Ενημερωτικό Σημείωμα ΙΙ

















Καλοκαίρι ήταν και πέρασε…. Ημερολογιακά βέβαια, γιατί η ζέστη καλά κρατεί και τα μπάνια συνεχίζονται. Μέχρι να ανοίξουν, λοιπόν, τα σχολεία έχετε όλο το χρόνο για να τα συμπληρώσετε. Αν μάλιστα έχετε και λεφτά (ευρώ κατά προτίμηση σε πείσμα του Λαφαζάνη), στις νότιες περιοχές της Ελλάδας και ιδιαίτερα στην ..…Κρήτη το Καλοκαίρι διαρκεί πάντα περισσότερο.
Με τη συμπλήρωση έξι μηνών από την έναρξη λειτουργίας του ιστολογίου θα ήθελα και πάλι να σας ευχαριστήσω θερμά που το επισκέπτεστε. Για  τις παρατηρήσεις, τις ιδέες και τις απορίες σας θα συζητάμε μέσα από αυτή την ανάρτηση, που κρίνεται πλέον απαραίτητη σε τριμηνιαία τουλάχιστον βάση.
Επειδή κάποιες από τις ερωτήσεις σας είναι πανομοιότυπες με αυτές του προηγούμενου τριμήνου, θα σας παραπέμψω στο Ενημερωτικό Σημείωμα Ι, στο οποίο υπάρχουν πειστικές - πιστεύω - απαντήσεις εφ’ όλης της ύλης. Συνεχίζω, λοιπόν, με τις καινούργιες, που σχετίζονται με την Πολιτιστική Κίνηση Ν. Ροδόπης, τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις, τις αναρτήσεις με τη μεγαλύτερη διαχρονικά επισκεψιμότητα στο blog αλλά και θέματα του YouTube.

- Τι ακριβώς είναι η Πολιτιστική Κίνηση Ν. Ροδόπης και γιατί δεν υπάρχουν εκδηλώσεις της μέσα στο Καλοκαίρι;

Η Πολιτιστική Κίνηση Ν. Ροδόπης είναι η μετεξέλιξη του Συλλόγου Νέων Επιστημόνων Ν. Ροδόπης.
Ο Σύλλογος Νέων Επιστημόνων ιδρύθηκε το έτος 1977 στην Κομοτηνή, αμέσως μετά τη μεταπολίτευση του 1974, και διέγραψε έως το 1988 μια δημιουργική και ανατρεπτική για τα τότε δεδομένα του τόπου πορεία. Έθεσε στην υπηρεσία της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής ανύψωσης της Ροδόπης τις πνευματικές δυνάμεις νέων, μορφωμένων ανθρώπων, γεωπόνων, μηχανικών, γιατρών, αρχαιολόγων, δικηγόρων και άλλων με τρόπο άμεσο και αποτελεσματικό. Όλοι τους, με ομάδες εργασίας, προωθούσαν το πολιτιστικό, ψυχαγωγικό και παιδαγωγικό τους έργο, τόσο μέσα στα όρια του Νομού όσο και στους γειτονικούς Νομούς, δημιουργώντας τμήματα μουσικής, κινηματογράφου, θεάτρου, εικαστικών, περιβάλλοντος, ιστορίας, λογοτεχνίας, χορού.
Το 1987, ύστερα από αίτημα της τοπικής κοινωνίας, το καταστατικό του Συλλόγου αλλάζει και έτσι αποκτούν δικαίωμα εγγραφής όλοι οι κάτοικοι του Νομού, που έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους, χωρίς την αναγκαιότητα κατοχής τίτλου σπουδών. Ο Σύλλογος από το 1987 ονομάζεται Πολιτιστική Κίνηση Ν. Ροδόπης, αποκτά τη σημερινή στέγη του το 1996 και μέχρι τώρα αποτελεί έναν ανοιχτό σε όλους, πολυδύναμο χώρο πολιτισμού.

