Αντώνης…Έλλην πολίτης 2019

Ο Αντώνης

Με τον Αντώνη δεν μπορώ να πω ότι ταιριάζαμε ακριβώς ως χαρακτήρες. Και μόνο που ήταν ΠΑΟΚ κι εγώ Παναθηναϊκός έφτανε και περίσσευε. Είχαμε όμως πολλά άλλα κοινά ενδιαφέροντα και γενικά τα βρίσκαμε. Ήταν πολύ καλός μαθητής και συμμαθητής μου σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού Σχολείου. Χαθήκαμε, όταν μετακόμισαν οικογενειακώς, για να ξαναβρεθούμε ύστερα από χρόνια στην Αθήνα. Εκείνος ήταν ήδη στο τελευταίο έτος των σπουδών του στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών, ενώ εγώ στο δεύτερο έτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.

Λίγο πριν ολοκληρώσω τις σπουδές μου ο Αντώνης είχε ήδη διοριστεί στο Δημόσιο. Πνεύμα ανήσυχο δεν έδειχνε ιδιαίτερα ενθουσιασμένος ούτε με την επιστήμη του ούτε με τη μόνιμη δημοσιοϋπαλληλική του ιδιότητα. Γι’ αυτό και η εμφάνιση των πρώτων ηλεκτρονικών υπολογιστών τον ιντριγκάρισε δεόντως. Πάντα ήθελε να μυείται στις νέες τεχνολογίες. Έτσι και με τους υπολογιστές. Στην αρχή μελετούσε μόνος του. Στη συνέχεια, όμως, γράφτηκε στο Τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής στην Αθήνα από όπου πήρε, στα μέσα του 1990, ένα ακόμη πτυχίο. Η θέση του στο Δημόσιο ήταν πλέον σταθερή και με καλύτερες προοπτικές. Στην προσπάθειά του αυτή είχε και τη δική μου συμπαράσταση, ιδιαίτερα στα λίγα χρόνια που υπηρέτησε στην Κομοτηνή, γιατί ανάλογη ήταν και η δική μου τρέλα με την τεχνολογία.

Από τη θητεία του στο Δημόσιο δύο ήταν αυτά που τον σημάδεψαν περισσότερο. Οι άνωθεν πιέσεις για την εξυπηρέτηση μικρών ή μεγάλων συμφερόντων με κομματικά κριτήρια και οι συμπεριφορές των συναδέλφων του υπαλλήλων και Προϊσταμένων. Για το πρώτο ενεργοποίησε τις αντιστάσεις του. Για το δεύτερο δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Περισσότερο τον τρέλαινε ότι απέφευγαν ή και φοβούνταν αυτό που εκείνος θεωρούσε βασικό εργαλείο δουλειάς, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ο Αντώνης, αντίθετα, μπορούσε να λύνει και να δένει οποιονδήποτε τύπο ηλεκτρονικού υπολογιστή και να χειρίζεται άριστα όλα τα εξειδικευμένα προγράμματα της δουλειάς του και πολλά άλλα που τον ενδιέφεραν στον ελεύθερο χρόνο του. Ταυτόχρονα απορούσε τι μέλλον θα είχε το Ελληνικό Δημόσιο με ένα τόσο υψηλό ποσοστό άσχετων έως και εχθρικών προς τους υπολογιστές υπαλλήλων. Σύντομα θα έπαιρνε πολλαπλές απαντήσεις. Εξάλλου, ο ίδιος μπορεί να ήταν ασυναγώνιστος στον τομέα της τεχνολογίας, αλλά, εντάξει, υπήρχαν συνάδελφοι που έδειχναν ανώτεροι σε άλλους τομείς. Ήταν π.χ. καλύτεροι οδηγοί, εφόσον έτρεχαν πολύ περισσότερο από αυτόν, είχαν τον τρόπο τους με τα πολιτικά κόμματα, ώστε να φτάνουν ευκολότερα σε υψηλές Διευθυντικές θέσεις, να κάνουν περιουσίες και να βολεύουν στη συνέχεια και τα παιδιά τους.  

