Η Κική Δημουλά σημειώνει: «Αυτό που προσπαθεί να πετύχει η Ποίηση είναι η εξοικείωση του ανθρώπου με τα δεινά του……Έχω το χάρισμα να ξύνω πληγές, χειρουργώ λέξεις και συμπεριφορές που πάσχουν από απανθρωπία και είμαι ειδική να στειρώνω τη λήθη, ώστε να μην λησμονάμε ποτέ ό,τι αγαπήσαμε».
Αυτό ακριβώς πέτυχαν και οι συντελεστές της εκδήλωσης, κερδίζοντας το ενδιαφέρον και τη μέθεξη του κοινού.
Προλογικό Σημείωμα
Δώρα Κάσσα - Παπαδοπούλου, Φιλόλογος
Γ.Γ. Πολιτιστικής Κίνησης Ν. Ροδόπης
"Αγαπητές φίλες/Αγαπητοί φίλοι
Σήμερα, 20 του Μάρτη 2022, μετά από δύο ακριβώς χρόνια πανδημίας, φόβου και ανασφάλειας η Πολιτιστική Κίνηση Ν. Ροδόπης λειτουργεί και πάλι, όπως το κάνει εδώ και 45 χρόνια.
Είναι χώρος Πολιτισμού ανοιχτός -για όσους, βέβαια, σέβονται τον εαυτό τους και τα πρωτόκολλα της πανδημίας-, φιλόξενος, κεντρομόλος, ενωτικός. Και επιτέλους ζεστός, μετά από δύο χρόνια παγωνιάς, χάρη στο κλιματιστικό που εγκαταστάθηκε και λειτούργησε μόλις προχθές με μέριμνα του Δ.Σ. της Δ.Κ.Ε.Π.Π.Α.Κ. και της Προέδρου της κ. Νατάσας Λιβεριάδου. Ωστόσο απόψε ζεσταίνεται και χάρη στη δική σας παρουσία. Το αντάμωμα και οι αγκαλιές -έστω οι δειλές και μασκοφορεμένες- που ανταλλάξαμε ανέβασαν τη θερμοκρασία των αποστασιοποιημένων σχέσεων.
Στα δύο χρόνια της πανδημίας, που σχεδόν σίγησε ο Πολιτισμός, συνέβησαν δυσοίωνα πράγματα στις ψυχές των ανθρώπων με κορυφαίο τον φόβο και τη φοβία για τον άλλον άνθρωπο -όχι μόνο τον ξένο και τον διαφορετικό, που δυστυχώς αποδιώχνει ο λανθάνων ρατσισμός της απαιδευσίας μας, αλλά και ο φόβος που έγινε φοβία για τον οικείο, τον φίλο, τον γείτονα, το παιδί, το εγγόνι μας.
Εμείς εδώ στην Πολιτιστική Κίνηση, πέρυσι, είχαμε και το δυσοίωνο περιστατικό της ληστείας του Συλλόγου με ζημία άνω των 10.000 ευρώ στις εγκαταστάσεις του ήχου και των φώτων μας.
Η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε σκοτεινή εποχή. Και θα το πω με όρους των Ειδικών. Η επιθετική διεκδίκηση πόρων και πηγών ενέργειας ανέκαθεν οδηγούσε στην παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Και κάθε παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου προκαλεί αιματοχυσία, πόλεμο δηλαδή και θάνατο, φόβο, βία και καταστροφές. Με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, στις 24 Φεβρουαρίου, ήλθε και στη γειτονιά μας ο ζόφος του πολέμου, για να προστεθεί στον υπάρχοντα ζόφο της πανδημίας με τους σχεδόν 27.000 νεκρούς στην Ελλάδα και 6.000.000 στον κόσμο, που διαδέχτηκε τη ζοφερή δεκαετία της οικονομικής κρίσης.
Και τώρα ποιο ανάχωμα ανθρωπιάς και παρηγοριάς απομένει σε μας τους απλούς ανθρώπους; Η απάντηση είναι διαχρονική. Η αγάπη για τους οικείους μας. Η αλληλεγγύη προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο χωρίς διακρίσεις. Ο αγώνας για μια ζωή με ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά, που εξασφαλίζουν την αξιοπρέπειά μας.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η σημερινή εκδήλωση.