Στο χώρο αυτό, που βρίσκεται επί της οδού Φιλίππου 31, στην Κομοτηνή, δίπλα στο 3ο Λύκειο, στεγάζονται και λειτουργούν τα τμήματα παραδοσιακών χορών (αρχαρίων και προχωρημένων),  η Θεατρική Ομάδα, τα τμήματα της Ζωγραφικής, του Πλεξίματος, της Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών, η Κινηματογραφική Λέσχη και το οργανωμένο στούντιο για τη φιλοξενία μουσικών ερασιτεχνικών συγκροτημάτων.
Στον κλειστό αυτό χώρο, που πρόσφατα αναβαθμίστηκε με σύγχρονες εγκαταστάσεις ήχου και φωτισμού, πραγματοποιούνται όλες οι εκδηλώσεις του Συλλόγου, ενώ φιλοξενούνται και κάποιες του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής. Χρονικά, όλα τα παραπάνω συμβαίνουν από τα μέσα Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Ιουνίου. Κατά τους υπόλοιπους μήνες, ο Πρόεδρος, η Γενική Γραμματέας και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου (μαζί με τους δασκάλους των διαφόρων τμημάτων), που εργάζονται σκληρά μεν αφιλοκερδώς δε, ξεκουράζονται και προετοιμάζονται για την αμέσως επόμενη ..…σχολική χρονιά. 
Η όμορφη αυλή της Πολιτιστικής Κίνησης Ν. Ροδόπης χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν για συναυλίες και πρόσφατα μόνο για την πολύ επιτυχημένη φετινή Καλοκαιρινή Συναυλία.

- Επειδή οι σχετικές με την πολιτική αναρτήσεις σου παρουσιάζουν μια σχετική στασιμότητα, τελικά τι θα ψηφίσουμε στις εκλογές;

Οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές και είναι ανθρώπινα δικαιολογημένη η όποια παγωμάρα μου. Έτσι, θα αποφύγω συνειδητά να πάρω θέση υπέρ της μιας ή της άλλης επιλογής. Άλλωστε, είμαι ο τελευταίος ψηφοφόρος αυτής της χώρας που δικαιούμαι να το κάνω αυτό. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Σχεδόν σε όλες τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις είχα ψηφίσει λάθος. Ποσοστό επιτυχίας περίπου 5% και φυσικά ..…αποτυχίας 95%.
Αλλά ακόμη κι αν είχα κάποιο αποδεκτό ποσοστό επιτυχίας πάλι δεν θα έπαιρνα θέση με το φόβο μήπως και ρίξω ακόμη πιο χαμηλά το ποσοστό αυτό.
Προσωπικά, δε θα με χάλαγε καθόλου αν παρέμενε για πολλά χρόνια η σημερινή υπηρεσιακή κυβέρνηση, έστω με κάποιους κατά καιρούς μικρούς ανασχηματισμούς κατά τις επιθυμίες των Βρυξελλών. Επειδή όμως έχουμε μια κάποιου είδους δημοκρατία, θα πρέπει να εκλέξουμε στη Βουλή τριακόσιους βουλευτές (ακόμη και διακόσιοι πολλοί θα ήταν) από τα κόμματα, που ισχυρίζονται ότι έχουν μια δήθεν ιδεολογία αλλά και κάποιο πρόγραμμα (!!!). Η επιστήμη …..της πολιτικής σηκώνει τα χέρια ψηλά. Για λόγους και μόνο ευθιξίας θα έπρεπε να παραιτηθεί δια παντός το σύνολο του σημερινού πολιτικού προσωπικού αυτής της χώρας. Απέτυχε να ενώσει, να συνθέσει, να εμπνεύσει και να επιλύσει τα πιο βασικά προβλήματα της κοινωνίας.
Στο μικρό χρόνο διακυβέρνησής της η πρώτη Αριστερή κυβέρνηση τα έκανε κυριολεκτικά μούσκεμα (σχετική η αναφορά μου στην ανάρτηση Το τέλος...και η ευτυχία στην Ελλάδα της κρίσης). Διαπραγματεύτηκε σκληρά με τους δανειστές αλλά δεν έκανε τίποτε από όλα τα υπόλοιπα που περίμενε ο κόσμος και είχαν σχέση με μια άλλου είδους διακυβέρνηση της χώρας από αυτήν των προηγούμενων κυβερνήσεων. Να υποθέσω ότι τα στελέχη της ήταν μια παρέα απροετοίμαστων και ανίκανων που στο μεταξύ πρόλαβαν να παραδοθούν στο μεγάλο κεφάλαιο και να διαπλεχτούν; Αυτά ίσως δεν θα τα μάθουμε ποτέ πια. Τελικά, στην πρώτη μεγάλη κρίση με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου διασπάστηκε και πέτυχε ουσιαστικά να αθωώσει όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Το ότι τα δύο μεγάλα κόμματα που μας κυβέρνησαν από τη μεταπολίτευση και μετά εξισώνουν τη σαραντάχρονη διακυβέρνησή τους με την επτάμηνη διακυβέρνηση της Αριστεράς …..πραγματικά με ξεπερνάει.
Έτσι, κλείστε τα αφτιά σε όλες τις βαθυστόχαστες συζητήσεις και αναλύσεις που στήνουν όλα τα ιδιωτικά κανάλια. Είναι τεράστια τα συμφέροντά τους. Και πάρετε σοβαρά υπόψη σας ότι από εδώ και στο εξής μπορεί να ψηφίζουμε κάτι ....γιατί δεν υπάρχει κάτι άλλο.
Επίσης, μπορείτε να δείτε και το βίντεο που ενσωματώνω στο τέλος αυτής της ανάρτησης με τη συνέντευξη της τότε Προέδρου του Συνδέσμου Φιλολόγων Ροδόπης κ. Δώρας Κάσσα - Παπαδοπούλου, που μπορεί να δόθηκε στη ΔΕΛΤΑ Τηλεόραση και στην εκπομπή Terra Incognita του κ. Σάκη Αντωνίου, το Μάιο του 2010, αλλά συνεχίζει να είναι επίκαιρη, δείγμα του ότι ελάχιστα πράγματα άλλαξαν από τότε.