Ο Αντώνης  ως παρουσία ήταν ευχάριστος και γοητευτικός άντρας. Πάντα τα πήγαινε πολύ καλά με τις γυναίκες με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Από επιλογή δεν έκανε οικογένεια. Αυτό τον βοήθησε να κάνει πολλά ταξίδια στο εξωτερικό. Οι συγκρίσεις οι σχετικές με τη λειτουργία των Θεσμών και των Δημόσιων υπηρεσιών άλλων προηγμένων χωρών ήταν βέβαια αναπόφευκτες. Κυνηγούσε με μανία κάθε διεθνή έκθεση τεχνολογίας. Στον χώρο του ανανέωνε συχνά τον τεχνολογικό του εξοπλισμό. 
Συνήθως αντιμετώπιζε καλοπροαίρετα και με χιουμοριστική διάθεση τους ανθρώπους, τα κακώς κείμενα στην Ελλάδα και όλες τις δοκιμασίες που του έστελνε ο καλός Θεός. 

Συνταξιοδοτήθηκε πριν από οκτώ χρόνια. Τα Ασφαλιστικά Ταμεία τον τυράννησαν πέντε ολόκληρα χρόνια μέχρι να του αποδώσουν το σύνολο της μηνιαίας σύνταξής του. Ακόμη δεν μπορεί να κατανοήσει πώς και γιατί συνέβη αυτό.
- Φίλε μου, δεν μπορώ ειλικρινά να καταλάβω. Όσο δούλευα, έκανα σχολαστικό έλεγχο όχι μόνο στα χρήματα που έβαζα στην τσέπη αλλά και στις κρατήσεις προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Τα Ταμεία υποτίθεται ότι καταχωρούσαν στο ηλεκτρονικό μητρώο τους τα αντίστοιχα ποσά. Πολύ σύντομα αντιλήφθηκα ότι δεν συνέβαινε ακριβώς κάτι τέτοιο. Μόλις κατέθεσα την αίτηση συνταξιοδότησης, μου φέρθηκαν σαν να μην με γνώριζαν. Αιτήσεις επί αιτήσεων, δικαιολογητικά επί δικαιολογητικών, εξουσιοδοτήσεις, πληρεξούσια, υπεύθυνες δηλώσεις μού ζητήθηκαν πρώτα για να αποδείξω ότι …..ήμουν εγώ ο ίδιος και μετά ότι …..οι εργοδότες μου κάλυπταν διαχρονικά τις υποχρεώσεις τους προς αυτά. Αφού εντάχθηκα σε όλες τις "ευεργετικές" διατάξεις που αφορούσαν τις περικοπές των συντάξεων και των εφάπαξ, πολύ πριν από τον "κόφτη" Κατρούγκαλου, ύστερα από πέντε ολόκληρα χρόνια συμπλήρωσα το σύνολο του ποσού της σύνταξής μου. Πέντε ολόκληρα χρόνια, φίλε μου, θα έπρεπε να ζω με δανεικά! Πέντε ολόκληρα χρόνια! Αθάνατο και με ασόβαρη μηχανοργάνωση Ελληνικό Δημόσιο έκανες πάλι το επιτελικό σου θαύμα….

Ο Αντώνης  μετά τη συνταξιοδότησή του επέλεξε να ζήσει μόνος του σε ένα μικρό ορεινό χωριό της Ροδόπης, αφού πρώτα σιγούρεψε τον νέο ομφάλιο λώρο του, την υψηλής ταχύτητας σύνδεσή του στο διαδίκτυο. Εκεί αποφάσισε να ασχοληθεί αφενός με τη σχεδίαση και ανάπτυξη ιστοσελίδων και αφετέρου με την πολυδιάστατη διαδικασία βελτιστοποίησης ιστοσελίδων για τις μηχανές αναζήτησης ή αλλιώς SEO - Search Engine Optimization. Είχαμε, πλέον, άπειρες ευκαιρίες εντελώς απερίσπαστοι να βρισκόμαστε και να συζητάμε γύρω από την τεχνολογία, το ποδόσφαιρο και τις τρέχουσες εξελίξεις στο καταφύγιό του.

