Η ταινία "Colette" του Άγγλου σκηνοθέτη Wash Westmoreland είναι ιστορική, βιογραφική, δραματική, καθώς αναφέρεται στη ζωή της Γαλλίδας συγγραφέα Sidonie - Gabrielle "Gaby" Colette. Ο Wash Westmoreland ήταν μαζί με τον Αμερικανό σύντροφό του Richard Glatzer ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος της σπουδαίας δραματικής ταινίας Still Alice με θέμα τη νόσο του Alzheimer. Μετά από τον θάνατο του συντρόφου του, τον Μάρτιο του 2015, λόγω Πλευρικής Αμυοτροφικής Σκλήρυνσης (ALS), ο Wash Westmoreland σκηνοθέτησε μόνος του τη νέα του ταινία με τον τίτλο "Colette". Βασίστηκε στα γραπτά κείμενα του Richard Glatzer και στο σενάριο που έγραψε ο ίδιος μαζί με τον Richard Glatzer και την Rebecca D. Lenkiewicz, που είναι η σεναριογράφος της βραβευμένης με Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας Ida του Pawel Pawlikowski. Ο θαυμασμός που έτρεφε ο σκηνοθέτης για την Colette γοήτευσε την Keira Knightley και την έπεισε να υποδυθεί τη σπουδαία αυτή προσωπικότητα της γυναικείας Γαλλικής λογοτεχνίας, που εκτός των άλλων αμφισβήτησε έντονα τα κοινωνικά ήθη και τα στερεότυπα της εποχής της για τη σεξουαλικότητα και τα δύο φύλα.
Περίληψη
Έτσι, με το ψευδώνυμο Willy, θα κυκλοφορήσουν τα πρώτα τέσσερα μυθιστορήματα της Colette, το "Claudine à l'école" (1900), το "Claudine à Paris" (1901), το "Claudine en ménage" (1902) και το "Claudine s'en va" (1903). Οι ιστορίες της Claudine είναι σχεδόν αυτοβιογραφικές με τη διαφορά ότι αυτή, σε αντίθεση με την Colette, δεν έχει μητέρα. Τα μυθιστορήματα θα προκαλέσουν πάταγο και θα γίνουν ανάρπαστα.
Ο Willy θα παρακινήσει την Colette να χρησιμοποιήσει λεπτομέρειες στα μυθιστορήματά της από την προσωπική τους ζωή, καθώς γνώριζε καλά πώς να χρησιμοποιεί το σκάνδαλο για τη δημοσιότητα. Η Colette αργότερα θα παραδεχτεί ότι ποτέ δεν θα είχε γίνει συγγραφέας, εάν δεν ήταν ο Willy. Η γοητευτική ζωή στο Παρίσι και όλα όσα της πρόσφερε ο άντρας της κάλυπταν τις φιλοδοξίες της σε τέτοιο βαθμό, ώστε να ανέχεται τις απιστίες του και την κακή του συμπεριφορά. Ταυτόχρονα και η ίδια είχε την ελευθερία να υλοποιεί τις δικές της επιθυμίες.
Όταν όμως ο Willy θα αρνηθεί να της δώσει τα συγγραφικά δικαιώματα των έργων της, η σχέση τους θα διαταραχθεί και η Colette θα αναζητήσει την αγάπη και την κατανόηση στη σχέση της με μια αστή της εποχής της, τη Marquise de Belbeuf (Missy). Με τη Missy θα εμφανιστεί αρκετές φορές στο Θέατρο. Αυτή θα την παρακινήσει ώστε να διεκδικήσει την καλλιτεχνική της φωνή παρά τους ψυχολογικούς εκβιασμούς που της ασκούσε ο σύζυγός της. Ήταν πλέον ξεκάθαρο πως τίποτα δεν μπορούσε να μπει ανάμεσα στη δυναμική Colette και στα όνειρά της. Στις 3 Ιανουαρίου 1907 η σκηνή με το φιλί ανάμεσα στη Missy και στην Colette σε μια παντομίμα με τον τίτλο "Rêve d'Egypte" θα προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις και δεν θα τους επιτρέψει να ζουν μαζί ανοιχτά, παρά το γεγονός ότι η σχέση τους θα συνεχιστεί για άλλα πέντε χρόνια.