- Υπάρχουν παλιότερες αναρτήσεις που ενημερώνονται και ποιες είναι οι πέντε τουλάχιστον αναρτήσεις με τη μεγαλύτερη διαχρονικά επισκεψιμότητα στο blog;

Οι πέντε αναρτήσεις με τη μεγαλύτερη διαχρονικά επισκεψιμότητα στο blog (έως το τέλος Σεπτεμβρίου 2015) είναι κατά σειρά :
Λάκης Χατζηκυριάκος (1946-2007)
Το Ιταλικό τραγούδι στις δεκαετίες του '60 και του '70  
Π.Κ.Ρ. - Καλοκαιρινή Συναυλία
Γάμος….αλά Ελληνικά….ή μήπως Όχι;
Η εκδίκηση του Jigger  
Στις παλιότερες αναρτήσεις γίνονται συνέχεια εργασίες διορθώσεων για τη βελτίωσή τους. Η ανάρτηση Γάμος….αλά Ελληνικά….ή μήπως Όχι; ενημερώθηκε πρόσφατα με νέες φωτογραφίες και βίντεο.
Πολύ θα ήθελα να είχε ήδη ενημερωθεί και η ανάρτηση Λάκης Χατζηκυριάκος (1946-2007), όμως παρά τις προσπάθειες τις δικές μου, της Άννας (αδελφής του Λάκη) και του γιου της Θανάση, οι διαδικασίες δείχνουν να είναι ιδιαίτερα χρονοβόρες. Με υπομονή όμως και επιμονή αισιοδοξούμε ότι σύντομα θα έχουμε αποτελέσματα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως οι πέντε αναρτήσεις με τη μεγαλύτερη διαχρονικά επισκεψιμότητα στο blog αλλά και όσες έχουν πρόσφατες ενημερώσεις θα εμφανίζονται με μεγάλες εικόνες και στη δεξιά μπάρα του blog, κάτι που αρχίζει επίσημα από σήμερα.
Επίσης, οφείλω να ενημερώσω ότι συνειδητά δεν βάζω ημερομηνία στην κάθε ανάρτησή μου. Ο λόγος είναι ότι ούτως ή άλλως η κάθε ανάρτηση παίρνει μια ημερομηνία και στη συνέχεια εμφανίζεται χρονολογικά στην Αρχειοθήκη ιστολογίου, που υπάρχει επίσης στη δεξιά μπάρα του blog.

- Υπάρχουν προσωπικά βίντεο στο blog;

Ναι, υπάρχουν περίπου σαράντα πέντε προσωπικά βίντεο, που περιλαμβάνονται σε διάφορες αναρτήσεις του blog, αφού προηγουμένως είχαν δημοσιευτεί κατά τα προηγούμενα χρόνια στο YouTube. Τα πιο πρόσφατα είναι πιο εύκολα αναγνωρίσιμα, καθώς έχουν στο κάτω μέρος τους το διακριτικό τίτλο του TimeLine.