Το ματς

Το πρωί της Τετάρτης 14 Αυγούστου 2019 χτύπησε το τηλέφωνό μου. Ειδικά για τον Αντώνη έχω έναν ιδιαίτερο διαγαλαξιακό ήχο από το Star Wars. Χαμογέλασα όπως κάθε φορά που δεχόμουν κλήση του. Αυτή τη φορά, όμως, δεν μου άρεσε η φωνή του.
- Αλέξανδρε, καλή σου μέρα. Είδες χθες το ματς; Είδες τι μας έκανε ο αλήτης (άλλη λέξη είπε που άρχιζε πάλι από α και τελείωνε σε -ης, που δεν γράφεται) ο Γερούν; Τρία πέναλτι σφύριξε εις βάρος μας και μας πέρασε πριονοκορδέλα. Το περίμενα, φίλε μου. Μέσα στην εβδομάδα που έλειπες στη Θεσσαλονίκη μού έτυχαν δύο αναποδιές και με το χθεσινό ματς το κακό τρίτωσε.
- Αντώνη, καλημέρα και ηρέμησε σε παρακαλώ. Ας τα πιάσουμε ένα - ένα τα θέματα. Είδα το ματς. Δεν έχεις δίκιο για τα πέναλτι. Με το γράμμα του κανονισμού ήταν και τα τρία. Έχεις όμως δίκιο ότι ο Άγγλος διαιτητής Γκρεγκ Πόουσον σας πέρασε πριονοκορδέλα. Όμως, γιατί τον λες Γερούν; Ποιες ήταν οι άλλες δύο αναποδιές που σε βρήκαν; Έχουν σχέση με την υγεία σου ή κάηκε κάποιος από τους υπολογιστές σου;

- Ε, τι να περιμένω από σένα; Εσείς οι Παναθηναϊκοί από τότε που παίξατε το 1971 με τον Άγιαξ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ διατηρείτε καλές σχέσεις με τους Ολλανδούς. Ποιος Άγγλος διαιτητής Γκρεγκ Πόουσον; Φτυστός ο Γερούν Ντάισελμπλουμ χωρίς γυαλιά ήταν. Μόνο ένας κακός (άλλη λέξη είπε που άρχιζε από κ και τελείωνε σε -ο, που δεν γράφεται) Ολλανδός θα σφύριζε έτσι. Κατέβηκε με ένα και μόνο στόχο. Να επιβάλει μνημόνιο στην ομάδα μου, ώστε να μην παίξει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και να χάσει 40 εκατομμύρια €. Και τα κατάφερε μια χαρά ο κακούργος (άλλη λέξη είπε που άρχιζε από κ και τελείωνε σε -ης, που δεν γράφεται). Είχε πάρει σαφείς εντολές και από τον Θεόδωρο, τον γιο του Σάββα Θεοδωρίδη. Και τις εφάρμοσε μέχρι κεραίας. Μόνο ο Γερούν θα μπορούσε να το κάνει τόσο καλά. Αν μάλιστα περάσει στους ομίλους η ομάδα - καταστροφή του Ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Ολυμπιακός, τότε θα μαζέψουν αυτοί τα 40 εκατομμύρια €. Τρέλα. Δεν αντέχεται ρε φίλε! Όσο για τις άλλες δύο αναποδιές μου; Καμία σχέση με αυτά που σκέφτηκες. Ήταν, όμως, πράγματα που με τίποτε δεν περίμενα. Δεν έρχεσαι, όμως, να τα πούμε από κοντά;

