Π.Κ.Ρ. - Ένα ποίημα για τους πρόσφυγες





























Η 21η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού, φέτος είναι αφιερωμένη στους πρόσφυγες. Θα πραγματοποιηθούν Ποιητικές - Μουσικές εκδηλώσεις σε 27 πόλεις της Ελλάδας (ανάμεσά τους και η Κομοτηνή) καθώς και σε πολλές χώρες του κόσμου.
Οι συμμετοχές των 27 πόλεων της Ελλάδας και των ξένων χωρών εμφανίζονται στη διεύθυνση : http://timemapper.okfnlabs.org/aboubouka/a-poem-for-refugees-3-21-2016-participant-cities#45
Η εκδήλωση "Ένα ποίημα για τους πρόσφυγες" γίνεται με πρωτοβουλία του Κύκλου Ποιητών της Αθήνας σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και το Δίκτυο εθελοντών ενημέρωσης και επικοινωνίας Facebook.com/RefugeesWelcomeGR
Οι ανάλογες διεθνείς εκδηλώσεις διοργανώνονται σε συνεργασία με το PEN International (εδώ και εδώ) και το World Poetry Movement (εδώ και εδώ). Η Ελλάδα ήδη βρίσκεται στο κέντρο του ποιητικού ενδιαφέροντος, διότι καταδεικνύει και μέσω της ποίησης την ουμανιστική της πλευρά.
Σκοπός όλων αυτών των εκδηλώσεων είναι η περαιτέρω ευαισθητοποίηση και ο προβληματισμός του κοινού για το προσφυγικό ζήτημα, η συνεπακόλουθη αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες και ένα μήνυμα κατά του ρατσισμού.

Η Πολιτιστική Κίνηση Ν. Ροδόπης συμμετέχει στην εκδήλωση "Ένα ποίημα για τους πρόσφυγες", που θα πραγματοποιηθεί στις 21 Μαρτίου 2016, ώρα 8.30 μ.μ., στο Στέκι της Πολιτιστικής Κίνησης Ν. Ροδόπης (Φιλίππου 31, Κομοτηνή 69132, δίπλα στο 3ο Λύκειο).


Το Πρόγραμμα συνοπτικά περιλαμβάνει :
Προβολή φωτογραφιών από τη Φωτογραφική Ομάδα Κομοτηνής
Προβολή οκτάλεπτου βίντεο με θέμα τους Έλληνες και Ξένους Πρόσφυγες
Παραδοσιακά και Έντεχνα τραγούδια με ανάλογη θεματολογία
Αναγνώσεις ποιημάτων από την Ομάδα Ποιητών της πόλης μας και από μέλη και φίλους της Πολιτιστικής Κίνησης Ν. Ροδόπης
Η εκδήλωση κλείνει με τρία τραγούδια από τη χορωδία ΕΥΜΟΛΠΟΣ υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Σάκη Βαργεμτζίδη.

Στη συνέχεια μπορείτε 
- Να δείτε το βίντεο που προβάλλει την εκδήλωσή μας.
- Να διαβάσετε ποιήματα - προσωπικές δημιουργίες συμπολιτών μας, που προσεγγίζουν το προσφυγικό θέμα. 


ΒΙΝΤΕΟ




ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ!
Ηρώ Κακαζάνη

Περπατώ και μπλέκονται τα βότσαλα στα πόδια μου.
Τα κύματα θυμωμένα με βρέχουν.
Τα ίδια κύματα έβγαλαν στην ακτή
εκατοντάδες άψυχα κορμιά.
Τα ξέβρασαν σαν άψυχους κορμούς δέντρων.
Έφυγαν από τις φλόγες και τις στάχτες
και αντάμωσαν το θάνατο στη χώρα της Ελευθερίας,
πριν καν προλάβουν να αναπνεύσουν τον αέρα της.
Εικόνες, χιλιάδες τραγικές εικόνες.

Κι εκείνη η μάνα να κοιτάζει τον ορίζοντα,
σαν να αποχαιρετά μέσα από τα σύννεφα το παιδί της.
Χάθηκε. 
Κι εκείνη πρέπει τώρα να δέσει 
την καρδιά της κόμπο 
και να μάθει να ζει μόνη της.
Το ψωμί που της δόθηκε
δεν θα το κόψει στη μέση.
Θα το πετάξει στη θάλασσα, 
εκεί που πέταξε και η ζωή το σπλάχνο της.