Η Sidonie - Gabrielle Colette γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 1873 στο χωριό Saint-Sauveur-en-Puisaye στο διαμέρισμα Yonne της Βουργουνδίας στη Γαλλία. Πατέρας της ήταν ο ήρωας του πολέμου και φοροεισπράκτορας Jules - Joseph Colette και μητέρα της η Adèle Eugénie Sidonie (Sido).
Προτάθηκε για το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1948. Ήταν επίσης μίμος, ηθοποιός και δημοσιογράφος.
Στο πιο γνωστό της έργο, το μυθιστόρημα Gigi (1944), βασίστηκε η ομώνυμη κινηματογραφική ταινία του 1949 με πρωταγωνιστές την Danièle Delorme και και την Gaby Morlay. Η προσαρμογή της ταινίας στο Θέατρο έγινε το 1951 με πρωταγωνίστρια την άγνωστη τότε Audrey Hepburn. Το 1958 έγινε και πάλι ταινία Zizi (αυτή τη φορά μιούζικαλ στο Hollywood) με πρωταγωνιστές τη Leslie Caron και τον Louis Jourdan, κερδίζοντας το 1959 εννέα (9) Όσκαρ μεταξύ των οποίων και το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
Η Colette και ο Willy χώρισαν το 1906 και το διαζύγιό τους οριστικοποιήθηκε το 1910. Η Colette δεν είχε πρόσβαση στα αρκετά μεγάλα κέρδη των βιβλίων Claudine, καθώς τα πνευματικά δικαιώματα ανήκαν στον Willy. Μέχρι το 1912 ακολούθησε τη θεατρική καριέρα και είχε αρκετές εμφανίσεις σε μουσικές αίθουσες σε όλη τη Γαλλία, προκειμένου να εξασφαλίζει τα προς το ζην.
Το 1912 παντρεύτηκε τον Henry de Jouvenel, συντάκτη του Le Matin. Η κόρη της, η Colette de Jouvenel, με το ψευδώνυμο Bel - Gazou, γεννήθηκε το 1913. Κατά τη διάρκεια του πολέμου αφοσιώθηκε στη δημοσιογραφία, καθώς ο γάμος της δεν της επέτρεπε να αφιερώνει τον χρόνο της για να γράφει.
Η κηδεία της στις 3 Αυγούστου του 1954 έγινε με δημόσια δαπάνη. Και είναι η πρώτη γυναίκα των γραμμάτων στη Γαλλία που της χορηγήθηκε αυτή η τιμή.
Προσωπική προσέγγιση
Υπήρχαν αρκετές δυνατές σκηνές στην ταινία, που όμως δεν τονίστηκαν ιδιαίτερα και στο βαθμό που θα βοηθούσε ώστε να απογειωθεί η ενδιαφέρουσα και άκρως πρωτοποριακή για την εποχή εκείνη ιστορία της.
Θα εστιάσω σε δύο από τις φαινομενικά πιο ήπιες.
- Η Colette δίνει τα διαπιστευτήριά της στην πρώτη κιόλας παρουσία της μαζί με τον άντρα της σε καλλιτεχνική συνεστίαση στο Παρίσι. Μία από τις κυρίες της υψηλής κοινωνίας μόλις μαθαίνει ότι ο Willy έχει παντρευτεί θα πλησιάσει στην Colette και θα την ειρωνευτεί : "Οι άγριες μέρες έχουν τελειώσει, έτσι;"
Η Colette ακομπλεξάριστα και πολύ επιθετικά θα της απαντήσει : "Κάθε άλλο, οι άγριες μέρες μόλις έχουν αρχίσει…"
- Όταν η Colette αποφασίζει να απομακρυνθεί από τον Willy και να γνωστοποιήσει στον κόσμο το γεγονός ότι εκείνη έγραψε τα βιβλία της Claudine και όχι ο Willy, τον ενημερώνει ξεκάθαρα : Σκοπεύω να σκοτώσω τον Reynaud (τον χαρακτήρα Willy) στο επόμενο βιβλίο μου και να του υπενθυμίσω τη δήλωση που μου έκανε για να με πείσει να γράψω ότι "Το χέρι που κρατά το στυλό γράφει την ιστορία".
Αλέξανδρος Παπαδόπουλος
Διάρκεια : 111’
Βαθμολογία : 8.0/10
..............................................................
Το τρέιλερ της ταινίας
..............................................................
Το τρέιλερ της ταινίας