- Αντώνη, δεν θέλω να σου χαλάσω το αφήγημα. Άλλωστε, είπα ξεκάθαρα τη γνώμη μου. Η διαιτησία σάς πέρασε πριονοκορδέλα. Έσπρωξε απροκάλυπτα τον Άγιαξ. Τι άλλο να πω. Ωστόσο, θα έπρεπε να το περιμένετε αυτό. Ο προπονητής σας όφειλε να προετοιμάσει τους παίκτες σας, ώστε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις επαφές με τους αντιπάλους μέσα στη μεγάλη περιοχή. Ψηλά το κεφάλι. Έχετε μεγάλη ομάδα και σύντομα θα το αποδεχτούν αυτό και στην Ευρώπη. Τι να πούμε και εμείς που ζούμε τόσα χρόνια με τον εφιάλτη (άλλη λέξη είπα, σύνθετη που άρχιζε από κ και τελείωνε σε -α, που δεν γράφεται) τον Αλαφούζο; Τέσσερα χρόνια πριν είχα αποκαλύψει το σατανικό σχέδιό του για τον Παναθηναϊκό με την ανάρτηση Η εκδίκηση του Jigger. Τέλος με τα ποδοσφαιρικά. Θα έλθω σε λίγο για να μου πεις από κοντά και τις άλλες δύο αναποδιές σου. 

Σε λιγότερο από μισή ώρα ήμουν εκεί. Δεν ήταν χαμογελαστός όπως τις άλλες φορές. Χάρηκε, ωστόσο, που με είδε. Ήθελε να μου πει τα βάσανά του. Τον άφησα να μιλάει, προσπαθώντας να μην τον διακόπτω. Και ήταν …ποταμός.

Η Τροχαία

- Το πρωί της περασμένης Τρίτης κατέβηκα για να κάνω τις προμήθειές μου. Κατά την επιστροφή και μόλις πέρασα τα τελευταία φανάρια της πόλης είδα ξαφνικά έναν αξιωματικό της Τροχαίας να με σημαδεύει με ένα μαρκούτσι και να μου κάνει νόημα να σταματήσω δεξιά. Υπάκουσα. 

Προς στιγμήν έκλεισα τα μάτια μου και φαντάστηκα τα εξής : 

-- Δίπλα στο αυτοκίνητο της Τροχαίας ήταν ένα μαύρο πολυτελές βαν. 

-- Ο αξιωματικός της Τροχαίας διακριτικά και ευγενικά με οδήγησε στο εσωτερικό του, όπου ήταν εγκατεστημένο ένα υπερπλήρες σύστημα υπολογιστών. 

-- Έγραψε το όνομά μου και τον αριθμό της άδειας κυκλοφορίας μου. 

-- Με το που συμπλήρωσε το τελευταίο ψηφίο ο λέιζερ εκτυπωτής είχε ήδη εκτυπώσει την πεντακάθαρη από παραβάσεις οδηγική μου συμπεριφορά 45 περίπου χρόνων. 

Εντυπωσιάστηκα. 

Η φαντασίωση δεν κράτησε πολύ. Συνήλθα γρήγορα από τις υψηλής έντασης φωνές του Οργάνου. Ήταν εκνευρισμένος και το έδειχνε. Ήταν σίγουρος ότι είχε πιάσει τον …Νίκι Λάουντα της ασφάλτου. Έκανε σχολαστικό  έλεγχο στην ταυτότητα, το δίπλωμα, την άδεια κυκλοφορίας και την ασφάλεια του αυτοκινήτου. Ήταν όλα εντάξει και ήμουν σίγουρος ότι θα με άφηνε να συνεχίσω τον δρόμο μου. Είχα κάνει λάθος. 

- Κύριε, μου λέει, παραβιάσατε τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. 