To YouTube είναι ο πιο γνωστός διαδικτυακός τόπος για την αποθήκευση, την αναζήτηση και την αναπαραγωγή των ψηφιακών βίντεο. Δημιουργήθηκε το Φεβρουάριο του 2005 και σήμερα λειτουργεί ως θυγατρική της Google κατόπιν αγοράς της εταιρείας, τον Οκτώβριο του 2006, με ανταλλαγή μετοχών αξίας 1,65 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.
Κατά τη γνώμη μου, οι Όροι και οι Προϋποθέσεις που θέτει για την ανάρτηση ενός προσωπικού βίντεο σκοτώνουν κυριολεκτικά τη δημιουργία. Οι προειδοποιήσεις περί πνευματικών δικαιωμάτων τόσο ως προς την εικόνα όσο και ως προς τη μουσική απογοητεύουν και αποθαρρύνουν τον εκάστοτε δημιουργό. Αυτός, επίσης, νιώθει πάντα να απειλείται με διακοπή του προσωπικού του λογαριασμού και διαγραφή των προσωπικών του βίντεο με ό, τι αυτό συνεπάγεται, ιδιαίτερα αν τα έχει ενσωματώσει στο προσωπικό του ιστολόγιο. Όλα αυτά θα είχαν ξεπεραστεί, αν αυτός ο διαδικτυακός κολοσσός είχε βρει την άκρη με τις εξίσου κολοσσιαίες εταιρείες εικόνας και μουσικής και πρόσφερε με κάποιο μικρό αντίτιμο το υλικό που θα ήθελαν να ενσωματώσουν οι χρήστες στα προσωπικά τους βίντεο.
Ήδη, βρίσκομαι σε αναζήτηση και εναλλακτικών του YouTube διαδικτυακών τόπων (Dailymotion, Vimeo κ.λπ.), που και αυτοί σε πρώτη ανάγνωση δείχνουν να μην έχουν ξεπεράσει τα ζητήματα αυτά.
Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν αξιόλογα βίντεο στο διαδίκτυο και αυτό οφείλεται ασφαλώς και στην τόλμη που επιδεικνύουν πολλοί από τους δημιουργούς με την ενσωμάτωση υλικού εικόνας και μουσικής, που όμως έχει μεγάλους περιορισμούς.

Τα τρία μουσικά βίντεο, που εμφανίζονται στη δεξιά μπάρα του blog κάθε εβδομάδα, επιλέγονται σχολαστικά μεταξύ των πολλών της ίδιας θεματολογίας που υπάρχουν στο YouTube. Δύο είναι τα σπουδαιότερα κριτήρια επιλογής : α. η υψηλή ανάλυση της εικόνας και η σχετικότητα του περιεχομένου της, και β. η ευκρίνεια του ήχου της μουσικής. Εξαίρεση, βέβαια στον κανόνα αυτό, αποτελούν κάποια σπουδαία βίντεο που δημιουργήθηκαν πολλά χρόνια πριν.
Πρόσφατα είχα ενσωματώσει για πρώτη φορά στη δεξιά μπάρα του blog ένα προσωπικό βίντεο το Alexander - Roxane’s Veil, αφού κατά την αναζήτηση τα παρόμοια που υπήρχαν δεν με κάλυπταν.
Για όλους αυτούς του λόγους, σας συστήνω ανεπιφύλακτα να βλέπετε το κάθε βίντεο στην υψηλότερή του ανάλυση και σε ικανή ένταση ήχου για τη δική σας απόλαυση.

Εύχομαι Καλό Φθινόπωρο. Θα είναι δύσκολο, πιο δύσκολο από πέρυσι. Το ίδιο ισχύει και για το τρίτο μνημόνιο. Θα είναι δύσκολο, πιο δύσκολο από τα προηγούμενα. Όχι, γιατί είναι το χειρότερο. Είναι γιατί η μεγαλύτερη πλειοψηφία του κόσμου έχει πλέον οριστικά και αμετάκλητα γονατίσει……

Αλέξανδρος Παπαδόπουλος