Ευχαριστώ θερμά όσους διάβασαν:
– Τη νουβέλα "Λητώ" –αφιερωμένη στη Λητώ–, που αναρτήθηκε στο TimeLineAlex τον Σεπτέμβριο του 2018.
– Τη νουβέλα "Κλειώ", που αναρτήθηκε επίσης στο TimeLineAlex τον Ιανουάριο του 2020.
Γενικότερα, ευχαριστώ θερμά όσους εμπιστεύονται και διαβάζουν το προσωπικό διαδικτυακό μου μπλογκ. Είναι πόνημα ψυχής. Γι’ αυτό –κατόπιν συνειδητής απόφασης– οικονομικό όφελος από την ενασχόλησή μου ως Blogger δεν υπάρχει.
Γενικότερα, ευχαριστώ θερμά όσους εμπιστεύονται και διαβάζουν το προσωπικό διαδικτυακό μου μπλογκ. Είναι πόνημα ψυχής. Γι’ αυτό –κατόπιν συνειδητής απόφασης– οικονομικό όφελος από την ενασχόλησή μου ως Blogger δεν υπάρχει.
Οι αναρτήσεις Λητώ και Κλειώ με τη μορφή που είχαν τότε δεν υπάρχουν πια. Στις θέσεις τους παραθέτω λίγα πληροφοριακά στοιχεία, μικρά αποσπάσματα από την κάθε ιστορία και τα διαφημιστικά τρέιλερ.
Ο λόγος που με οδήγησε στην απόφαση αυτή σχετίζεται με το γεγονός ότι προχώρησα στον ανασχεδιασμό και στην ενοποίησή τους. Ο εγκλεισμός λόγω του κορωνοϊού είχε για μένα και μια θετική συνέπεια, το μυθιστόρημα με τον τίτλο "Λητώ+", που έχει ήδη εκδοθεί. Άλλωστε, έχω πλέον την ηθική υποχρέωση απέναντι στον εκδότη μου να μην προβάλλω τις ιστορίες των δύο διαδικτυακών αναρτήσεων Λητώ και Κλειώ, καθώς μάλιστα αυτές έχουν αναπλαστεί σε μεγάλη έκταση στην έντυπη έκδοση του μυθιστορήματος "Λητώ+".
Η πρώτη και προφανής επιλογή μου, με βάση τους άρρηκτους δεσμούς μου με τον συνάδελφο Πολιτικό Μηχανικό Πέτρο Βαφειάδη και τη σύζυγό του, συνάδελφο της γυναίκας μου Φιλόλογο Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη, ήταν οι εκδόσεις ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ. Ο τρόπος που με προσέγγισε η ομάδα, οι γνώσεις και ο υψηλός επαγγελματισμός τους με κέρδισαν από την πρώτη στιγμή. Μπορείτε να τους εμπιστευτείτε. Προσωπικά, τους ευχαριστώ πολύ!
Το μυθιστόρημα "Λητώ+" διατίθεται εδώ:
Λίγα λόγια για τη φωτογραφία του εξώφυλλου του βιβλίου "Λητώ+"
Η αναζήτηση, λοιπόν, της κατάλληλης φωτογραφίας ήταν για μένα μια διαδικασία επίπονη. Οι φωτογραφίες των επώνυμων μοντέλων και ηθοποιών είχαν… τιμές απαγορευτικές, χωρίς να διασφαλίζουν την άδεια χρήσης τους ως εξώφυλλο βιβλίου ενός άγνωστου συγγραφέα…
Η φωτογραφία που επέλεξα (η πρώτη αριστερά) ανήκει στον Ρώσο φωτογράφο Alexander Makushin.
https://www.facebook.com/alexmakushinphoto
Η αντίδραση του εξαιρετικού φωτογράφου με το όνομα… Alexander δεν θα μπορούσε παρά να είναι αυτή:
"I'm pleased with the fact that my photo will decorate your book.
Congratulations on publishing the first book! It's great! It's a great honor for me."
Η ευγενική ανταπόκρισή του στο αίτημά μου με κέρδισε αμέσως.
Η ευγενική ανταπόκρισή του στο αίτημά μου με κέρδισε αμέσως.
Ο κύριος, όμως, λόγος, για τον οποίο επέλεξα και επεξεργάστηκα αυτή τη φωτογραφία είναι το γεγονός ότι κάθε φορά που γυρίζω και τη βλέπω έχω την αίσθηση ότι βλέπω τη στάση, την έκφραση και πολλά από τα χαρακτηριστικά της ηρωίδας του μυθιστορήματός μου "Λητώ+".
Αλέξανδρος Παπαδόπουλος
Αλέξανδρος Παπαδόπουλος
Πολιτικός Μηχανικός
Διαχειριστής του TimeLineAlex
Διαχειριστής του TimeLineAlex
Υ.Γ. Το μοντέλο της φωτογραφίας ονομάζεται Anastasia Aspiratova.