- Ποιος, του λέω, εγώ που με προσπερνάνε στον δρόμο ακόμη και τα τρακτέρ; 

- Το μηχάνημα, κύριε, μέτρησε ότι τρέχατε με 56 χλμ/ώρα ενώ το όριο ταχύτητας είναι 50 χλμ/ώρα. Επειδή είναι μικρή η διαφορά θα σας βάλω το ελάχιστο πρόστιμο των 20 €. Είναι καλά; 

Έσκυψα το κεφάλι. Πρακτικά το Όργανο είχε δίκιο. Την ίδια στιγμή που συμπλήρωνε τη λυπητερή πέρασε από δίπλα μας ένα αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού με ταχύτητα μεγαλύτερη από τα 100 χλμ/ώρα. Τόλμησα να ρωτήσω : 

- Αυτόν γιατί δεν τον σταματάτε; 

Η απάντησή του ήταν αφοπλιστική. 

- Αυτόν, απλώς, δεν τον προλαβαίνουμε….Έλα τώρα σε παρακαλώ που θα μας υποδείξεις και πώς θα κάνουμε τη δουλειά μας…

Πέρασα στην αντεπίθεση. 

- Ωραία, όμως δεν νομίζω ότι αυτή ακριβώς είναι η δουλειά σας. Δουλειά σας, πέρα από το όποιο εισπρακτικό καθήκον σας, είναι να προστατεύετε έναν συνετό οδηγό σαν εμένα από τύπους σαν αυτόν που μόλις πέρασε από δίπλα σας. Αυτόν πιθανότατα θα τον συναντήσω, όταν θα επιστρέφει. Θα μου αναβοσβήσει επιτακτικά τα φώτα για να πάω στην άκρη της λωρίδας μου, ώστε σε ένα δρόμο με διαγραμμίσεις, διπλή γραμμή και όριο ταχύτητας 50 χλμ/ώρα να προσπεράσει με ταχύτητα 150 χλμ/ώρα κάποιο άλλο αυτοκίνητο που με ταχύτητα 100 χλμ/ώρα θα προσπερνάει την ίδια στιγμή ένα φορτηγό. Εκεί, ναι, χρειάζομαι την Τροχαία. Να παρέμβει δυναμικά και να σταματήσει αυτούς τους δύο τύπους που μέσα σε δευτερόλεπτα παραβιάζουν κατάφωρα όλες, μα όλες, τις διατάξεις του κώδικα οδικής κυκλοφορίας και ταυτόχρονα θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές ανυποψίαστων οδηγών και συνεπιβατών. Αλλά, δυστυχώς, για μένα και πολλούς άλλους οδηγούς σαν εμένα η Τροχαία είναι γενικά απούσα στις καταστάσεις αυτές. Άλλωστε, το είπατε και μόνος σας πριν : Αυτούς, απλώς, δεν τους προλαβαίνουμε…. 

- Έλα τώρα πολλά είπες, με διέκοψε αγανακτισμένο το Όργανο. Με κούρασες. Έχουμε κι άλλες δουλειές!