Περπατώ και κλωτσάω τα κύματα που αφρίζουν 
πάνω στους μαύρους βράχους.
Και προσπαθώ να καταλάβω.
Το ίδιο και τα μάτια που με κοιτούν απεγνωσμένα,
τα μάτια της συνείδησής μου.
Με κοιτούν και με ρωτούν «Γιατί άφησες να συμβεί
αυτός ο πόλεμος; Γιατί δεν τον σταμάτησες;»

Αν όλοι δίναμε τα χέρια με αγάπη, 
θα ενώναμε τους ανθρώπους με μια αλυσίδα ζωής
και δεν θα αφήναμε περιθώριο για κανέναν πόλεμο, 
για κανέναν άδικο θάνατο.
Νιώθω την καρδιά μου βαριά.
Περπατώ βιαστικά να προλάβω την ελπίδα,
που επίμονα τρέχει να κρυφτεί 
στα σπασμένα όνειρα.
Νιώθω την ανάγκη να φωνάξω.
Συγχώρα με, Θεέ μου, γι’ αυτήν την κτηνωδία.
ΕΛΕΗΣΟΝ ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ ΑΜΗΝ.


ΕΛΑΤΕ!
Χασάν Αχμέτ

Δεν ακούγεται το ούτι,
Βρωμάει το μπαρούτι.
Η σειρήνα κοντά ηχεί,
Η ανθρωπιά ανησυχεί.

Έξω κρύο, αγιάζι,
Κάποιοι κάνουν ναμάζι.
Άλλοι ανάβουν κερί,
Πολύ δύσκολοι οι καιροί!

Βομβαρδίζουν, σκοτώνουν
Άγρια, δεν μετανιώνουν!
Χιλιάδες οι μετανάστες,
Λείπουν οι επαναστάτες!

Πεινούν οι επιστήμονες,
Θρηνούν οι ακτήμονες.
Στους δρόμους οι αγρότες,
Μαζί τους και οι νησιώτες.

Άδικα ψαχνόμαστε,
Ξυπνήστε χανόμαστε!
Ελάτε να ενωθούμε,
Πιστέψτε θα σωθούμε!


ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ
(Στους πρόσφυγες της σημερινής εποχής)
Γιώργος Μπατζάκας

Πώς να διαβείς αυτά τα κύματα 
       π' αγκάθια έχουν
Κύματα ελπίδας μα και συνάμα πόνου
Πώς να διαβείς αυτά τα κύματα
Μιας κι οι αφροί δαγκάνες βγάζουν.
Μια δρασκελιά η ελπίδα,
Μια δρασκελιά κι ο θάνατος.
Πώς να διαβείς αυτά τα κύματα,
Με τι καρδιά,
Αφού δεν σε δροσίζουν.
Μόν' χάσκουν σα στόματ' ανοιχτά,
Έτοιμα να σε καταβροχθίσουν

                            
ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ
(απάντηση στο ποίημα ''ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ'')
Γιώργος Μπατζάκας

Είχε πάρει τον ήλιο στους ώμους
       κι ανηφόριζε.
Φοβόμουν μήπως αρπάξουν τα μαλλιά του.
Μα 'κείνον δεν τον ένοιαζε.
Έβλεπε πως ένα ημίφως κάλυπτε
       την πλάση όλη,
Μια καταχνιά τα πάντα είχε σκεπάσει.
~ Άιντε μωρέ, βροντοφώναξε,
~ Πιάστε τον κόσμο ν' αναστήσουμε.
Μα το σήμερα σε λήθαργο βαθύ έχει πέσει
~ Αϊντέστε μωρέ, δεν ακούτε τι σας λέω;
~ Πιάστε συθέμελα να ταρακουνήσουμε
      ετούτο το ντουνιά.

Γιατί μια καταχνιά μεσ' στη καρδιά μας 
      κατοικεί.
Άνθρωποι γύρω μας με τα κεφάλια τους
      σκυμμένα.
Κι ετούτη η μαυρίλα κι όλο πυκνώνει.
Θαρρείς φαντάσματα ανθρώπων
Να περνούνε λάθρα πλάι μας.
Φύλαξε μας, Χριστέ μου,
Απ' αυτήν την καταχνιά.
Κάτι ανθρώπινες καρικατούρες,
Που σαν σκιές γλιστράνε δίπλα μας,
Χάνονται μέσα σ' αυτήν την καταχνιά.
Δεν ξεχωρίζεις τίποτ' άλλο
Μόν' τ' ασπράδι των ματιών τους.
Φύλαξέ μας, Κύριε, απ' αυτήν την καταχνιά.