Ξεκινά με το τραγούδι «Μαλαματένια λόγια» του Γιάννη Μαρκόπουλου σε στίχους Μάνου Ελευθερίου. Λόγια μαλαματένια, πολύτιμα είναι τα λόγια του ποιητή, όταν καταγράφει τους αγώνες και τις αγωνίες του λαού του. Οι στίχοι του Μάνου Ελευθερίου γράφτηκαν το 1971 με αφορμή τον θάνατο και την κηδεία του Γιώργου Σεφέρη και συνομιλούν με τρία ποιήματά του: «Τελευταίος Σταθμός», «Ελένη» και «Επί ασπαλάθων…».
Στο πιάνο ο Γιάννης Κερζεβάνης, στο τραγούδι η Εύα Αφέντρα."
Ακολούθησαν αναγνώσεις αντιπολεμικών ποιημάτων από τα μέλη της Θεατρικής Ομάδας της Πολιτιστικής Κίνησης Ν. Ροδόπης:
Κλειώ Χρυσοχοΐδου (δικό της)
Κεβόρκ Μελκονιάν
Λίτσα Κυριαζίδου
Δήμητρα Αντωνίου
Απόστολο Πεχλιβανίδη
με επιμέλεια Δήμητρας Αντωνίου.
Επίσης, ποιήματα διάβασαν η Νατάσα Λιβεριάδου, ο Νίκος Πεστηλματζής (δύο δικά του), η Κορνηλία Καραμπίνα (δικό της), η Ηρώ Κακαζάνη (δύο δικά της), ο Σταύρος Παπαδόπουλος (δύο δικά του), ο Βασίλειος Φαρασόπουλος (δικό του), ο Χάρης Μιχαλόπουλος, ο Πασχάλης Κατσίκας (δικό του), ο Κώστας Καραμανώλης (δύο δικά του), ο Γιάννης Λυγγερούδης (δύο δικά του) και ο Κώστας Μαυρίδης.
Μεταξύ άλλων ακούστηκαν ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου, του Μανόλη Αναγνωστάκη, του Μίλτου Σαχτούρη, του Τάσου Λειβαδίτη, του Μπέρτολντ Μπρεχτ, του Ζακ Πρεβέρ, του Ουίσταν Χιου Όντεν.
Ο Γιάννης Κερζεβάνης - πιάνο και η Εύα Αφέντρα τραγούδι - κιθάρα, εκτός από τα «Μαλαματένια λόγια» του Γιάννη Μαρκόπουλου, απέδωσαν αισθαντικά δύο παραδοσιακά τραγούδια για τα θύματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου: «Επέσατε θύματα» και «Οι Γερανοί». Η Εύα με την κιθάρα της ερμήνευσε χαμηλότονα το τραγούδι «Ο γέρο νέγρο Τζιμ», Μουσική Μάνος Λοΐζος, Στίχοι Γιάννης Νεγρεπόντης.
Ο Ομέρ Χασάν με την κιθάρα του επέλεξε τρία τραγούδια με δυνατό ανθρωπιστικό μήνυμα, τα οποία προλόγισε με εύστοχο τρόπο: «Σαν τον μετανάστη», Μουσική Ζουλφί Λιβανελί, Στίχοι Λευτέρης Παπαδόπουλος, «Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου» Μουσική Λουκάς Θάνου, Στίχοι Κώστας Βάρναλης και «Κάποτε θα ‘ρθουν», Μουσική Μίκης Θεοδωράκης, Στίχοι Λευτέρης Παπαδόπουλος. Το πρώτο τραγούδι το ερμήνευσε στην Ελληνική και Τουρκική γλώσσα.
Τον Ήχο και τα Φώτα ρύθμισαν με τον καλύτερο τρόπο ο Πρόεδρος του Συλλόγου Αφεντούλης Οικονομίδης και ο Κυριάκος Οικονομίδης.
Η Πολιτιστική Κίνηση Ν. Ροδόπης ευχαρίστησε θερμά τον Κύκλο Ποιητών Ροδόπης για την ένθερμη συμμετοχή του στην εκδήλωση, που ξεκίνησε από το 2010, όταν έγινε και το πρώτο αφιέρωμα στην Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Φωτογραφίες
Αλέξανδρος Παπαδόπουλος