Η Εφορία

- Με το που έφτασα στο χωριό άνοιξα την ταχυδρομική μου θυρίδα. Είχα μόνο μια συστημένη επιστολή από την Εφορία. Απόρησα, αλλά δεν έδωσα σημασία. Όταν έφτασα στο σπίτι και την άνοιξα, ελαφρώς πάγωσα. Ήταν μια Πράξη Επιβολής Προστίμου 100 €. Συνοδευόταν από Έκθεση Ελέγχου επί εκπρόθεσμης υποβολής αρχικής δήλωσης φόρου εισοδήματος για το 2016 κατά παρέκκλιση και παράβαση των όσων προβλέπονται σε ….εκατό περίπου φορολογικές διατάξεις. Τη διάβασα προσεκτικά και σε δύο μόλις λεπτά αντιλήφθηκα τι είχε συμβεί. Χαμογέλασα, αλλά, ρε φίλε, μιλάμε για πρόστιμο 100 € στα καλά καθούμενα. Ξέρεις ότι ποτέ δεν υπέβαλα μέχρι σήμερα φορολογική δήλωση μέσω Λογιστικού Γραφείου; Θεωρούσα προσβλητικό για τις γνώσεις και τις ικανότητές μου να καταφύγω στους ειδικούς. Ξέρεις ότι ποτέ δεν καθυστέρησα κάποια φορολογική δήλωση; Το 2017 υπέβαλα εμπρόθεσμα δύο δηλώσεις για το φορολογικό έτος 2016. Η πρώτη, με τα καταχωρημένα από το αναχρονιστικό πρόγραμμα TaxisNet ποσά και η δεύτερη, με ένα ποσό της Βεβαίωσης Αποδοχών, για το οποίο δεν είχε ενημερωθεί το TaxisNet. Και ενώ τα είχα κάνει όλα μια χαρά, το TaxisNet κατάφερε να με παγιδεύσει σε μια στιγμή ενδεχόμενης απροσεξίας μου. Ανθρώπινο είναι, συμβαίνει και στους καλύτερους. Στο τέλος, λοιπόν, του 2018 υπέβαλα εμπρόθεσμη δήλωση με αναδρομικά της σύνταξής μου για το 2016 ύψους μόλις 40,29 €. Και η εμπρόθεσμη αυτή δήλωση, ω του θαύματος, κρίθηκε εκπρόθεσμη. Τρεις ανώτεροι υπάλληλοι ασχολήθηκαν δεν ξέρω κι εγώ πόσες εργατοώρες για να συντάξουν και να υπογράψουν το πρόστιμο. Αναρωτήθηκα πού ήμουν εγώ ως πολίτης, ενώ έτρεχε αυτή η διαδικασία; Τιμωρήθηκα χωρίς να με καλέσει ο αρμόδιος υπάλληλος να καταθέσω τη θέση μου και να απολογηθώ για το "αδίκημα" που διέπραξα. Σε δυο λεπτά θα είχε κλείσει η υπόθεση. Όμως όχι. Αντί γι’ αυτό παίχτηκαν κι άλλα επεισόδια και δεν ξέρω πόσα θα παιχτούν ακόμη. Την άλλη μέρα, με το πρόστιμο στο χέρι, επισκέφτηκα το Τμήμα Φορολογίας Εισοδήματος της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. Η Τμηματάρχης, που έτυχε να είναι γνωστή μου, ανέλαβε ευχαρίστως να με εξυπηρετήσει. 
Προς στιγμήν έκλεισα τα μάτια μου και φαντάστηκα τα εξής :
-- Δίπλα στο Γραφείο της ήταν ένα άριστα οργανωμένο σύγχρονο Γραφείο.
-- Η Τμηματάρχης με οδήγησε ευγενικά στο εσωτερικό του, όπου ήταν εγκατεστημένη μια ατελείωτη σειρά υπερσύγχρονων υπολογιστών και προγραμμάτων σχετικών με τη Φορολογία Εισοδήματος. 
-- Έγραψε το όνομά μου και τον αριθμό του φορολογικού μου μητρώου.
-- Με το που συμπλήρωσε το τελευταίο ψηφίο ο λέιζερ εκτυπωτής είχε ήδη εκτυπώσει την πεντακάθαρη από παραβάσεις φορολογική μου συμπεριφορά 40 περίπου χρόνων.
Εντυπωσιάστηκα.