.....................................................................
Καθηγήτρια του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας
Κοσμήτορας της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης
έγραψε –είναι μεγάλη μου τιμή και την ευχαριστώ από καρδιάς– στον λογαριασμό της στο Facebook :
Συγγραφέας: Αλέξανδρος Παπαδόπουλος
Εκδότης: Παρατηρητής της Θράκης
ISBN: 97861850001629
Γλώσσα Γραφής: ελληνικά
Έτος Έκδοσης: 2020
Μέσα στις διακοπές των Χριστουγέννων, διάβασα ένα δροσερό, καλοκαιρινό βιβλίο.
Πρόκειται για τη «Λητώ+», το πρώτο ολοκληρωμένο μυθιστόρημα on paper του Αλέξανδρου Παπαδόπουλου, μέλους μιας υπέροχης καλλιτεχνικής οικογένειας της Κομοτηνής. Είχαν προηγηθεί δύο νουβέλες στο μπλογκ TimeLineAlex του Αλέξανδρου, του συγγραφέα, τις οποίες διάβασα πριν το βιβλίο, όταν τις είδα στο εισαγωγικό σημείωμα της Δώρας, της συντρόφισσάς του.
Το βιβλίο κινείται μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας με λίγα αυτοβιογραφικά στοιχεία, διαβάζεται δε μονορούφι. Είναι σαν να σου αφηγείται την ιστορία αγαπημένων φίλων και γνωστών από τα φοιτητικά σου χρόνια. Τότε που έπρεπε διαρκώς να παίρνουμε αποφάσεις, όχι ότι τώρα σταματήσαμε, όμως τότε ήταν ολόκληρη η ζωή μπροστά μας κι αυτό έκανε την απόφασή μας να φαντάζει ακόμη πιο δύσκολη.
Ταξίδια με το ΚΤΕΛ εγώ δεν έκανα τακτικά επειδή σπούδαζα στην πόλη μου. Όμως κάποιες φορές το Πάσχα και τα Χριστούγεννα χάρηκα κι εγώ την ατμόσφαιρα, έντονα ερωτική και πολιτική, τότε τις ίδιες ακριβώς δεκαετίες που περιγράφονται στο βιβλίο του Αλέξανδρου, στα ΚΤΕΛ της Κοζάνης. Έτσι η περιέργειά μου έντονη από την αρχή.
Εδώ η ιστορία ξεκινάει στο ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης για Αθήνα. Ο Αλέξανδρος συναντάει τη 18χρονη Λητώ και την ερωτεύεται μέσα σε οκτώ ώρες. Τόσο βαστούσε το ταξίδι τότε... Και τον ερωτεύεται κι αυτή! Τι πιο εύκολο για δυο νέους, όμορφους και ελεύθερους ανθρώπους... Σκέφτομαι: εγώ δεν πρόλαβα να ερωτευτώ κανέναν στις τρεις ώρες που κρατούσε το ταξίδι Θεσσαλονίκη - Νεάπολη Κοζάνης... ε, πώς; Εκείνον τον ξανθούλη χημικό από ένα κοντινό χωριό, πώς τον έλεγαν; Ξεροστάλιαζε έξω από την Φιλοσοφική όλον τον χειμώνα...
Ο Αλέξανδρος μας αποκαλύπτει, χωρίς αιδώ, πως ουσιαστικά και χωρίς περίσκεψη απατάει τη Δώρα, τη μετέπειτα συντρόφισσά του για μια ζωή –αυτό όμως δεν το ήξερε τότε... Θα πρέπει, λοιπόν, να αποφασίσει αν θα ακολουθήσει τη Λητώ στην Αθήνα και μετά στο Αμβούργο, όπου μένει, ή αν θα συνεχίσει με τη Δώρα, Κομοτηναία που επίσης σπουδάζει στην Αθήνα.
Στην ιστορία εμπλέκεται και αυτή του Άλκη, φίλου του Αλέξανδρου γιατρού, παντρεμένου, 33 ετών που ερωτεύεται μια ανήλικη 16χρονη... Έχω ζήσει ανάλογες ιστορίες... Το ενδιαφέρον μου αυξάνεται με κάθε σελίδα που διαβάζω.
Ο Αλέξανδρος αγαπάει τις γυναίκες. Γι’ αυτό και ο ρόλος των τριών γυναικών της Νεφέλης, της Κλειώς και φυσικά της Λητώς στην εξέλιξη της ιστορίας καθοριστικός. Όπως καθοριστικός είναι και ο ρόλος του έρωτα και της δύναμης που εξασκεί στη ζωή μας.
Διαβάστε το!"
