13 Νοεμβρίου 2015. Είναι η μέρα που το ISIS αιματοκύλησε το Παρίσι με τον ξεκάθαρο συμβολισμό να σκοτώσει την ελευθερία τού να ζει κανείς όπως θέλει η καρδιά και η ψυχή του. Ο Γάλλος Πρωθυπουργός θεώρησε σωστά την πράξη αυτή ως αιτία πολέμου και έκλεισε τα σύνορα της Γαλλίας. Ασφαλώς και από τους Σύριους μετανάστες που μετρούν περίπου διακόσιες χιλιάδες νεκρούς από τους τζιχαντιστές του ISIS.
Οξύμωρο; Ναι.
Οι μεγάλοι ηγέτες οφείλουν να κοιταχτούν πρωτίστως στον καθρέφτη και να αναζητήσουν τα αίτια που γέννησαν ατελείωτες στρατιές τρομερών τρομοκρατών έτοιμων να σκοτωθούν μόνο και μόνο για να σκοτώσουν αθώους ανθρώπους. Αυτά.
Και από το απόλυτο γαλλικό δράμα στην απόλυτη γαλλική κωμωδία. Και όχι μόνο.
Οι Belier είναι μια τετραμελής οικογένεια κτηνοτρόφων, που εργάζεται στην περιφέρεια της Γαλλικής επικράτειας.
Για να ζήσουν πουλάνε τα είδη που παράγουν ως οικογενειακή επιχείρηση (γαλακτοκομικά προϊόντα) στην τοπική λαϊκή αγορά της μικρής τους κωμόπολης. Η ιδιαιτερότητά τους είναι ότι τα τρία από τα τέσσερα μέλη της οικογένειας, ο πατέρας Rodolphe (François Damiens), η μητέρα Gigi (Karin Viard) και ο μικρός γιος Quentin (Luca Gelberg) είναι κωφάλαλοι. Αντίθετα, η μεγάλη κόρη τους Paula (Louane Emera) είναι η μόνη που ακούει και μιλάει. Έτσι, έχει την ευθύνη διαχείρισης της φάρμας, της επικοινωνίας και σύνδεσης των μελών της οικογένειάς της με τον έξω κόσμο σε μία περίοδο που πρέπει να καλύψει τις μαθητικές της υποχρεώσεις, να διαχειριστεί τη δύσκολη περίοδο της εφηβείας της και να βοηθήσει τον πατέρα της στον προεκλογικό του αγώνα, όταν ανακοινώνει την υποψηφιότητά του ως Δήμαρχος.
Για τη μικρή Paula η συμμετοχή της στη χορωδία του σχολείου φαντάζει ως η απόλυτη διέξοδος και ο σωστός χώρος για τη συνάντησή της με τον αγαπημένο της συμμαθητή Gabriel (Ilian Bergala). Καθηγητής Μουσικής τους είναι ο Fabien Thomasson (Eric Elmosnino) που εκτός από ιδιόρρυθμος είναι και "τρελαμένος" με τον μεγάλο Γάλλο τραγουδιστή Michel Sardou. Ο Fabien θα ανακαλύψει τις απίστευτες φωνητικές ικανότητες της Paula και θα της προτείνει να συμμετάσχει στον εθνικό διαγωνισμό ανάδειξης ταλέντων "Radio France".
Έτσι, αναπόφευκτα θα προκύψει το δίλημμα. Τι προέχει; Η συνοχή της οικογένειας στη λειτουργία της οποίας είναι υπεραπαραίτητη η Paula ή το μέλλον της Paula που σε προσωπικό επίπεδο διαγράφεται λαμπρό;
Δεν θα αναφέρω περισσότερες λεπτομέρειες για την ταινία που καθηλώνει από το πρώτο έως και το τελευταίο της κυριολεκτικά δευτερόλεπτο. Η σκηνοθεσία της είναι τολμηρή. Η χρήση του ήχου και της έλλειψής του σε συγκεκριμένα σημεία καταφέρνει να βάλει τον θεατή στη θέση των πρωταγωνιστών για να αντιληφθεί έναν κόσμο χωρίς ήχους. Η σιωπηλή σκηνή που η Paula τραγουδάει στο σχολείο και οι γονείς της δεν ακούνε τίποτα αλλά καταλαβαίνουν τι συμβαίνει από τις αντιδράσεις των θεατών είναι αξεπέραστη. Και βέβαια δεν είναι η μόνη. Όλες οι σκηνές είναι εντυπωσιακές είτε με τους έξυπνους διαλόγους είτε με τη συγκινητική εξέλιξή τους.
H πρωταγωνίστρια Louane Emera δεν είναι ηθοποιός αλλά τραγουδίστρια που έφτασε στα ημιτελικά του Γαλλικού Τhe Voice. Ωστόσο, είναι πανέμορφη και πολύ φυσική στο ρόλο της, έχει απίστευτη θετική ενέργεια, υπέροχη φωνή οπότε δίκαια κέρδισε στα Βραβεία Cesar του 2015 το βραβείο της πιο υποσχόμενης νέας ηθοποιού. Πάντως και η παραγωγή την προστάτεψε απόλυτα, καθώς την πλαισίωσε με μια σπουδαία τριάδα ρολιστών, δηλαδή της μαμάς Karin Viard, του μπαμπά Francois Damiens και του Καθηγητή της Eric Elmosnino.
Όσοι δεν είδατε την σπουδαία, πανέξυπνη και συγκινητική ταινία του Eric Lartigau να την δείτε χωρίς δεύτερη σκέψη. Θα διώξει αμέσως το "μαύρο" των ημερών μας. Όσοι την είδατε να την ξαναδείτε. Όλοι σας το χρωστάτε στον εαυτό σας και στον Γαλλικό λαό.
Αλέξανδρος Παπαδόπουλος
Διάρκεια : 106’
Βαθμολογία : 9/10
Το τρέιλερ της ταινίας :
Το τρέιλερ της ταινίας :
