνηθισμένη…
...Έχω κάνει 27 χειρουργικές επεμβάσεις από τότε. Αυτές με βοήθησαν να αναπνέω, να βλέπω, να ακούω χωρίς ακουστικά βαρηκοΐας, και κάποιες με βοήθησαν να φαίνομαι και λίγο καλύτερα. Όμως δε με έκαναν να φαίνομαι συνηθισμένος… Ξέρω ότι ποτέ  δεν θα είμαι ένα συνηθισμένο παιδί. Τα συνηθισμένα παιδιά δεν κάνουν τα άλλα παιδιά να φεύγουν τρέχοντας από τα πάρκα. Τα συνηθισμένα παιδιά δεν τα κοιτάνε επίμονα, όπου κι αν πηγαίνουν…
…Την άλλη εβδομάδα ξεκινώ την 5η Δημοτικού. Και αφού δεν έχω ξαναπάει ποτέ σε πραγματικό σχολείο, σε γενικές γραμμές, με έχει παραλύσει τελείως ο τρόμος… " 

Λίγο αργότερα η αδελφή του Auggie, η Olivia/Via, θα συμπληρώσει πολύ παραστατικά το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει και κινείται η οικογένειά της : 
"Ο Auggie είναι ο ήλιος. Η μαμά μου, ο μπαμπάς μου και εγώ είμαστε πλανήτες σε τροχιά γύρω από τον ήλιο. Όμως αγαπώ τον αδερφό μου και έχω συνηθίσει τον τρόπο που λειτουργεί αυτό το σύμπαν. Η μαμά λέει ότι στα τέταρτα γενέθλιά μου ευχήθηκα να αποκτήσω αδελφό. Και όταν γεννήθηκε, χρειάστηκα μόνο λίγα δευτερόλεπτα για να τον λατρέψω… Η συμβουλή μου προς τον αδελφό μου; Auggie, αν σε κοιτάνε επίμονα, άφησέ τους να σε κοιτάνε. Δεν μπορείς να μένεις απαρατήρητος, αν έχεις γεννηθεί για να ξεχωρίζεις. 
Ποτέ δεν έχω ζητήσει βοήθεια από τη μαμά μου με τα μαθήματά μου. Ποτέ δε χρειάστηκε ο μπαμπάς μου να μου θυμίσει να μελετήσω για κάποιο τεστ. Απλώς έκανα τα περισσότερα μαθήματά μου σε αίθουσες αναμονής και νοσοκομεία. Η μαμά και ο μπαμπάς πάντα έλεγαν ότι είμαι το κορίτσι με τη μεγαλύτερη κατανόηση στον κόσμο. Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό. Απλώς ήξερα ότι η οικογένειά μου δεν θα σήκωνε ακόμη ένα πράγμα…"

Με την εγγραφή του στο σχολείο ο Auggie θα ξεκινήσει ολομόναχος, έστω με την αμέριστη συμπαράσταση της οικογένειάς του, ένα ξεχωριστό ταξίδι. Στη διαδρομή θα προσπαθήσει να ενταχθεί, να γίνει αποδεκτός και γιατί όχι να διακριθεί στο περιβάλλον του σχολείου, όσο δύσκολο αλλά και απρόβλεπτο μπορεί να είναι κάτι τέτοιο. Σκεφτείτε μόνο πόση ανασφάλεια είχε ο καθένας από εμάς στην τρυφερή αυτή παιδική ηλικία απέναντι στο σκληρό έως και ανελέητο σχολικό περιβάλλον, έχοντας απλώς κάποια κιλά παραπάνω ή κάποια στίγματα στο πρόσωπό του.
Ο Auggie θα επιστρατεύσει όλες του τις ψυχικές και πνευματικές δυνάμεις και ταυτόχρονα θα στηριχτεί πολύ στη ρήση : 
"Αν δεν σας αρέσει αυτό που βλέπετε, αλλάξτε τον τρόπο που βλέπετε"


Η ταινία εξελίσσεται όμορφα και εξαιρετικά αισιόδοξα. Για να συμβεί αυτό όλα λειτουργούν τέλεια, ιδανικά : 
- Ο μικρός είναι ένας αληθινός ήρωας της ζωής. 
- Το οικογενειακό του περιβάλλον είναι υπέροχο. 
- Η μητέρα του θυσιάζει τις προσωπικές της φιλοδοξίες και αφιερώνεται με όλη της την ψυχή στον αγαπημένο της γιο. 
- Ο πατέρας του είναι πάντα κάπου εκεί κοντά για να προσφέρει με χιούμορ τη στήριξή του. 
- Η αδελφή του ανθεκτική και αθόρυβη, ξεπερνάει, όχι πολύ εύκολα, το γεγονός ότι ο πατέρας και η μητέρα της ασχολούνται μόνο με τον αδελφό της και ελάχιστα έως καθόλου με αυτήν. 
- Η φίλη της αδελφής του, η Miranda, όταν θα χρειαστεί, δείχνει μεγαλείο ψυχής.
- Ο μαύρος φίλος της αδελφής του, ο Justin, τον αποδέχεται από την πρώτη στιγμή.
- Τα παιδιά του σχολείου τον αντιμετωπίζουν στην αρχή με επιφύλαξη έως και αποστροφή αλλά σε ελεγχόμενα πλαίσια. 
- Ο συμμαθητές του, ο Jack Will και η μαύρη Summer, που θα τον προσεγγίσουν περισσότερο, θα τον δουν διαφορετικά, θα γίνουν φίλοι του και θα τον εκτιμήσουν για τη συνολική στάση και παρουσία του. 
- Το καταστατικό του σχολείου προβλέπει μηδενική ανοχή στην ενδοσχολική βία. 
- Ο μαύρος δάσκαλός του Mr. Browne και ο διευθυντής του σχολείου Mr. Tushman είναι σταθερά και ανυποχώρητα δίπλα του. 


