Προλογικό σημείωμα : Δώρα Κάσσα Παπαδοπούλου
Αγαπητοί
προσκεκλημένοι,
Φίλες
και φίλοι του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης,
Φίλες
και φίλοι της Πολιτιστικής Κίνησης,
Κύριε
Λυγερέ, κύριε Δερβιτσιώτη καλώς ήρθατε στο Στέκι της Πολιτιστικής Κίνησης, έναν
ανοιχτό χώρο πολιτισμού, έναν χώρο συνάντησης ανθρώπων και ιδεών.
Συμπτωματικά, σήμερα και αύριο, την
ίδια ώρα και σ’ αυτόν το χώρο, φιλοξενούμε δύο εκδηλώσεις εκ πρώτης όψεως
εντελώς διαφορετικές:
- Παρουσίαση,
σήμερα, του βιβλίου του κυρίου Σταύρου Λυγερού «Από την κλεπτοκρατία στη
χρεοκοπία», που έχει σαφές πολιτικό και οικονομικό περιεχόμενο.
- Παρουσίαση,
αύριο, του νέου ψηφιακού δίσκου της Σοπράνο από τη Βέροια Σόνιας Θεοδωρίδου με
12 ποιήματα του Κ.Π. Καβάφη, μελοποιημένα από το Θρακιώτη συνθέτη και γιατρό
Αθανάσιο Σίμογλου και ενορχηστρωμένα από το μαέστρο Θεόδωρο Ορφανίδη, με
καταγωγή από το Κιλκίς.
Ωστόσο,
αγαπητοί φίλοι, τόσο το βιβλίο του Σταύρου Λυγερού, όσο και η μελοποιημένη
ποίηση που ερμηνεύει η Σόνια Θεοδωρίδου κινούνται σε έναν κοινό γεωμετρικό
τόπο: προσπαθούν να καταυγάσουν τη θολή εικόνα της πατρίδας, χρησιμοποιώντας το
ίδιο ακριβώς φως, που δεν είναι άλλο από το φως της αλήθειας.
Η
αλήθεια που αναδεικνύεται από το μουσικό έργο της Σόνιας Θεοδωρίδου και των
εμπνευσμένων μη κρατικοδίαιτων συνεργατών της είναι μία και αδιαπραγμάτευτη,
ότι ο λαός μας μέσα κι έξω από την καθημαγμένη χώρα παράγει πολιτισμό υψηλού
επιπέδου, που δεν αμφισβητείται ως αξία, δεν υποθηκεύεται ως αγαθό ούτε ξεπουλιέται
με τοκογλυφικούς όρους.
Η
αλήθεια, που ανάγλυφα προβάλλει από το βιβλίο του Σταύρου Λυγερού είναι απόλυτα
τεκμηριωμένη μετά από το μνημόνιο βιωμένη και γι’ αυτό οδυνηρή:
Όλες
οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ από το 1982 μέχρι και αυτή τη
στιγμή που μιλάμε διαχειρίστηκαν την εξουσία με ιδιοτέλεια, χωρίς όραμα και
προπάντων χωρίς υλοποιήσιμα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα σχέδια για την
ανάπτυξη της χώρας.
Επιπλέον,
για να διασφαλίζουν την επανεκλογή τους, που ήταν ο μόνος κύριος πολιτικός
στόχος τους, πάντα με καθαρά κομματικά κριτήρια δημιούργησαν ένα τεράστιο
αναξιοκρατικό και αντιπαραγωγικό Δημόσιο, στελεχωμένο από τους λεγόμενους
κομματικούς στρατούς, ενώ στο συνδικαλισμό προώθησαν τους δικούς τους εταίρους,
που δεν είναι καθόλου μα καθόλου κοινωνικοί εταίροι.
Εξάλλου,
βάσισαν την όποια ανάπτυξη της χώρας κατά κύριο λόγο στον υπέρμετρο δανεισμό
και στην εισαγόμενη φτηνή εργασία των μεταναστών. Την παρωδία της δημοκρατικής
διακυβέρνησης και της δήθεν ανάπτυξης της χώρας στήριξαν ποικίλως διαπλεκόμενοι
με την εξουσία και εντελώς κρατικοδίαιτοι βιομήχανοι, τραπεζίτες, εργολάβοι,
καλλιτέχνες, καθηγητές Πανεπιστημίων και δημοσιογραφικοί οργανισμοί. Και όλοι
αυτοί μαζί ανέλαβαν το πολύ πετυχημένο, όπως αποδείχτηκε εκ του αποτελέσματος, έργο
της παραπληροφόρησης του λαού και της διλημματικής και εκφοβιστικής πολιτικής
του καθοδήγησης. Το αποτέλεσμα αυτής της 30χρονης πολιτικής και οικονομικής
πορείας ολέθριο:
- χώρα
χωρίς παραγωγικές υποδομές, χωρίς σχέδιο για οικονομική ανάκαμψη στα πρόθυρα
της εσωτερικής υποτίμησης και της χρεοκοπίας
- θεσμοί
αναποτελεσματικοί και ανεφάρμοστοι
- πολιτικό
σύστημα ανίκανο να λύσει τα δομικά προβλήματα και να πάρει καίριες αποφάσεις
και ως εκ τούτου αναξιόπιστο στο εσωτερικό και στο εξωτερικό
- κοινωνία
που μαστίζεται από την ανεργία, την υπερφορολόγηση, τη φτώχεια, την ανασφάλεια,
με αφανισμένη τη μεσαία τάξη της, έτοιμη να απολέσει τη συνοχή και την
αξιοπρέπειά της.
Τελειώνω,
υποβάλλοντας στους εισηγητές δύο ερωτήματα:
1. Υπάρχει,
άραγε, βιώσιμη λύση στο πολιτικό και οικονομικό πρόβλημα της χώρας;
2. Οι
εκπρόσωποι της διανόησης και της δημοσιογραφίας, που τώρα είναι λαλίστατοι και
πολυγραφότατοι, γιατί άργησαν τόσο πολύ να μας πουν την αλήθεια, την οποία τόσο
επιμελώς έκρυβαν και κρύβουν με τη διγλωσσία τους οι πολιτικοί;
Σας
ευχαριστώ