Η φαντασίωση δεν κράτησε πολύ. Με επανέφερε γρήγορα η Τμηματάρχης. Δεν είχε κάνει ακριβώς αυτά που είχα φανταστεί, αλλά ήταν αρκετά αποτελεσματική. Κατανόησε γρήγορα τι είχε συμβεί και μου σύστησε να καταθέσω την από τον Νόμο προβλεπόμενη προσφυγή κατά του προστίμου. Στην εβδομάδα που πέρασε χρειάστηκε να κατεβώ άλλες τρεις φορές στην Εφορία. Με τα πολλά βρέθηκε η άκρη και παραπέμφθηκα στο Δικαστικό Γραφείο. Ένιωσα λίγο ….Γιάννος Παπαντωνίου. Προχθές, Δευτέρα, εκτύπωσα την ενδικοφανή προσφυγή μου (έτσι ονομάζεται) κατά της Πράξης Επιβολής Προστίμου και επισκέφτηκα τον αρμόδιο υπάλληλο. Είδε τα έγγραφα, αλλά πολύ σοβαρά μου είπε ότι δεν μπορούσε να τα πρωτοκολλήσει. Μου εξήγησε ότι όφειλα να τα εγγράψω σε στικάκι ή cd (!!!) αλλά και να δηλώνω σε Υπεύθυνη Δήλωση ότι όλα όσα υποβάλω είναι ….ακριβή και αληθινά. Λίγο αργότερα, λοιπόν, επανήλθα με όσα μου ζητήθηκαν και πήρα αριθμό πρωτοκόλλου. Η αλήθεια είναι ότι ο υπάλληλος άκουσε στωικά από μένα λίγα περισσότερα μπινελίκια. Σίγουρα δεν ευθυνόταν σε κάτι αυτός. Όμως, ρε φίλε, δεν θα έπρεπε να είναι γνωστή αυτή η διαδικασία στον πολίτη; Αφού η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, που θα εξετάσει την προσφυγή χρειάζεται τα έγγραφα και σε ηλεκτρονική μορφή, γιατί να μην του επιτρέπει να τα υποβάλει μέσω του TaxisNet; Γιατί το κράτος να αντιμετωπίζει σαδιστικά και τυραννικά έναν πολίτη του; Και σκέψου ακόμη τι θα τραβούσε στη θέση μου ένας άσχετος με την τεχνολογία πολίτης. Έλεος πια! Για τη θετική εξέλιξη της προσφυγής μου δεν είμαι αισιόδοξος. Εφόσον η διαχρονική φορολογική εικόνα του πολίτη είναι τουλάχιστον ελλιπής (κατά την πλέον επιεική διατύπωση), είναι περίπου αναμενόμενο αυτό που θα συμβεί. Οι αρμόδιοι υπάλληλοι στα κεντρικά αμέσως μετά τη σχολαστική εξέταση της προσφυγής θα συντάξουν και θα υπογράψουν την απόφαση απόρριψής της, που θα στηρίζεται σε ….χίλιες περίπου φορολογικές διατάξεις. Τόσοι άνθρωποι και τόσες εργατοώρες για να αποφανθούν αν είναι εμπρόθεσμη ή εκπρόθεσμη (από ανθρώπινο λάθος) μια φορολογική δήλωση αναδρομικών 40,29 €! Πού να βρουν μετά χρόνο και κουράγιο για να πιάσουν τους φοροφυγάδες; ….Αυτούς, απλώς, δεν τους προλαβαίνουν. Πώς, λοιπόν, να μην αναρωτιέμαι; Τι ακριβώς ήπιαν φέτος οι Έλληνες και έκαναν Πρωθυπουργό τον Κυριάκο, τον γιο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη; Σίγουρα ήπιαν το ίδιο σκεύασμα με αυτό που είχαν πιει το 2004 και το 2007 και έκαναν Πρωθυπουργό τον Κώστα, τον ανιψιό του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Αυτόν που σεμνά και ταπεινά ολοκλήρωσε το φαγοπότι με τα Ολυμπιακά έργα του Σημίτη και διπλασίασε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Θυμάσαι που φτάσαμε να παίρνουμε τόσα οδοιπορικά τον μήνα όσο ήταν και ο μισθός μας; Και κάπως έτσι το 2009 έκαναν Πρωθυπουργό και τον Γιώργο, τον γιο του Ανδρέα Παπανδρέου για να μας ανακοινώσει από το Καστελόριζο ότι η Ελληνική οικονομία τσακίστηκε στα βράχια.