Πόσο εύκολο είναι να συμβούν όλα τα παραπάνω και μάλιστα ταυτόχρονα; 
Ασφαλώς και είναι δύσκολο έως και αδύνατο σε ταραγμένες κοινωνίες και σκληρά σχολικά περιβάλλοντα. Η κακία και η επιθετικότητα ορισμένων ανθρώπων στους πιο αδύναμους είναι πραγματικές. Ο εκφοβισμός είναι πραγματικός. Η φιλία που ξεπερνά τη φυσική όψη είναι επίσης πραγματική, όπως είναι πραγματική και ευεργετική η ενθάρρυνση που μπορεί να προσφέρει ένας εκπαιδευτικός στη ζωή ενός παιδιού που ωριμάζει.
Στην ταινία, ευτυχώς, συμβαίνουν όλα ή σχεδόν όλα τα καλά μαζί, ίσως γιατί στην Αμερική, σε κάποιες τοπικές κοινωνίες, έχουν γίνει άλματα προόδου στα θέματα αντιμετώπισης της διαφορετικότητας και της ενδοσχολικής βίας, ή ίσως γιατί η όλη ιστορία έχει διδακτικό χαρακτήρα για την ορθή στάση μας απέναντι σε ανάλογες καταστάσεις. 
Είτε το ένα συμβαίνει είτε το άλλο η ταινία είναι μια αξιόλογη προσπάθεια προσέγγισης ενός δύσκολου οικογενειακού προβλήματος μέσα από το οποίο αναδεικνύονται και τα προβλήματα ανθρώπων χωρίς ορατά εμφανισιακά ή ψυχικά προβλήματα. 


Ο σκηνοθέτης της ταινίας Stephen Chbosky (Beauty and the Beast) αφήνει τον Auggie να διηγηθεί σε πρώτο πρόσωπο με την δική του οπτική την ιστορία του, για να συνεχίσουν με τον ίδιο τρόπο η αδελφή του η Via, ο φίλος και συμμαθητής του ο Jack, η φίλη της αδελφής του η Miranda, ο πατέρας του και η μητέρα του. 
Ο Auggie μιλάει σε παιδιά της ηλικίας του και τους λέει ότι η διαφορετικότητα δεν πρέπει να αποτελεί περιορισμό. Στη ζωή θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι που θα μας κάνουν να υποφέρουμε και δοκιμασίες που δεν θα θέλαμε να αντιμετωπίσουμε, αλλά με τη σωστή χρήση της δύναμής μας και με την αγάπη των ανθρώπων που μας αγαπούν όλα μπορούν να ξεπεραστούν. 


Στον ρόλο του Auggie είναι ο χαρισματικός μικρός Jacob Tremblay, γνωστός μας από την ερμηνεία του στο Room δίπλα στη Brie Larson. Παρά τα περιορισμένα εκφραστικά του μέσα, λόγω της παραμόρφωσης στο πρόσωπό του, καταφέρνει με την κίνησή του, τη στάση του σώματός του και την ομιλία του να αποδώσει πολύ πειστικά σε έναν ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο. Η Julia Roberts (Pretty Woman, Erin Brockovich, Notting Hill), ως Isabel, δίνει τη δική της λάμψη στην ταινία και συγκινεί ιδιαίτερα με την ερμηνεία της. Ο Owen Wilson (Midnight in Paris), ως Nate, δίνει έναν πιο ανάλαφρο χαρακτήρα για την ισορροπία της οικογένειας. Γλυκύτατη είναι η Izabela Vidovic ως η αδελφή του Via. Πολύ καλοί είναι στους ρόλους της Miranda, του Justin, του μικρού Jack και του Mr. Tushman αντίστοιχα οι Danielle Rose Russell, Nadji Jeter, Noah Jupe και Mandy Patinkin

Διάρκεια : 113’

Βαθμολογία : 8.5/10 

Αλέξανδρος Παπαδόπουλος

……………………………………………………………………………………

Το τρέιλερ της ταινίας