Η αληθινή φιλία των συντελεστών/των ηθοποιών και ο ποιοτικός χρόνος που έχουν περάσει μαζί τα τρία τελευταία χρόνια στην Αθήνα είναι τα στοιχεία που τους βοήθησαν να αποκτήσουν την εξαιρετική μεταξύ τους χημεία, τον άψογο συντονισμό και τον σωστό ρυθμό στους καταιγιστικούς διαλόγους. Με αυτά, λοιπόν, τα δεδομένα –πολύ βασικά για ένα θεατρικό έργο– μας κατέστησαν συμμέτοχους στην ιστορία των Ορφανών.
Δεθήκαμε μαζί τους. Συναισθανθήκαμε όσα βίωναν πάνω στη σκηνή και χάσαμε ακόμη και την αίσθηση του χρόνου. Προσωπικά, είδα για πρώτη φορά την παράσταση στο Θέατρο Αμαλία της Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2024. Την παρακολούθησα με κομμένη ανάσα. Αδιαφόρησα για το ομολογουμένως λιτό σκηνικό και τον στοιχειωδώς επαρκή φωτισμό της σκηνής. Προσπέρασα ακόμη και το γεγονός ότι δεν υπήρχε η φυσική παρουσία του Σέιν, του 9χρονου παιδιού της Έλεν και του Ντάνι, που απλώς υπονοούνταν στους αντίστοιχους συγκινητικούς διαλόγους. Εστίασα στην κεντρική ιστορία και στις ερμηνείες των ηθοποιών. Και αποζημιώθηκα πλήρως. Στο τέλος χρειάστηκα αρκετό χρόνο, για να επιστρέψω στη δική μου πραγματικότητα.
Καταλυτική υπήρξε η πρώτη μου δια ζώσης γνωριμία με την Ελένη Στεργίου και τον Κωνσταντίνο Μάρκελλο. Μέχρι τότε είχα επεξεργαστεί πολλές φορές τις φωτογραφίες τους στο TimeLineAlex και ένιωθα οικεία μαζί τους. Αλλά και οι ίδιοι με πλησίασαν αμέσως σαν να γνωριζόμαστε από χρόνια. Τα λόγια αγάπης και εκτίμησης για τον Χρήστο ήταν ειλικρινή και συγκινητικά. Ε, δεν θέλει και πολύ ένας πατέρας κάποιας ηλικίας να νιώσει τον γνωστό κόμπο στον λαιμό. Τους εύχομαι τα καλύτερα στη ζωή τους. Να αποκτήσουν όλα τα δώρα της ζωής που επιθυμούν και τους αξίζουν. Να διατηρήσουν άσβεστη τη δημιουργική τους φλόγα και να πετυχαίνουν βήμα βήμα τους στόχους τους.
Στις εύλογες ερωτήσεις φίλων γιατί η παράσταση δεν έφτασε στην Κομοτηνή, τη γενέτειρα του Χρήστου, η απάντηση είναι απλή... Οι ημερομηνίες που προτάθηκαν για τον Οκτώβρη του 2023 "σκόνταψαν" στον προγραμματισμό του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής. Οι ημερομηνίες για τις αρχές Φεβρουαρίου 2024, "σκόνταψαν" στο αντικειμενικό γεγονός ότι δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη το νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ευχόμαστε και ελπίζουμε να βρεθεί αυτό το πλαίσιο, για να συνεχιστεί τόσο η λειτουργία όσο και η αναμφισβήτητη προσφορά των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. στις τοπικές κοινωνίες.
Η συνέντευξη του Χρήστου Παπαδόπουλου στη Ζωή Ταυλαρίδου για την Κουλτουρόσουπα.
Η συνέντευξη της Ελένης Στεργίου στη Ζωή Ταυλαρίδου για την Κουλτουρόσουπα.
Το πρώτο ηχογραφημένο σε στούντιο τραγούδι του Χρήστου Παπαδόπουλου:
Eli & the Portraits - Letter to a love that should've lasted long
Παρεμφερείς αναρτήσεις