Οι κληρονόμοι

- Αλέξανδρε, ελπίζω να μην σε κούρασα που σου τα είπα όλα τόσο αναλυτικά. Μακάρι να μην χρειαστείς ποτέ αυτές τις πληροφορίες. Όμως στην Ελλάδα ζούμε, ρε φίλε. Τα πάντα μπορούν να μας συμβούν στην αυτοκαταστροφική αυτή χώρα. Αλήθεια, εσύ πως είσαι; Είδες τον φίλο μας τον Άλκη στη Θεσσαλονίκη; Με την υπόθεση της κληρονομιάς ηρέμησε ή συνεχίζουν οι κληρονόμοι να του τα κάνουν τσουρέκια;

- Αντώνη, σε άφησα να περιγράφεις γλαφυρά όσα σου συνέβησαν, για να εκτονωθείς. Απλώς, θεώρησε ότι ήλθαν για να επιβεβαιώσουν ότι στη χώρα που ζούμε τιμωρούνται με χαρακτηριστική ευκολία οι συνετοί, οι συνεπείς και οι αδύναμοι (καστανάδες, καθαρίστριες κ.α.), ενώ μένουν ατιμώρητοι οι θρασείς, οι κακοπληρωτές και οι δυνατοί (τραμπούκοι, πρεζέμποροι κ.α.). Ιδιαίτερα, όταν λίγες μέρες μετά έρχεται καπάκι και η ήττα της ομάδας σου, νομίζω ότι τα γεγονότα έχουν κάτι το μεταφυσικό μέσα τους. Ηρέμησε τώρα. Όλα τα θέματα, εκτός από τα πολύ σοβαρά που αφορούν στην υγεία, μπορούν εύκολα να αντιμετωπιστούν. Βάλε ένα δάχτυλο τσίπουρο και θα σου πω γι’ αυτά που με ρώτησες. 

Ο Αντώνης προθυμοποιήθηκε αμέσως. Το τσίπουρο ήταν πρώτης γραμμής και η γλώσσα μου λύθηκε ακόμη περισσότερο. 

- Λοιπόν...σε γενικές γραμμές είμαι καλά. Μπορώ να πω ότι απολαμβάνω την καθημερινότητά μου και είμαι υπερήφανος για τη θετική απήχηση που έχει το TimeLineAlex. Μόνον ο Παναθηναϊκός στο ποδόσφαιρο δεν με αφήνει σε ησυχία. Αλλά αυτά είναι άσπρα βάσανα. Όσο για την Άλκη; Ναι, τον είδα. Μου φάνηκε ότι είναι στην καλύτερη φάση της ζωής του. Το κληρονομικό του Déjà vu; Είναι ένα αγκαθάκι. Κάτι πρωτόγνωρο. Όμως, από ένα σημείο και μετά, έχει ενδιαφέρον. Για την αποδοχή της κληρονομιάς έχουν ενωθεί έξι εν ζωή πρώτα ξαδέλφια με διαφορετικούς χαρακτήρες. Προσπαθούν να ολοκληρώσουν μια διαδικασία με στόχο να μην επιβαρύνουν με αυτήν τα παιδιά τους και όλες τις επόμενες γενιές. Δεν είναι και μικρό πράγμα αυτό! Ταυτόχρονα, ήλθαν αρκετά κοντά. Μπορεί και να το είχαν ανάγκη από τα εφηβικά τους χρόνια. Ίσως αυτό να είναι τελικά και το μοναδικό κέρδος τους από την υπόθεση, γιατί, κακά τα ψέματα, είναι μικρή η περιουσία του ξαδέλφου τους και μεγάλα τα χρέη του. Σε γενικές γραμμές, πάντως, σε μια υπόθεση που έχει ως σπουδαιότερη παράμετρό της το χρήμα, ο καθένας βρήκε τον χρόνο και τον χώρο να αναδείξει τα ιδιαίτερα στοιχεία του χαρακτήρα του. Κατά τα άλλα, ο Άλκης, διατηρεί μια καλή σχέση με τη Μελίνα και έχει πλέον κοντά του την Κλειώ αλλά και τα τρία παιδιά του. Ετοιμάζεται μάλιστα να βγει στη σύνταξη και μόλις αυτό συμβεί θα έλθει από τα μέρη μας. Τότε είναι που θα έχουμε πολλά, μα πάρα πολλά να πούμε… 

Αλέξανδρος Παπαδόπουλος