Δάσκαλε,
Επιτρέψτε
μου να σας προσφωνώ έτσι, παρόλο που δεν ευτύχησα να συναντηθώ μαζί σας στα
πανεπιστημιακά μου χρόνια.
Πιστεύω,
όμως, ότι σας νιώθουν ακόμη ως δάσκαλό τους οι συνάδελφοί μου, που υπήρξαν
φοιτητές σας, αλλά και όσοι μελέτησαν τις προσεγγίσεις σας πάνω σε θέματα
θεωρίας της Λογοτεχνίας και Μεθοδολογίας σχετικής με την ανάλυση ποιητικών
κειμένων.
Εκ
μέρους, λοιπόν, των Φιλολόγων Ν. Ροδόπης σας καλωσορίζω, δάσκαλε.
Θεωρώ
καλότυχη την πόλη μας και καλότυχους όλους εμάς που σας υποδεχόμαστε σήμερα σ’
αυτόν τον καλαίσθητο και ζεστό χώρο, γιατί είστε μια ελεύθερη ψυχή, με βαθιά
ανθρωπιστική παιδεία, ένας εργάτης του πνεύματος, που σκάβει στο σώμα της
ποίησης και που σαφώς μιλάει τη γλώσσα της ελευθερίας και όχι της εξουσίας.
Κι εδώ
έχουμε μια θαυμάσια συγκυρία: να συνομιλείτε απόψε με μια επίσης ελεύθερη ψυχή,
βαθιά καλλιεργημένη. Ο ποιητικός λόγος του Γιάννη Ρίτσου, με αριστερή κοινωνική
προβληματική και εικονοπλασία δημοτικού τραγουδιού είναι λόγος ελευθερίας
δυνατός, με διαχρονική δυναμική, ικανός να κάμπτει εσαεί τη γλώσσα κάθε
εξουσίας.
Δάσκαλε,
ανυπομονούμε να παρακολουθήσουμε τη διεισδυτική σκέψη σας, καθώς θα αναλύει τις
βασικές συντεταγμένες του Νεοελληνικού Πολιτισμικού Συστήματος:
- τον
τόπο, τον γεμάτο φως και γύμνια, που δε βολεύεται με λιγότερο ουρανό
- τους
ανθρώπους, με το απολλώνιο και συνάμα διονυσιακό τους πνεύμα, που δεν
βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο
- τις
αξίες τους, που δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.
Προηγουμένως,
όμως, ας ακούσουμε το λόγο του ποιητή. Θα τον αποδώσει η κυρία Καίτη Σταμπόλη,
μέλος της θεατρικής ομάδας της Πολιτιστικής Κίνησης Ν. Ροδόπης.
Σας
ευχαριστώ