Κι έτσι, με τον ήλιο στους ώμους, συνέχισε
Για να φωτίσει την οικουμένη όλη.
~ Άιντε μωρέ, όσοι πιο πολλοί μπορούμε
~ Να βάλουμε τον ήλιο εκεί ψηλά.
Και σαν άλλος Άτλαντας ύψωσε τα χέρια του
      πάν' απ' το κεφάλι
Κρατώντας ανάμεσα τους τον ήλιο,
Κρατώντας ανάμεσά τους το φως.
Να πάψει αυτή η καταχνιά
Με τον ήλιο και το φως.
Να φωτιστούν τα πρόσωπα των ανθρώπων.
Να φωτιστούν και οι καρδιές τους.
Με τον ήλιο ψηλά
Αϊντέστε, όσοι πιο πολλοί μπορούμε 


ΑΤΙΤΛΟ
Κλειώ Χρυσοχοίδου

Άκου το κλάμα των παιδιών.
Γεύσου την αρμύρα που τους φόρτωσαν με το ζόρι.
Άγγιξε τα παγωμένα χέρια τους.
Κοίτα.
Το χαμένο τους χαμόγελο.
Τη σιωπή τους.
Νιώσε το λυγμό στην ψυχή τους.
Σκέψου ότι είναι οι αναλώσιμοι.
Οι χωρίς αξία.
Οι απόκληροι κάθε κοινωνίας.
Αναρωτήσου πότε θα ξαναζήσουν.
Αφουγκράσου.
Κοίτα τα άψυχα σώματα.
Μην μιλάς.
Άκου το κλάμα των παιδιών.
Γεύσου την αρμύρα που τους φόρτωσαν με το ζόρι.
Άγγιξε τα παγωμένα χέρια τους.
Κλάψε.
Κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν μόνο για να καθαρίσει η ψυχή σου από το κλάμα.
Κλάψε.
Μην τρελαθείς.


ΦΥΓΗ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΟ
Νικόλαος Πεστηλματζής

Τα φτωχά παιδιά πεθαίνουν μόνα…
Τα φτωχά παιδιά πεθαίνουν απεγνωσμένα
Και μόνα, παρά τις ελεημοσύνες σας.

Τ’ ανάθεμα στις κυρίες της υψηλής κοινωνίας
Με τις ακριβές τουαλέτες και το καλοσυγυρισμένο κεφάλι
Τ’ ανάθεμα στους εμπόρους με το πάντα γεμάτο πορτοφόλι
Και την πουλημένη στο διάβολο ψυχή,
Τ’ ανάθεμα στη Δύση!

Θέλω να χαθώ σε χώρες μακρινές
Σε νησιά εξωτικά που λούζει μοναχά
Ο ωκεανός, να κάνω παρέα με απλούς
Και εγκάρδιους ανθρώπους, να μ’ αγαπήσουν
Και να τους αγαπήσω!

Σ’ αγαπώ φτωχή και υπερήφανη Κούβα,
Ταλαιπωρημένη Βαγδάτη!
Παίξε μου το ωραίο σου μπάντζο,
Φίλε μου Μεξικανέ….

Ελάτε να τραγουδήσουμε όλοι μαζί
Το τραγούδι της πληγωμένης μας υπερηφάνειας!


Ο ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ ΔΙΠΛΑ
Κωνσταντίνος Μαυρίδης

Δεν έχει λόγο αυτός ο ξεριζωμός
Ψάχνεις μέσα και γύρω σου και δεν βρίσκεις λόγο
Μόνο η ελπίδα στο τέρμα του δρόμου σού μοιάζει
Κι οι εικόνες που κουβαλάς πάνω σου
Γιατί τα βράδια που κρυώνεις και πεινάς
Παίρνουν τη μορφή των ανθρώπων που γνώριζες 
Γίνονται τα μέρη που σε μεγάλωσαν
Η πατρίδα που ακόμα θυμάσαι  

Δεν έχει λόγο αυτός ο ξεριζωμός 
Δεν χωράνε μέσα σου οι κραυγές και το αίμα
Γιατί ό,τι αγάπησες και σ’ αγάπησε ήταν στέρεο
Και δεν ταιριάζει με το υγρό τοπίο γύρω σου 
Κάποτε κύματα, κάποτε βροχή κι άλλοτε δάκρυα
Για την αλήθεια που δεν είναι πια αλήθεια
Για εκείνη την ελπίδα στο τέρμα του δρόμου
Για το χάδι, που ακόμα περιμένεις

Δεν έχει λόγο αυτός ο ξεριζωμός 
Όπως δεν έχει λόγο ό,τι δεν έχει ρίζες
Και σώμα και καρπούς
Και χέρια που απλώνονται για ν’ αγκαλιάσουν
Και μάτια που υπόσχονται ιδανικούς έρωτες 
Και λόγια που γίνονται έργα
Έργα με ρίζες και σώμα και καρπούς
Σαν την αγάπη, που ακόμα ονειρεύεσαι

................................................................................

---Όλα τα παραπάνω έχουν αναδημοσιευτεί και στην ιστοσελίδα A POEM FOR REFUGEES της κεντρικής εκδήλωσης της Αθήνας στη διεύθυνση :
https://apoemforrefugees.wordpress.com/